Ο δούλος που αξιώθηκε το χάρισμα των Αποστόλων!

(Διασκευή, επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Από τον βίο του αγίου Μαρκέλλου

Ο όσιος Μάρκελλος έζησε κατά το δεύτερο μισό του 5ου αιώνος. Πατρίδα του ήταν η Απάμεια της Συρίας. Οι γονείς του ήταν πλούσιοι και ευγενείς, αλλά από τη νεαρή του ηλικία στερήθηκε τον πατέρα του.

Σπούδασε στην Αντιόχεια τα ελληνικά γράμματα με απώτερο σκοπό ν’ απολαύσει με αυτά «την του Θεού σοφία την ψυχωφελή και σωτήριο», ενώ στη συνέχεια ήθελε να βρει κάποιον δούλο του Θεού, δηλαδή έναν έμπειρο Γέροντα, για να τον οδηγήσει στην πραγματική φιλοσοφία και να γίνει φίλος του Ποιητή και Σωτήρα μας.

Για τον λόγο αυτό, αφού μοίρασε την πατρική του κληρονομιά χωρίς να κρατήσει ούτε τα αναγκαία χρήματα για μια ημέρα, πήγε στην Έφεσο.

Εκεί συνάντησε ένα ενάρετο και θαυμάσιο αντρόγυνο το οποίο είχε έναν δούλο ο οποίος ονομαζόταν Πρώμοτος και είχε περισσή ευγένεια εξ ουρανού και χάρη Θεού.

Ο δούλος αυτός ο οποίος ήταν αντιγραφέας στο επάγγελμα και στην τέχνη όταν σε ημέρες γιορτών ήθελε να εκκλησιαστεί, πήγαινε στα ασκητήρια και τα μοναστήρια και τότε άνοιγαν οι πόρτες από μόνες τους και αμέσως εμφανιζόταν ανάμεσα στους ψάλτες.

Οι πατέρες των ασκητηρίων και των Μονών στην αρχή νόμιζαν πως κάποιος του άνοιγε την πόρτα. Αλλά στην συνέχεια με την αιφνίδια και κατ’ επανάληψη πραγματοποίηση του γεγονότος αυτού κατάλαβαν πως κάτι άλλο συνέβαινε.

Ότι, δηλαδή, για να εκπληρώσει ο Θεός την καλή του επιθυμία για εκκλησιασμό του άνοιγε τις πόρτες των Μοναστηριών και των λοιπών ασκητηρίων.

Κάτι, δηλαδή το οποίο συνέβαινε και στους Αποστόλους.

Η μνήμη του αγίου Μαρκέλλου τιμάται στις 29 Δεκεμβρίου.

Διασκευή από τον βίο του Αγίου Μαρκέλλου από τον «Μέγα Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας», μήνας Δεκέμβριος, τόμος 12ος.