Αββάς Αμμωνάς: Η αγάπη προς τον Θεό ελευθερώνει την ψυχή!

Αββάς Αμμωνάς.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Αββάς Αμμωνάς, Περί της χαρά της ψυχής που αρχίζει να ζει για τον Θεό!

Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=382941

Η δόξα των ανθρώπων γεννά σιγά – σιγά την υπερηφάνεια και η επιθυμία των συναναστροφών εμποδίζει την αυτογνωσία.

Η εγκράτεια στην τροφή ταπεινώνει τα πάθη, ενώ η επιθυμία των φαγητών εύκολα τα διεγείρει.

Ο στολισμός του σώματος είναι καταστροφή της ψυχής, ενώ η επιμέλειά του με φόβο Θεού είναι ωφέλιμη.

Η προσοχή στα λόγια του Θεού γεννά στην ψυχή τον θείο φόβο, ενώ η περιφρόνησις της φωνής της συνειδήσεως διώχνει μακρυά από την καρδιά τις αρετές.

Η αγάπη προς τον Θεό ελευθερώνει την ψυχή, ενώ η έλλειψις θείου φόβου την υποδουλώνει.

Η προσοχή στα λόγια και η συνετή σιωπή υψώνει τον νου προς τον Θεό, ενώ η πολυλογία γεννά την ακηδία και την μανία.

Η θυσία του θελήματος σου χάριν του πλησίον σημαίνει ότι ο νους σου γνωρίζει τις αρετές, ενώ η επιμονή σ’ αυτό κατά του πλησίον σημαίνει ότι τις αγνοεί.

Η μελέτη που γίνεται με φόβο Θεού προφυλάσσει την ψυχή από τα πάθη, ενώ τα κοσμικά λόγια την σκοτίζουν από το φως των αρετών.

Η προσκόλλησις στα υλικά ταράσσει τον νου και την καρδιά, ενώ η περιφρόνησις τους ανακαινίζει και τον νου και την καρδιά.

Η απόκρυψις των κακών λογισμών φανερώνει ότι επιδιώκεις την τιμή του κόσμου και την μάταιη δόξα του, ενώ η πρόθυμη εξομολόγησίς των στους πνευματικούς πατέρες τους απομακρύνει.

«Σε σπίτι χωρίς πόρτα και παράθυρα μπαίνει όποιο ερπετό θέλει. Έτσι μοιάζει εκείνος που κοπιάζει, άλλα δεν ασφαλίζει τους κόπους του.

Όπως η σκουριά κατατρώγει το σίδερο, έτσι και η τιμή των ανθρώπων φθείρει την ψυχή που θα την αποδεχθή.

Πρώτη από όλες τις αρετές είναι η ταπεινοφροσύνη, ενώ πρώτη από όλες τις κακίες είναι η γαστριμαργία.

Αποκορύφωμα των αρετών είναι η αγάπη, ενώ αποκορύφωμα των κακιών είναι η αυτοδικαίωσις.

Όπως το σκουλήκι κατατρώγει και αφανίζει το ξύλο, έτσι και η κακία σκοτίζει την ψυχή από το φως των αρετών.

Η τελεία παράδοσις της ψυχής στα χέρια του Θεού προξενεί την ατάραχη υπομονή των ύβρεων και προφυλάσσει τα δάκρυα από την φθορά των ανθρωπίνων τιμών.

Η έλλειψις της αυτομεμψίας μας κάνει να μην έχουμε υπομονή την ώρα της οργής.

Η απασχόλησις του νου με κοσμικούς λογισμούς ταράζει την καρδιά και προξενεί ντροπή την ώρα της προσευχής, γιατί λείπει η παρρησία.

Η αγάπη των κοσμικών υποθέσεων σκοτίζει την ψυχή, ενώ η τελεία περιφρόνησις των την φωτίζει.

Απόσπασμα από το βιβλίο «Αββάς Αμμωνάς» έκδοση Ιεράς Μονής Παρακλήτου. Νεοελληνική απόδοση Μοναχός Σεραφείμ.