Όσιος Γεώργιος ο εν Γοματίω, Ενώ είχε κοιμηθεί διάλεξε τον τόπο για να τον ενταφιάσουν. Γιατρός των μικρών παιδιών!

Όσιος Γεώργιος ο εν Γοματίω. Σχέδιο του †Ιερομονάχου Αναστασίου.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Ο Όσιος Γεώργιος γεννήθηκε στο Γομάτι [Χαλκιδικής] περί τα μέσα του 18ου αιώνα. Απέκτησε οικογένεια και παιδιά κι ασκούσε το επάγγελμα του μυλωνά.

Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας έχασε την οικογένειά του, εγκατέλειψε τον κόσμο και ανέβηκε στο βουνό, όπου ασκήθηκε μέσα σ’ ένα σπήλαιο.

Ήταν ο Άγιος της απλότητας και της αγάπης προς τον πλησίον. Οι κάτοικοι του χωριού μας βρήκαν στο σπήλαιο όπου ασκήτευε, το άγιο σώμα του νεκρό, εξαϋλωμένο και αναβλύζον άρρητην ευωδίαν.

Πήραν το σκήνωμά του να το μεταφέρουν στο χωριό για να το θάψουν.

Καθώς προχωρούσαν δεν μπορούσαν από το βάρος να το μεταφέρουν πλέον και το ενταφίασαν εκεί, στο δρόμο προς το χωριό.

Αργότερα, περί το 1915, ο Μητροπολίτης Ιερισσού Σωκράτης, καθιέρωσε τη μνήμη του Οσίου Γεωργίου και στον τόπο της ταφής Του χτίστηκε μικρό εξωκκλήσι.

Οι χριστιανοί διηγούνται πολλά θαύματα από τον Άγιο και τα άγια λείψανά Του, που φυλάσσονται στην Εκκλησία του χωριού. Η μνήμη στον τόπο της ταφής Του εορτάζεται την 1η Μαΐου. Μέσα στην ευωδία που απλώνεται από τα άνθη τα αισθητά στην ατμόσφαιρα, υπάρχει και ξεχωρίζει ως «Ρόδον εύοσμον» ο Όσιος Γεώργιος, ο οποίος προσφέρει την πνευματική Του ευωδία σε όλους όσους τιμούν τη μνήμη Του.

[…]

Ο Άγιος είναι γιατρός για τα αυτιά· με το λαδάκι από το καντήλι του κάθε πόνος παρέρχεται και παρέχεται η ίασις. Τα παλιά χρόνια οι μητέρες με τα μωρά τους στην τρόκνια [παραδοσιακός μάρσιπος για να έχουν οι μητέρες δεμένα στην αγκαλιά τους], αμίλητες πήγαιναν πεζή κάθε Σάββατο μέχρι τον τάφο του Αγίου και με το αγίασμα έλουζαν τα μικρά τους και πάραυτα οι αρρώστιες πέρναγαν!

Ένα ιατρείο ήταν και είναι γι’ αυτούς που πιστεύουν ο μικρός ναΐσκος του Αγίου και ο τάφος Του.

Στο χωριό τον νιώθουμε όχι μόνο σαν προστάτη μας αλλά και σαν συγγενή μας, από το σόι μας· ο παππούς ο Άι-Γιώργης, όπως τον λέμε.

Η μνήμη του στο Γομάτι τιμάται την 1η Μαΐου, όπως και την πρώτη Κυριακή του Μαΐου μαζί με τον συγχωριανό του όσιο Γερβάσιο τον διά Χριστόν σαλό. Αλλού γιορτάζεται στις 4 Μαΐου.

Από το βιβλίο του μακαριστού Ιερομονάχου Αναστασίου, «Από το Σεπτέμβριο ως τον Αύγουστο, Εορτές και πανηγύρεις στο Γομάτι», των εκδόσεων Ερμηνεία, Άγιον Όρος. Τα σχέδια που κοσμούν το βιβλίο είναι του ιδίου.