Page 10 - iakovidis-agpaisios

7.Ευτυχώς που η ζωή αυτή με τα βάσανά και τις θλίψεις της τελειώνει γρήγορα. Αν ζούσαμε

700-1000 χρόνια, η ζωή θα ήταν αφόρητη, σωστή κόλαση. Ο Θεός κολοβώνει τις ημέρες για
τους εκλεκτούς.

8.Υπάρχει παιδί που του αρκεί να του δώσεις μια συμβουλή, μια εντολή από μακριά και

προχωρεί στη ζωή σωστά. Και υπάρχει άλλο που κολλάει απάνω σου και θέλει χάδι, στοργή.
Αλίμονο αν του πεις κι αυτού τα ίδια ή, ακόμη χειρότερα, δεν έχω καιρό, έχω δουλειά, το

σκότωσες.

9.Μερικές φορές η πνευματική μας πρόοδος δεν φαίνεται, γιατί ο διάβολος πολλαπλασιάζει

τους πειρασμούς, τις επιθέσεις κι από παντού φαίνεται ότι νικιόμαστε. Σήμερα έχει να κάνεις μ’
ένα δαίμονα κι αύριο με δέκα. Και φαίνεται πως είσαι ο ίδιος ή και χειρότερος παρά τις

προσπάθειες και τον αγώνα σου.

10.Αυτοί που το ρίχνουν στη σαρκική ζωή, το κάνουν, για να ξεφύγουν από το άγχος που τους
διακατέχει.

11.Οι άνθρωποι σήμερα χωρίζονται σε κατσίκια και πρόβατα. Τα κατσίκια αγρίεψαν και

χτυπούν τα πρόβατα. Τα πρόβατα, για να προφυλαχθούν από τα χτυπήματα, μαζεύονται γύρω

από τον Ποιμένα (τον Κύριο) στην Εκκλησία. Κι έτσι πραγματοποιείται αυτό που λέγει ο Κύριος
«και γενήσεται μία ποίμνη και εις ποιμήν». Όχι, δεν θα γίνει αυτό με τον διάλογο του Πατριάρχη

με τον Πάπα. Έτσι θα γίνει. Σήμερα οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Σ’ αυτούς που

αρνούνται τελείως τον Χριστό και σ’ αυτούς που ακολουθούν τον Χριστό. Έτσι θα δούμε στις
πόλεις τους ανθρώπους που ακολουθούν το διάβολο να αμαρτάνουν μ’ όλη την ψυχή τους, να

δίνονται πέρα για πέρα στη ζωή της αμαρτίας. Κι αυτοί που ακολουθούν τον Χριστό να είναι
θερμοί, να αγρυπνούν, να προσεύχονται θερμά, να κάνουν παρακλήσεις. Χλιαροί δεν θα

υπάρχουν. Οι πρώτοι θα πορεύονται όλο και πιο πολύ στο δρόμο της απωλείας και της
αρνήσεως, για να φτάσουν κάποτε στον γκρεμό. Εκεί ξαφνικά θα συνέλθουν μπροστά στο

δρόμο της καταστροφής. Και θα γυρίσουν πίσω στον Χριστό, όμως, πολλοί απ’ αυτούς θα είναι

σακατεμένοι και πληγωμένοι, αλλά θα έχουν τόσο πολύ σιχαθεί την αμαρτωλή ζωή τους, ώστε
όταν τους παροτρύνει κανείς να ξαναγυρίσουν σ’ αυτή, θα αισθάνονται βαθειά αποστροφή και

δεν θα θέλουν ν’ ακούσουν. Έτσι θα επιστρέψουν στον Κύριο και τότε θα γίνει η Κρίσις.

12.Ο Θεός μας χαϊδεύει με τη Χάρη Του, αλλά δεν το καταλαβαίνουμε, γιατί έχουμε το νου μας
στις μέριμνες του βίου (όπως τα παιδιά στα παιχνίδια τους και δεν καταλαβαίνουν το χάδι των