Page 8 - iakovidis-agpaisios
P. 8
Από τις συναντήσεις το 1979
1.Να βλέπουμε ο καθένας την ψυχοσύνθεση του άλλου και έτσι, σύμφωνα μ’ αυτήν, να
ενεργούμε.
2.Ο διάβολος δεν πάει κόντρα στην ανθρώπινη φύση, αλλά μεγιστοποιεί τις αδύνατες πλευρές
για να μας οδηγήσει στην αμετρία. Τον θυμώδη τον κάνει πιο θυμώδη, τον ευαίσθητο
υπερευαίσθητο, τον έχοντα τάση για γέλιο τον κάνει πιο γελοίο. Γι’ αυτό εμείς πρέπει να πάμε
κόντρα. Ο θυμώδης να γελά και ο έχων τάση για γέλιο να θυμώνει κι ο ευαίσθητος να γίνεται
πιο ανδροποιημένος.
3.Ο Χριστός στην εναγώνια προσευχή του στη Γεσθημανή έφτασε σε τέτοιο ύψος ευαισθησίας,
ώστε από την πολλή του αγάπη για τον κόσμο, διερράγησαν τα αγγεία του σώματός του και
«εγένετο ο ιδρώς αυτού ωσεί θρόμβοι αίματος». Αυτό συμβαίνει και σε όσους αγαπούν τον
άνθρωπο όπως ο Χριστός. Έχουν μερικές φορές αιματώματα, δείγματα της αγάπης και της
ευαισθησίας τους για τον άνθρωπο [Σημείωση του συντάκτου των σημειώσεων αυτών: Αυτό
πάθαινε και ο Όσιος Παΐσιος όπως μου άφησε να καταλάβω].
4.Ο Θεός έκανε ευαίσθητη τη γυναίκα. Γι’ αυτό και φτάνει ευκολότερα στην αγάπη προς τον Θεό
απ’ ό,τι ο άνδρας. Ο διάβολος προσπαθεί, και το επιτυγχάνει πολλές φορές, να την κάνει
υπερευαίσθητη. Ενώ την ευαισθησία της πρέπει να την συγκεράσει με ανδρεία. Και αντίστοιχα
ο άνδρας να συγκεράσει την ανδρεία και τη σκληρότητα με ευαισθησία.
5.Ο σύζυγος συμπεριφέρεται με απλότητα κι αυτή η συμπεριφορά του, συνεργούντος του
εχθρού, παρεξηγείται από τη σύζυγο. Ο πρώτος, έχοντας ήσυχη τη συνείδησή του, δεν
στενοχωρείται ή μάλλον παραξενεύεται που ο άλλος τον παρεξηγεί. Η σύζυγος έχει ευαισθησία
και φιλότιμο και θέλει αυτό να το εκτιμά ο σύζυγος. Αν η ευαισθησία καταπατηθεί και
περιφρονηθεί από τον πρώτο τότε ο άλλος πληγώνεται κι αυτό το πλήγωμα δύσκολα
θεραπεύεται και μένει.
6.Η υπερευαισθησία στη γυναίκα γεννά μια δειλία, ένα αίσθημα ανασφάλειας, γι’ αυτό ζητά
εξασφάλιση.
7.Ο άνδρας δεν πρέπει αυτό να ξεχνά: ότι η γυναίκα είναι το ασθενές σκεύος και την
συμπεριφορά του να την κανονίζει ενόψει της ασθενείας αυτής.
