Πάσχα Κυρίου Πάσχα!

«Αναστάσεως ημέρα,λαμπρυνθώμεν λαοί.Πάσχα Κυρίου Πάσχα,έκ γάρ θανάτου πρός ζωήν,και έκ γής προς ουρανόν Χριστός ο Θεός,ημάς διεβίβασεν,επινίκιον άδοντας»,ψάλλουμε την Κυριακή του Πάσχα,τον Κανόνα της Αναστάσεως, το θαυμάσιο αυτό ποιήμα του αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού!

Η Ανάσταση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού αποτελεί το σπουδαιότερο και συγκλονιστικότερο γεγονός της ιστορίας του κόσμου. Από εκείνη την στιγμή τίποτα δεν είναι ίδιο στα ανθρώπινα δεδομένα. Ο Χριστός «εγήγερται έκ νεκρών» και η Ανάστασή Του αποτελεί «την απαρχή των κεκοιμημένων» (Α’Κορ.15,20).Η Ανάσταση του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού έγινε η εγγύηση και η αφετηρία της αναστάσεως όλων των ανθρώπων.«Έν τώ Χριστώ πάντες ζωοποιηθήσονται», αφού Εκείνος είναι η Ανάσταση και η Ζωή,και όποιος πιστεύει σε Αυτόν «καν αποθάνη,ζήσεται» (Ιω.11,25). Το « θαύμα των θαυμάτων» η «εορτή των εορτών» και η «πανήγυρη των πανηγύρεων » για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς αποτελεί η Ανάσταση του Ιησού Χριστού. Είναι το πιο σπουδαίο, το πιο χαρμόσυνο και το πιο ελπιδοφόρο γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας.

Είναι αυτή η εορτή που αποτυπώνει τη θριαμβική ολοκλήρωση του σχεδίου της Θείας Οικονομίας,που μέσα από την Ενσάρκωση «Και ο Λόγος σάρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν υμίν»(Ιω.1,14)»,μέσα από το πάθος και μέσα από τον σταυρικό θάνατο του Χριστού υπόσχεται την σωτηρία και την αιώνια ζωή.Η λέξη Πάσχα σημαίνει πέρασμα. Οι μυριάδες των ανθρώπων που βρισκόταν στον άδη εόρτασαν Πάσχα  επειδή πέρασαν από τα δεσμά της αμαρτίας και του πνευματικού θανάτου στην λύτρωση και στο φώς.Το Πάσχα που εορτάζουμε είναι αιώνιο.Το Πάσχα θα εορτάζεται στη γη μέχρι την συντέλεια του κόσμου,και μετά την Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου θα εορτάζεται ασύγκριτα τελειότερα στην Βασιλεία των Ουρανών.Ο  Κύριος εξασφάλισε για τους ανθρώπους αιώνια λύτρωση και σωτηρία.Αυτό έγινε γιατί το σώμα του Χριστού μετά τον θάνατο στον τάφο δεν φθάρθηκε (Πραξ.β’27,31), δεν έπαθε αποσύνθεση,όπως τα σώματα των νεκρών,επειδή το σώμα του Χριστού ήταν «Έκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου»,απαλλαγμένο από το προπατορικό αμάρτημα, σώμα χωρίς καμία αμαρτία,και κυρίως σώμα ενωμένο με την θεότητα,όπως και η ψυχή που κατέβηκε στα βασίλεια του άδη ήταν ενωμένη με την θεότητα.  Σύμφωνα με την θεολογία του αγίου Μάξιμου του Ομολογητή,ο Χριστός με την Ανάστασή Του«τήν αυτού αγάπην είς ημάς ενδειξάμενος, υπέρ όλης τής ανθρωπότητος έπαθεν και πάσιν έξ ίσου τήν ελπίδα τής Αναστάσεως εχαρίσατο».

Έτσι σύμφωνα με το άνωθεν,ο Χριστός σταυρώθηκε για όλους τους ανθρώπους και με την Ανάστασή Του χάρισε σε όλους τους ανθρώπους την ελπίδα της Αναστάσεως αδιακρίτως. Σύμφωνα τώρα με τον άγιο Θεόδωρο Στουδίτη, ο Χριστός Ανέστη τριήμερος «αφαρπάσας ημάς έκ χειρός τού δράκοντος και δούς ημίν την κατ’αυτού δύναμιν και ισχύν». Ο Χριστός δηλαδή με την Ανάστασή Του μας απάλλαξε από την κυριαρχία του διαβόλου και επιπρόσθετα μας έδωσε την δυνατότητα της κατ’αυτού νίκης και την επαναφορά του ανθρώπου στην κατάσταση προ της πτώσεως.

Ο Χριστός ανεστήθη από τους νεκρούς, αφού νίκησε και κατήργησε το θάνατο με τον δικό του θάνατο επάνω στον Σταυρό κι έτσι χάρισε σε αυτούς που ήταν στα μνήματα την αιώνιο ζωή.Ο θεμέλιος λίθος της χριστιανικής πίστης και το κέντρο της χριστιανικής λατρείας είναι η Ανάσταση του Σωτήρος Ιησού Χριστού.Το γεγονός της Αναστάσεως είναι νίκη της ζωής κατά του θανάτου ,νίκη  της δικαιοσύνης κατά της αδικίας,νίκη της αληθείας κατά του ψεύδους. Στο πρόσωπο του Κυρίου ημών  Ιησού Χριστού ήλθε στον κόσμο η αιώνια ζωή, η τέλεια δικαιοσύνη και η πλήρης αλήθεια. Ο κόσμος της αμαρτίας δεν μπόρεσε να τον δεχθεί τον αναμάρτητο Θεάνθρωπο Χριστό και τον παρέδωσε στον σταυρικό θάνατο. Η δικαιοσύνη και η αλήθεια εσταυρώθη. Όταν ανοίγει ο Τάφος και ο αναστημένος Κύριος γίνεται ο αδιαφιλονίκητος Νικητής, τότε θριαμβεύει η ζωή, η δικαιοσύνη και η αλήθεια.

Ο Απόστολος των Εθνών, ο Απόστολος Παύλος στην προς Φιλιππησίους επιστολή του  ζητά από τους ανθρωπους «τού γνώναι αυτόν και την δύναμιν της αναστάσεως αυτού και την κοινωνίαν των παθημάτων αυτού, συμμορφούμενος τώ θανάτω αυτού, εί πως καταντήση είς την εξανάστασιν των νεκρών» (Φιλ.γ’,10-11). Αυτό είναι το μεγάλο βραβείο των χριστιανών. Πεθαίνουν κάθε μέρα ως προς την αμαρτία, για να απολαύσουν την προσωπική τους ανάσταση εν Χριστώ Ιησού. Η Ανάσταση του Ιησού Χριστού αναδεικνύει ότι ο Θεός έκανε δεκτή την θυσία του Χριστού, γι’αυτό όσοι άνθρωποι πιστεύουν στον Χριστό σώζονται και δοξάζονται. Κατά την ημέρα της κοινής αναστάσεως θα αναστηθεί ο άνθρωπος με σώμα άφθαρτο και ένδοξο ίδιο με το αναστημένο σώμα του Κυρίου.Η Ανάσταση του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού αποδεικνύει την Θεότητά του. Απέδειξε ότι είναι ο Κύριός μας και Θεός μας, όπως ομολόγησε ο Απόστολος Θωμάς λέγοντας« ο Κύριός μου και Θεός μου»(Ιω.20,28).

 Τα συγκλονιστικά αγαθά της Αναστάσεως του Χριστού είναι η νέκρωση του θανάτου και η καθαίρεση του άδη. Η ζωή το χριστιανού είναι υπέροχη. Αυτό φαίνεται πολύ χαρακτηριστικά στα ολόφωτα πρόσωπα των αγίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Ο χριστιανός από εδώ από την επίγεια ζωή του έχει γεύση της αιωνίου ζωής. Όπως μας διδάσκει στο ευαγγέλιό του ο ευαγγελιστής Ιωάννης, ο ίδιος ο Χριστός είπε«, Ο τόν λόγον μου ακούων και πιστεύων  τώ πέμψαντί με έχει ζωήν αιώνιο» ( Ιω.5,24).Οι απόστολοι και οι άγιοι της Ορθοδόξου Εκκλησίας αισθάνονταν μέσα τους την πνευματική ανάσταση και την αιώνια ζωή και περιφρονούσαν τον σωματικό θάνατο. Είσοδο σε μία καινούργια μορφή ζωής που δεν επιδέχεται πλέον  θάνατο σημαίνει η Ανάσταση του Χριστού,όπως μας πληροφορεί ο Απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίους επιστολή του «ειδότες οτι Χριστός εγερθείς έκ νεκρών ουκέτι αποθνήσκει,θάνατος αυτού ουκέτι κυριεύει» (Ρωμ 6,9).

Παρ’ότι ήμασταν εχθροί με τον Θεό, μετά την παρακοή στο Θείο Θέλημα από τους πρωτόπλαστους και την πτώση τους που ακολούθησε ως συνέπεια της πράξης τους, μας συμφιλίωσε με τον Θεό Πατέρα ο Σταυρικός θάνατος του Υιού Του.Κι όπως η παρακοή του ενός ανθρώπου έκανε όλη την ανθρωπότητα αμαρτωλή,έτσι και με την υπακοή του Ενός θα αναγνωριστούν όλοι δίκαιοι από τον Θεό (Ρωμ.5,10.19).Άρα ουκέτι εστέ ξένοι και πάροικοι αλλά συμπολίται των αγίων και οικείοι του Θεού.(Εφ.2,19).Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης  μας διδάσκει πως «Το χρεόγραφο που συντάχθηκε εναντίον μας με την παρακοή μας, σχίστηκε επάνω στον Σταυρό. Ετσι,οι αρχές και οι εξουσίες των πνευμάτων της πονηρίας απομακρύνθηκαν τελείως ντροπιασμένες. Εμείς με τον Χριστό θριαμβευτικά αποκτήσαμε πάλι την ελευθερία. Συμφιλιωθήκαμε με τον Σταυρό και διά τού Σταυρού συμφιλιωθήκαμε με τον Χριστό».Ιδού  λοιπόν το μυστήριο του  Σταυρού.

Η μεγαλύτερη απόδειξη ότι ο Θεός αγαπά το ανθρώπινο γένος «Ούτως ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμο,ώστε τον Υιόν Αυτού τον Μονογενή έδωκεν ίνα πας πιστεύων είς αυτόν μή απόληται, αλλ’ αλλ’έχει ζωήν αιώνιον» (Ιω.3,16). Η πανευφρόσυνη αγγελία ότι ο Χριστός Ανέστη είναι η πιό αληθινή διακήρυξη η οποία ανόρθωσε όλο τον κόσμο και τον έβγαλε από τον φόβο του θανάτου. Όπως ακριβώς το ανήγγειλε ο άγγελος του Κυρίου στις μυροφόρες γυναίκες «Ιησούν ζητείτε τον Ναζαρηνόν τον Εσταυρωμένον;  Ηγέρθη,ούκ εστίν ώδε, ίδε ο τόπος όπου έθηκαν Αυτόν» (Μαρκ.16,6).Σύμφωνα με τον άγιο Γρηγόριο Παλαμά, η Θεοτόκος πρώτη αναγνώρισε τον Αναστημένο Ιησού Χριστό και προσέπεσε στα πόδια του και έγινε Απόστολος προς τους Αποστόλους , όταν επιστρέφοντας εμφανίσθηκε ο Ιησούς στις μυροφόρες λέγοντας το «Χαίρετε!».

Το αναστάσιμο μήνυμα μετέφεραν εκείνες οι ηρωϊκές γυναίκες στους μαθητές του Κυρίου, και αυτοί με τη σειρά τους στον ευρύτερο κύκλο των πιστευόντων στον Χριστό. Από εκείνη ακριβώς την στιγμή το Ουράνιο Φώς από τον κενό Τάφο φώτιζε όλη την οικουμένη. Είχε συντελεσθεί ο θρίαμβος της ζωής έναντι του θανάτου. Είχε  αποκατασταθεί η δικαιοσύνη. Είχε νικήσει η αλήθεια το ψεύδος. Το ευαγγέλιο κηρύσσονταν σε όλη την κτίση. Είχε αρχίσει η εποχή της νέας ζωής, της Καινούργιας Διαθήκης. Ο επίκαιρος λόγος του αγίου Αποστόλου Πέτρου είναι αληθινή ουράνια διδασκαλία. «Ευλογητός ο Θεός και πατήρ τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο κατά το πολύ αυτού έλεος αναγεννήσας ημάς είς ελπίδα ζώσαν δι’ αναστάσεως Ιησού Χριστού έκ νεκρών». Τα τέκνα του Ιησού Χριστού και της Εκκλησίας έχουμε αναγεννηθεί με την βέβαιη και ζωντανή ελπίδα στην Ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού από των νεκρών.

Ο Απόστολος των Εθνών, ο απόστολος Παύλος, σε όλα τα κηρύγματά του και τις  ιεραποστολές του «τον Ιησούν και την Ανάστασιν ευηγγελίζετο» σε όλους. Μέχρι σήμερα διαρκεί αυτό το κήρυγμα και πληρεί ως λόγος και γεγονός την ζωή και το φρόνημα όλων όσων πιστεύουν στον Σωτήρα Ιησού Χριστό. Σε κάθε πασχαλινό θρίαμβο και σε κάθε αναστάσιμη Κυριακή επί είκοσι ένα αιώνες οι Χριστιανοί ομολογούν και κηρύσσουν «Ιησούν Χριστόν εγηγερμένον έκ νεκρών», «ίνα ώσπερ ηγέρθη Χριστός έκ νεκρών διά τής δόξης του Πατρός, ούτω και ημείς έν καινότητι ζωής περιπατήσωμεν». Η Ανάσταση του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού πληρεί τις καρδιές των ανθρώπων και όλη την οικουμένη! Για την Ανάσταση του Χριστού ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός ψάλλει: «Ουρανοί μέν επαξίως ευφραινέσθωσαν, Γη δε αγγαλιάσθω, εορτάζετω δε κόσμος ορατός τε άπας και αόρατος,Χριστός γάρ εγήγερται, ευφροσύνη αιώνιος».

Των προφητών το όραμα και των Αποστόλων το κήρυγμα είναι οι δύο αυτές λέξεις, το «Χριστός Ανέστη» .Το χαρμόσυνο, θριαμβευτικό, συγκλονιστικό και θαυμαστό μήνυμα ότι ο Χριστός αναστήθηκε είναι της Εκκλησίας η πίστη και το κήρυγμα και του Ευαγγελίου το μήνυμα. Είναι των αγίων η χαρά και των αμαρτωλών η ελπίδα. Είναι των μαρτύρων η ανδρεία και των οσίων η υπομονή. Αυτές οι δύο λέξεις ότι Χριστός Ανέστη είναι και των ζώντων η προσδοκία και των κεκοιμημένων η απαντοχή. Σύμφωνα με το ευαγγελικό ανάγνωσμα της Αναστάσιμης Θείας Λειτουργίας της Κυριακής του Πάσχα,από το κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο,«Έν αρχή ήν ο Λόγος και ο Λόγος ήν προς τον Θεόν, και ο Θεός ήν ο Λόγος» (Ιω.Α’1-17).

 Σύμφωνα με τον  ιερό Χρυσόστομο στον Κατηχητικό του Λόγο μας  λέει ότι«έλαβε (ο άδης) σώμα και Θεό περιέτυχεν» δηλαδή ότι έλαβε θνητό σώμα,αλλά έπεσε σε Θεό.«Έλαβε γήν και συνάντησε ουρανό».«Έλαβεν όπερ έβλεπε και πέπτωκεν όθεν ουκ έβλεπε». «Πού σου, θάνατε,το κέντρον; Πού σού,Άδη, το νίκος;».Όπως επίσης μας διδάσκει σε αυτόν τον εξαιρετικό του λόγο«Μετά από την συντριπτική αυτή ήττα του άδου,και μάλιστα κατά δική του ομολογία δεν μένει, πλέον,παρά να παραδεχθούμε και εμείς ότι «Ανέστη Χριστός και ζωή πολιτεύεται  Ανέστη Χριστός, και νεκρός ουδείς έν τώ μνήματι».  Έχασε το προνόμιο της κυριαρχίας του στις ψυχές ο άδης. Κάτω εκεί στα τάρταρα, τσακισμένος, ντροπιασμένος και κατατρεγμένος βοά και στενάζει. Η Ορθόδοξος Εκκλησίας κηρύσσει σήμερα ότι «ο άδης επικράνθη». Επικράνθη, γιατί «κατηργήθη και ενεπαίχθη και ενεκρώθη και εδεσμεύθη». Δεν είχε την δύναμη να κρατήσει τον Νικητή του  Θανάτου. Συνετρίβησαν τα δεσμά του,έπεσε κάτω ο άδης και ο Χριστός ανήλθε αναληφθείς έπειτα στους κόλπους του Ουρανίου Πατρός,όπου υπήρχε προ χρόνων αιωνίων.  Ο Χριστός, ο Αναστημένος Χριστός είναι η μεγάλη και λυτρωτική πραγματικότητα. Παντού στην Ανάσταση του Χριστού επικρατούν Φώς και χαρά και ζωή και θρίαμβος και ευτυχία και πνευματική ευφροσύνη .

 Ο Ιησούς Χριστός  διδάσκει και  ενθαρρύνει όλους τους ανθρώπους,λέγοντας  στους μαθητές του το «Θαρσείτε,εγώ νενίκηκα τον κόσμον». (Ιω.16,33).Αυτό είναι που είπε στους μαθητές του πορευόμενος προς το «εκούσιον  παθος», λίγες ώρες πριν την Μαρτυρική Σταύρωσή Του, για να ακολουθήσει μετά η ένδοξη  Ανάστασή Του. Σύμφωνα με αυτό το χωρίο από  το κατά Ιωάννη ευαγγέλιο ο  Ιησούς Χριστός λέει στους φοβισμένους μαθητές  Του «Να έχετε θάρρος, γιατί εγώ τον έχω νικήσει τον κόσμο».

Ο χριστιανός άνθρωπος ζώντας τη ζωή της Εκκλησίας μέσα από τη Θεία Μετάληψη,τη μετάνοια,την εξομολόγηση, την προσευχή, την νηστεία και τον καθηνερινό πνευματικό του αγώνα κατά των παθών του, συμμετέχει συνεχώς στη ζωή του Χριστού, στο Πάθος και την Ανάστασή Του.   Μεταλαμβάνοντας Σώμα και Αίμα Χριστού στην Θεία Κοινωνία γίνεται «σύσωμος» και «σύναιμος» Ιησού Χριστού.   Η Ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού σημαίνει είσοδο σε μία νέα μορφή ζωής που είναι απαλλαγμένη από θάνατο « ειδότες ότι Χριστός εγερθείς έκ νεκρών ουκέτι αποθνήσκει, θάνατος αυτού ουκέτι κυριεύει» (Ρωμ.6,9).Με την οργανική συσσωμάτωση στο Θεανδρικό Σώμα του Χριστού συντελείται η σωτηρία του ανθρώπου. Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός υπόσχεται στους μαθητές του όπως μας πληροφορεί ο ευαγγελιστής Ματθαίος, «ιδού εγώ μεθ’ημών ειμί πάσας τάς ημέρας έως τάς συντελείας του αιώνος» (Ματθ.28.20). Για τον πιστό χριστιανό η Ανάσταση του Χριστού,η οποία ολοκληρώνει το μυστήριο της Ενσαρκώσεώς Του,αποτελεί το σπουδαιότερο δώρο που έλαβε ποτέ,το δώρο της αιώνιας ζωής από τον Θεό-Πατέρα προς τον άνθρωπο. Στην Αναστάσιμη Θεία Λειτουργίας ας ψαλλουμε όλοι μας το«Αναστήτω ό Θεός και  διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού και φυγέτωσαν από προσώπου αυτού οι μισούντες αυτόν».

Ο Ιησούς Χριστός ανεστήθη από τους νεκρούς,αφού νίκησε και κατήργησε τον θάνατο με τον δικό του θάνατο επάνω στον Σταυρό κι έτσι χάρισε σε αυτούς που ήταν θαμμένοι στα μνήματα την αιώνια ζωή. Όπως ψάλλουμε την αναστάσιμη προσευχή  «Χριστός Ανέστη έκ νεκρών,θανάτω θάνατον πατήσας και τοίς έν τοίς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος» .

Η πίστη μας, η μετάνοιά μας, η ικετήρια προσευχή μας ,η αισιοδοξία μας και η αγάπη προς όλους να είναι τα πνευματικά όπλα για να μείνουμε ενωμένοι με τον Αναστάντα Χριστό και την αγία Του Εκκλησία. Η αγάπη, η πίστη και η ικετήρια προσευχή των Χριστιανών ας εφελκύσει την θεϊκή παντοδυναμία. Η πίστη στον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό δίνει δύναμη,  καρτερία ,ελπίδα και υπομονή για να αντέχουμε τις δοκιμασίες της ζωής και να πορευθούμε τον δρόμο που οδηγεί στην Ανάσταση.  Το φως της Αναστάσεως είναι ο φάρος του λιμανιού της σωτηρίας που πάντα υπάρχει στη στεριά,όταν το πέλαγος της ζωής είναι πολλές φορές τρικυμιώδες. Αγωνιζόμενοι και πιστεύοντες στον τελικό θρίαμβο, θα αναμένουμε «Τον Υιόν αυτού έκ των ουρανών, όν ήγειρεν έκ των νεκρών, Ιησούν τον ρυόμενον ημάς από τής οργής τής επερχομένης» (Α’Θεςς,1,10).

Ως συμβολισμό του φωτός της λυτρώσεως που καίει μέσα στις καρδιές μας, κρατούντες οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί κατά την ώρα της Αναστάσεως αναμμένες λαμπάδες,ας ευχαριστήσουμε τον Τριαδικό Θεό μας, γιατί μέσω της Εκκλησίας Του μας χάρισε την λαμπροφόρο αυτή ημέρα, ως αμετακίνητο ορόσημο του θριάμβου του φωτός κατά του σκότους,της αληθείας κατά του ψεύδους και της ζωής κατά του θανάτου.Ας δοξάσουμε με καθαρή καρδιά τον Αναστάντα και« Ανατείλαντα πάσιν την ζωήν» Κύριο, τον Θεό «μεθ’ημών και υπέρ ημών»,τον επαγγειλάμενον έσεσθαι μεθ’ημών μέχρι το τέλος των αιώνων, και ας   φωνάξουμε τον πασχάλιο  πανευφρόσυνο χαιρετισμό «Χριστός Ανέστη»!

Ας αποτελέσει πρότυπο για όλους μας ο χαιρετισμός του αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ, όπου καθ’ολη τη διάρκεια του έτους χαιρετούσε τον κόσμο λέγοντάς τους «Χριστός Ανέστη χαρά μου»!

Χριστός Ανέστη!                                                              Αληθώς Ανέστη!