Τα Χριστούγεννα που έρχονται και η ειρήνη ημών!

Πάλι χτυπάνε οι καμπάνες των αγγέλων στους ουρανούς για να υποδεχτούν μάρτυρες της βίας και μάρτυρες του πολέμου!

Πάλι το 2023 βιώνουν άνθρωποι στον ίδιο πλανήτη που ζούμε και εμείς, έναν πόλεμο. Πάλι βομβαρδισμοί και πάλι αίμα στην γη, τόσο αίμα πια;

Με τις αρχές της Σαρακοστής των φετινών Χριστουγέννων ας ευχηθούμε και ας προσπαθήσουμε όλοι να υποστηρίξουμε αυτήν την ορφανή πλέον λέξη, «ειρήνη».

Κάποιος από την αραβική κοινότητα ανέβασε στα social media αυτήν την φωτογραφία, την Παναγία να κρατήσει τον μικρό Χριστό τραυματισμένο από το τωρινό πόλεμο στην Παλαιστίνη και στο Ισραήλ. Την φωτογραφία θέλαμε στην σκήτη μας να την κάνουμε σε πυρογραφία γιατί μας άγγιξε το γεγονός ότι ο Θεός πονάει και τραυματίζεται- σταυρώνεται, δεν είναι ο υπεύθυνος όπως το πιστεύουν μερικοί.

Ο απόστολος Παύλος στην επιστολή του προς Εφεσίους γράφει «Χριστός έστιν η ειρήνη ημών» (Εφ 2, 14). Αν ο Χριστός είναι η ειρήνη μας, τότε είναι ένας πληγωμένος Χριστός αφού είναι πληγωμένη και η ειρήνη μας.

Ας πρεσβεύει η Παναγία και ας αγκαλιάζει κάθε τραύμα και πόνο του κάθε ανθρώπου στον πλανήτη.

Όντως, ποιος μπορεί να πιστέψει ότι ζούμε στον ίδιο πλανήτη με αυτούς τους ανθρώπους της Μέσης Ανατολής; Μάλλον, μόνο αυτός που έχει ζήσει πόλεμο μπορεί να τους καταλάβει. Όμως δεν χρειαζόμαστε τον πόλεμο για να σκεφτούμε την χαμένη ειρήνη, θα μπορούσαμε να την υποστηρίξουμε και να την βιώσουμε χωρίς να γευθούμε την πικρή γεύση των πολέμων.

Ο Χριστός πριν τα πάθη Του μίλησε για τον Παράκλητο και για τη ειρήνη στην τελευταία προσευχή του και τελευταίο του λόγο στους μαθητές κατά του Ιωάννου από το κεφ. 14 μέχρι το κεφ. 17. Μας υποσχέθηκε ότι θα μας στείλει τον Παράκλητο και θα μας δώσει την δική του ειρήνη, όχι την ειρήνη του κόσμου. (Ιω 14, 27).

Η εικόνα του πολέμου την περίοδο αυτή μας περιγράφει πάλι τη στάση της Παναγίας της μητέρας Μαρίας που πάλι δεν θα βρίσκει χώρο φροντίδας, ησυχίας και ειρήνης για να γεννήσει το παιδί της. Σαν να έχει γίνει ο πλανήτης τόσο μικρός, σαν να είναι ο πλανήτης κάποιων που νομίζουν ότι τον κυβερνάνε. Πάλι ο Χριστός δεν βρίσκει χώρο, πώς να βρει χώρο στους πολέμους η ειρήνη; Αυτός ο χώρος θα υπάρξει μόνο στις καρδιές που έχουν όντως την καρδιά τους φάτνη μέσα στο κρύο  και τη δίψα του πολέμου και στο φόβο του τρομερού θανάτου της βίας. Στις ψυχές που παραμένουν με τη πίστη τους σε τέτοιες συνθήκες γεννιέται ο Χριστός. Στο μίσος και στα συμφέροντα δεν θα βρίσκει χώρο! Ο Χριστός τότε είχε μπροστά του έναν Ηρώδη. Το 2023 έχουν γίνει με το πρόσωπο του Ηρώδη εμφανίζονται πολλοί.

Μέσα σε όλο αυτό το χαμένο παράδεισο που ζούμε έρχονται τα Χριστούγεννα παρά τις φοβερές δυσκολίες για να μας δώσουν πάλι το μήνυμα των ουρανών: ότι ναι, υπάρχει ο Ηρώδης, όμως δεν μπορεί να κυριαρχεί σε καμία ψυχή, ούτε αξίζει να ασχοληθούμε μαζί του. Αυτός μπορεί να κυβερνήσει ίσως μία χώρα, όμως όχι τις ψυχές των ανθρώπων. Έρχεται ο αληθινός Βασιλιάς να γεννηθεί στη χαμένη γη, όχι για να μας φέρει επίγεια ειρήνη αλλά σωτηρία αιώνια, και αυτή δεν μπορεί κανένας να την μας στερήσει εκτός από τον ίδιο μας τον εαυτό.

Ας προσπαθούμε στα σπίτι μας, στις κοινότητες μας, όπου είμαστε και βρισκόμαστε, έστω αν βρισκόμαστε με έναν άνθρωπο μόνο, ή στην απόλυτη μοναξιά με μία γάτα ή ένας σκύλο δίπλα μας, να πούμε θα ζήσω μαζί τους- του ειρηνικά. Μήπως αλλάζει ο αέρας, μήπως φτάσει λίγη ειρήνη δική μας με την αύρα μας σε εκείνα τα μέρη που στερούνται την ειρήνη.

Σε ένα παιδικό βιβλίο “listen” άκου! Γράφει η συγγραφέας:

«Άκου!

Άκου τον ήχο των ποδιών σου

Τον ήχο όλων μας

Και τον δικό μου ήχο

Δες!

Δες το λαμπρινό ήλιο

Είναι για σένα

Και για όλους μας

Και για μένα

Τα αστέρια!

Τα αστέρια είναι για σένα, για όλους μας και για μένα.

Πάρε ανάσα!

Μύρισε τον αέρα

Ο αέρας μου είναι δικός σου και όλων μας

Ο αέρας σου είναι δικός μου

Άκου!

Άκου με την καρδιά σου

Την δική σου ιστορία

Την δική μου ιστορία

Και την δική μας ιστορία…

Προσπαθεί αυτό το σύντομο βαθύ παιδικό ψυχο-εκπαιδευτικό βιβλίο να μας πει ότι ζούμε σε αλληλοεπίδραση με τους άλλους, με τους εαυτούς μας και με την κτίση. Θα προσθέσουμε και το πολύ σημαντικό για μας που πιστεύουμε στον Θεό, είναι και πνευματική αλληλοεπίδραση με τον Θεό. Τι είναι η αλληλοεπίδραση; είναι η συνεργασία με τον Παράκλητο που μας έστειλε ο Θεός. Εδώ θα έλεγα στην συγγραφέα να προσθέσει « ζήσε την ειρήνη, είναι δική σου ειρήνη, δική σου και των άλλων από εμάς».

Δεν είμαστε μόνοι μας στον πλανήτη. Δεν είμαι μόνος μου στην οικογένεια, στο δρόμο στο λεωφορείο, στην δουλειά ή στην ζωή. Ας ανοίξουμε λίγο τους ορίζοντές μας για το πώς βλέπουμε τους άλλους και τα πράγματα.

 Υπάρχουν διαφορές στα πιστεύω του καθένα, και υπάρχουν διαφωνίες. Όμως  γιατί θα χρειαστούμε την βία για να υποδείξουμε ότι διαφωνούμε; Η βία έχει φτάσει στην καθημερινότητα μας, δεν είναι ΜΟΝΟ στην Μέση Ανατολή. Διαφωνούμε, ωστόσο παραμένουμε άνθρωποι σε αυτόν τον πλανήτη με τον ίδιο αέρα και με τον ίδιο ήλιο και τα ίδια αστέρια. Όλα του Θεού είναι και όλα  είναι για όλους μας.

Στον σταυρωμένο Χριστό βλέπουμε τον κάθε σταυρωμένο άνθρωπο, και στην εικόνα του θείου βρέφους βρίσκουμε κάθε πρόσφυγα και κάθε ψυχή που απορρίφθηκε από τον οίκο της, από τον χώρο της, και από τη πατρίδα της.

Η ανθρωπότητα και από τις παλιές εποχές και προ Χριστού ήθελε τη δικαιοσύνη, την συνείδηση στην καρδιά του κυβερνήτη της. Γι’ αυτό και οι Ιουδαίοι περίμεναν ένα σωτήρα που θα έχει συνείδηση καθαρή και να κυβερνήσει εν δικαιοσύνη! Ο Χριστός ήρθε στη γη μας και για να μας δώσει μία εικόνα για το τι είμαστε προσκεκλημένοι να γίνουμε. Ο θεός των οικτιρμών δεν ήθελε να δώσει μόνο δικαιοσύνη, ήθελε να μας καλέσει να γίνουμε άγιοι και αθάνατοι. Η φύση του ανθρώπου πήρε το μεγαλύτερο δώρο με τη γέννηση του Χριστού με την με την ενσάρκωσή του, την δυνατότητα για την αγιότητα, ο θάνατος πλέον είναι μία στάση δεν είναι αιώνιος θάνατος.

Οι άγγελοι υμνούν το ερχομό τη γέννησής του λέγοντας «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία». Οι άγγελοι δεν εννοούν την εξωτερική ειρήνη στη γη μόνο. Υμνούν για την ειρήνη μέσα μας. Να εκπέμπουμε ειρήνη. Αυτός που βιώνει την ειρήνη προσελκύει τις ψυχές όπως έλεγε ο άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ.

Πώς μπορούμε να ζήσουμε εν ειρήνη; Οι άγγελοι μιλάνε για επί γης ειρήνη και εμείς λέμε, βράζει ο πλανήτης! Τόση διαφορά μεταξύ μας; Μεγάλη!

Τα Χριστούγεννα θα ψάλουμε αρκετές φορές με τους αγγέλους τη λέξη ειρήνη! Στις Καταβασίες «Θεός ων ειρήνης πατήρ οικτιρμών»,

Ο Χριστός μας είναι ο Άρχων ειρήνης! Εμείς οι πιστοί έχουμε ειρήνη; Ζούμε τη ειρήνη στα σπίτια μας και όπου βρισκόμαστε; Έχουμε ειρήνη; Ή έχουμε συγκρούσεις μέσα μας, γύρω μας με τους ανθρώπους μας και μην ανθρώπους μας;

Θέλουμε να ζήσουμε ειρηνικά;

Όλοι δεν είμαστε μόνο στην αμαρτία είμαστε και στο δρόμο της αγιότητας, είμαστε και τέκνα φωτός. Δεν υπάρχει μόνο νύχτα, υπάρχει και η μέρα.

Δεν είμαστε μόνο το πάθος μας όπως και ο άλλος δεν είναι μόνο το πάθος του. Δεν είμαστε μόνο τα προβλήματά μας, είμαστε καλεσμένοι και στην πνευματική χαρά, την αληθινή χαρά. Η ειρήνη πάντα φέρνει μία αληθινή χαρά. Είναι και βασισμένη στην αγάπη και στην αναγνώριση μας για την ύπαρξη του άλλου.

Όπου είμαστε ας δώσουμε χώρο στον άλλο, ας προσπαθήσουμε να φυτέψουμε ειρήνη αυτά τα Χριστούγεννα. Το δέντρο των Χριστιανών να συμβολίσει το φως και την ειρήνη. Να προσπαθήσουμε να είμαστε πιο κοντά ο ένας στον άλλο. Η βία δεν είναι πάντα μία αντικειμενική βόμβα, μερικές φορές ο λόγος μας στον άλλο θανατώνει και τη ψυχή του τη τραυματίζει για γενεές.

Τι χρειάζεται για να ζήσουμε ειρηνικά; Να εισέλθουμε στα άγια των αγίων όπως η Παναγία και να εισέλθουμε μέσα μας, να μπούμε στο εαυτό μας να κοιτάμε τι συμβαίνει, εκεί να ανακαλύψουμε το φως της γνώσεως, το φως των Χριστουγέννων, να γεννηθεί ο Χριστός πάλι, να φέρει τη ειρήνη μέσα μας. Το φως είναι μέσα μας όπως η βασίλεια του θεού μέσα μας. Αρκεί να δώσουμε χώρο να ασχοληθούμε με το φως αυτό όχι μόνο με το σκοτάδι.

Χρειάζεται για να το βρούμε πάλι τη ταπείνωση και την αφοσίωση της Παναγίας, τη προσήλωση του Ιωσήφ, την αναζήτηση της αλήθειας και του νοήματος των μάγων, την ησυχία και την αγρυπνία των ποιμένων, την προσαρμογή την απλότητα και την αποδοχή του θείου βρέφους.

Χρειαζόμαστε να παρακαλούμε με τον άγιο Σιλουανό για να δώσει ο Θεός ειρήνη στην ψυχή μας και στον κόσμο του. Να αναγνωρίσουμε τις ανάγκες μας, τις συγκρούσεις μας, να αναγνωρίσουμε και των άλλων ανάγκες και ανησυχίες. Να συνυπάρξουμε με προσευχή. Η ανάσα μας να λέει τη ευχή όπως λένε οι πατέρες μήπως οι ανάσες αυτές με τον όνομα του Χριστού καθαρίζουν εμάς, τον αέρα μας και την ύπαρξή μας και έτσι θα έχει η ειρήνη χώρο στη γη.

Το αστέρι της Βηθλεέμ είναι αστέρι όλων μας, ας το κοιτάξουμε μαζί προσευχόμενοι να κοιτάξουμε όλοι μαζί αυτό το πυρήνα  όχι διασκορπισμένα εδώ και εκεί, και έτσι θα μας φέρει ειρηνικά κοντά ο ένας στον άλλο.

Καλή υπόλοιπη Σαρακοστή και με το καλό να εορτάσουμε ειρηνικά τα Χριστούγεννα!

∗Η εικονιζόμενη πυρογραφία προέρχεται από το εργαστήριο της Ιεράς Σκήτης Αγίας Μαρίας Μαγδαληνής στην Λητή Λαγκαδά.