Γέροντας παπα-Σάββας Σταυροβουνιώτης, Πώς άδειασαν τα καφενεία αυτοστιγμής και γέμισε η Εκκλησία!

Γέροντας, παπα-Σάββας Σταυροβουνιώτης (1909-1985).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Την Κυριακή να τη φυλάγετε

Όταν κάποτε ο Γέροντας [Ιερομόναχος, π. Σάββας Σταυροβουνιώτης] έφθασε από την Ελλάδα στην Κύπρο, για να παραμείνει περίπου ένα μήνα, λειτουργούσε σε ενοριακό ναό της υπαίθρου.

Την πρώτη Κυριακή, το εκκλησίασμα όλο κι όλο, ήταν μερικά ηλικιωμένα άτομα – γεροντάκια και γριούλες – ενώ οι νεότεροι κάτοικοι κάθονταν στα πέντε παρακείμενα του ναού καφενεία, απολαμβάνοντας τον καφέ και χουζουρεύοντας.

Το ίδιο σκηνικό παρατηρήθηκε και στη διάρκεια της τέλεσης της Θείας Λειτουργίας κατά τη δεύτερη Κυριακή.

Στη συγκεκριμένη κοινότητα οι περισσότεροι χωρικοί δεν βάδιζαν σύμφωνα του θελήματος του Θεού, όπως το φανέρωσε στον άνθρωπο: «εξ ημέρας εργά και ποιήσεις πάντα τα έργα σου, τη δε ημέρα τη έβδομη σάββατα Κυρίω τω Θεώ σου. Ου ποιήσεις εν αυτή παν έργον…».

Καμιά δουλειά δεν πρέπει να κάνουμε την Κυριακή που είναι η μέρα του Κυρίου. Να ευλογούμε και να δοξάζουμε τον Θεό, συναθροιζόμενοι σε ιερές συνάξεις. Ο μεγάλος του γένους εθνεγέρτης Πατροκοσμάς ο Αιτωλός, στα χωριά και τις πόλεις που κήρυσσε, συνήθιζε να ρωτά τους χριστιανούς:
«Την φυλάγετε την Κυριακήν; Αν είσθε χριστιανοί, να την φυλάγετε. Πρέπει και ημείς να εργαζώμεθα τας εξ ημέρας διά ταύτα τα μάταια, γήινα και ψεύτικα πράγματα, και την Κυριακήν να πηγαίνωμεν εις την εκκλησίαν και να στοχαζώμεθα τας αμαρτίας μας, τον θάνατον, την κόλασιν, τον παράδεισον, την ψυχήν μας οπού είνε τιμιωτέρα από όλον τον κόσμον, και όχι να πολυτρώγωμεν, να πολυπίνωμεν και να κάμνωμεν αμαρτίας· ούτε να εργαζώμεθα και να πραγματευώμεθα την Κυριακήν»1.

Ο Γέροντας, διαπιστώνοντας πως και την τρίτη Κυριακή τίποτε δεν είχε αλλάξει, μετά την Ακολουθία του Όρθρου, σαν έφθασαν στην «Τιμιωτέρα», είπε στους ψάλτες να ψάλλουν αργά, και ο ίδιος, ντυμένος όπως ήταν με τα ιερά άμφια, πήρε στα χέρια του το άγιο Ευαγγέλιο και κατευθύνθηκε προς τα καφενεία.

Μόλις αντίκρισε τους θαμώνες, είπε:
– Ευλογημένοι του Θεού, λειτουργεί η εκκλησία κι εσείς κάθεστε αμέριμνοι και αερολογείτε; Λυπάται η ψυχή μου γι’ αυτό που βλέπω. Σηκωθείτε κι έλατε στον ναό. Γιατί απομακρύνεστε από τον Θεό; Είναι μεγάλη ντροπή παιδιά μου ο παπάς ήρθε στα πόδια σας.

Με την πρωτότυπη και μελετημένη του κίνηση, ο μακαριστός Γέροντας ευαισθητοποίησε τους απομακρυσμένους από τον Λόγο του Θεού χωρικούς, οι οποίοι αυτοστιγμεί άδειασαν τα καφενεία και γέμισαν την εκκλησία τους. «Την όλην ημέραν εν τοις σωματικοίς αναλίσκεις, και δύο ώρας εν τοις πνευματικοίς ουκ ασχολή»2;

Τις επόμενες μέρες, όταν ο Γέροντας περνούσε από τα καφενεία, οι θαμώνες τον ρωτούσαν:
– Πάτερ Σάββα, τι ήταν αυτό που μας έκανες;
– Ήταν ό,τι σας άξιζε παιδιά μου. Τίποτε περισσότερο δεν σας έκανα. Με χαρά βλέπω τώρα, πως επιστρέφετε κοντά στον Θεό. Ολόκληρη η ζωή σας πρέπει να είναι μια ασταμάτητη μετάνοια, μια συνεχής επιστροφή στον Θεό. Αυτό που κάνετε κι εκκλησιάζεστε είναι μόνο η αρχή.

1. «Κοσμάς ο Αιτωλός, Η ζωή του, το έργο του και οι προφητείες του», Διδαχή ε’, Το μεγαλείον της Κυριακής ημέρας, εκδόσεις Ορθόδοξος Ζωή, 4η έκδοση, Λευκωσία, 1992, σελ. 63.

2 Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου, Λόγος θ’. «Περί του μη καταφρονείν της του Θεού Εκκλησίας και των άγιων μυστηρίων».

Από το βιβλίο του Κώστα Παπαγεωργίου, ο «Όσιος Γέροντας Σάββας Σταυροβουνιώτης (†1985), Ένας επιφανής Κύπριος Άγιος του εικοστού αιώνα», Κύπρος 2014.