Ὁ Νυμφῶνας τοῦ Χριστοῦ

Ὁ Χριστὸς ἀποκαλεῖται Νυμφίος, διότι ποθεῖ τὴν τέλεια ἕνωση μὲ κάθε μέλος τῆς Ἐκκλησίας Του, τὴν τέλεια ἕνωση τοῦ Πνεύματός Του μὲ τὴν καρδιὰ τοῦ κάθε ἀνθρώπου.

Αὐτὲς τὶς μέρες ψάλλουμε ποθεινῶς: «Τὸν νυμφῶνα Σου βλέπω, Σωτήρ μου, κεκοσμημένον καὶ ἔνδυμα οὐκ ἔχω, ἵνα εἰσέλθω ἐν αὐτῷ».

Φωτό: Ραφαήλ Γεωργιάδης

Ὁ μυστικὸς νυμφῶνας τοῦ Χριστοῦ εἶναι ὁ τόπος ὅπου συναντῶνται ἡ εἰς τέλος ἀγάπη τοῦ Κυρίου μὲ τὴν εὐγνωμοσύνη τοῦ ἁμαρτωλοῦ ἀνθρώπου, ποὺ ὁμολογεῖ τὴν πτώση του καὶ ἀναμένει Σωτήρα ἐξ Οὐρανοῦ. Ὅσο ἐναργέστερα ἀντικρίζει ὁ ἄνθρωπος τὸ ἄμωμον τῆς θείας ἀγάπης, τόσο σφοδρότερη εὐγνωμοσύνη γεννᾶται στὴν καρδιά του. Καὶ ἡ εὐγνωμοσύνη αὐτὴ εἶναι πεπυρωμένη καὶ φθάνει ἕως αὐτομίσους.

Ὅταν συναντηθοῦν ἡ ἀγάπη τοῦ Οὐρανοῦ μὲ τὴν εὐγνωμοσύνη τῆς γῆς, τελεσιουργεῖται ἡ τέλεια ἕνωση Θεοῦ καὶ ἀνθρώπου.

Ὁ Χριστός, ποὺ φέρει στὴν καρδιά Του ὅλον τὸν Ἀδάμ, ποὺ ἔπαθε, πέθανε καὶ ἀναστήθηκε γιὰ ὅλον τὸν Ἀδάμ, εἶναι τὸ τέλειο κέντρο ἑνότητας. Ἂν ἐνδεδυμένοι μὲ ἱμάτιον εὐπρέπειας ἑνωθοῦμε μὲ Ἐκεῖνον ποὺ φέρει ἐντός Του τοὺς πάντες, ἑνωνόμαστε καὶ ἐμεῖς μὲ τοὺς πάντες. Ἑνωμένοι «σὺν πᾶσι τοῖς ἁγίοις», πλουτίζουμε καὶ ἐμεῖς, οἱ πτωχοὶ καὶ πένητες, καὶ παρ’ ἀξίαν γινόμαστε μέτοχοι τῆς «τηλικαύτης σωτηρίας» τοῦ Ὑπέρθεου καὶ Παντοκράτορος Ἰησοῦ, μέσα στὴν ἀπερίγραπτη Κοινωνία τῶν Ἁγίων Του.