Γέροντας Σίμων Αριβανίτης, Το χάρισμα και η ευαισθησία του!

Γέροντας Ιερομόναχος, π. Σίμων Αρβανίτης (1901-1988).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Όταν ο Γέροντας [Γέροντας Σίμων Αρβανίτης] ήταν άρρωστος και δεν βρισκόταν για νοσηλεία σε Νοσοκομείο, έμενε στου ανεψιού του για την αναγκαία περιποίηση που χρειαζόταν ως βαριά άρρωστος.

Μια πνευματική του θυγατέρα, η κ. Φ.Ρ.* από το Μαρούσι, ανέλαβε να εξυπηρετεί το Γέροντα με τη σύνταξή του. Όταν έπαιρνε η ίδια τη σύνταξή της κάθε μήνα, έπαιρνε ταυτόχρονα και τη σύνταξη του Γέροντα διευκολύνοντάς τον.

Και κάθε μήνα που της παρέδινε τη σύνταξη ο ταχυδρόμος, ο Γέροντας την «έβλεπε» από το κρεβάτι του (ας σημειωθεί πως είχε χάσει το φως του) να πληρώνεται και μου έλεγε:
– Ζωσιμά, πάρε τη στιγμή αυτή την κ. Φ.

Εγώ την έπαιρνα και τη ρωτούσα, αν πήρε τη σύνταξη του Γέροντα. Εκείνη μου έλεγε τότε να πάω να πάρω τα χρήματα του π. Σίμωνα.

Αυτό γινόταν πολλές φορές.

Μια φορά, που τηλεφώνησα με τον ίδιο τρόπο, μου λέει η κ. Φ.:
– Πες μου, π. Ζωσιμά, δεν μπορώ να καταλάβω τι γίνεται με σένα. Πάντα παίρνεις τηλέφωνο την ώρα που πληρώνομαι. Πώς το ξέρεις;
– Δεν το ξέρω εγώ, της απάντησα. Σε βλέπει ο Γέροντας να πληρώνεσαι και μου δίνει αμέσως την εντολή να τηλεφωνήσω. Και δεν βλέπει μόνον σένα ο Γέροντας, όλους μας μας βλέπει…

Επεξηγηματικά σημειώνω πως αυτό που έκανε ο Γέροντας, δηλαδή το να θέλει να παίρνουμε αμέσως χωρίς καθυστέρηση τα χρήματα της συντάξεώς του, οφειλόταν στην
παροιμιώδη συνέπεια που είχε στις υποχρεώσεις του.

Στον ανεψιό του έδινε όλη του τη σύνταξη για να καλύπτονται τα έξοδα που συνεπαγόταν η παραμονή του στο συγγενικό του σπίτι. Δεν ήθελε να γίνεται βάρος σε κανέναν η, δταν
αυτό ήταν αναπόφευκτο, να είναι κατά το δυνατόν πιο αβαρής η παραμονή του εκεί.

Ήξερε τι σημαίνει για μια οικογένεια ένας άρρωστος και μάλιστα σοβαρά και ηλικιωμένος.

* Το όνομα της κυρίας γράφεται στο πιο κάτω βιβλίο.