Page 5 - ioannou-theologia
P. 5

Η Αγία Τριάς και η σχέση Της με τον κόσμο




                      Ας ξεκινήσουμε από την Τριαδολογία, την οποία σήμερα παραποιούν

                   και  συσκοτίζουν  μερικοί,  με  καινοφανείς  ιδέες  και  πρωτάκουστες
                   αντιλήψεις,  οι  οποίες  και  συνιστούν  αλλοτρίωση,  απομάκρυνση  από

                   την  παραδεδομένη  πίστη.  Μια  μέρα  λοιπόν  ρώτησα  τον  Γέροντα,  αν
                   κατά την στιγμή της Σταύρωσης του Υιού Του, ο Θεός-Πατήρ υπέφερε.

                   Είχα  μεγάλη  απορία  να  μάθω  αν  ο  Θεός-Πατήρ,    που  βέβαια  δεν
                   σαρκώθηκε,  έμεινε  «απαθής»  απέναντι  στο  δράμα  του  Υιού  Του

                   (καθώς, όπως γνωρίζουμε, η Θεότητα είναι «απαθής»), ή αν όντως και
                   Αυτός  «πόνεσε»,  για  να  χρησιμοποιήσω  αυτή  την  απλή,  αλλά  πολύ

                   δυνατή λέξη. Ο Γέροντας ανενδοίαστα μου απάντησε «ναι, πόνεσε», και
                   τότε  τον  ρώτησα  πώς  μπόρεσε  να  συμβεί  αυτό  στη  μη  παθητή  θεία

                   φύση.  Ο  Γέροντας  μου  απάντησε    ξανά  ότι,  όντως,  ο  Θεός-Πατήρ
                   «στενοχωρήθηκε»  (άλλη  μια  απλή,  αλλά  επίσης  δυνατή  λέξη)  και
                   υπέφερε κατά την Σταύρωση. Πρόσθεσε επίσης ότι εμείς δεν μπορούμε

                   να εννοήσουμε τον ίδιο τον Θεό. Μου διηγήθηκε επίσης την ιστορία του
                   αγίου Αυγουστίνου, ο οποίος προσπαθούσε να συλλάβει το δόγμα της

                   Αγίας Τριάδος με τον νου του, και τότε είδε κάποιο παιδί να προσπαθεί
                   με ένα κουτάλι να αδειάσει όλη την θάλασσα σε μια λεκάνη. Ο άγιος

                   Αυγουστίνος του είπε ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατον, και τότε το παιδί,
                   που στην πραγματικότητα ήταν άγγελος, του απάντησε ότι είναι επίσης

                   αδύνατο να συλλάβει με την λογική του ο άνθρωπος τον Θεό.

                      Αυτός  λοιπόν  ο  λόγος  του  Γέροντα,  ότι  ο  Θεός-Πατήρ  πράγματι

                   υπέφερε  κατά  την  Σταύρωση,  είναι  πολύ  σημαντικός,  γιατί,  από  όσο
                   γνωρίζω,  η  ορθόδοξη  θεολογία  δεν  προσπαθεί  ποτέ,  όπως  π.χ.  ο

                   σχολαστικισμός  των  Καθολικών,  να  υποτάξει  τον  Θεό  στα  ανθρώπινα
                   νοητικά  σχήματα.  Λέμε  π.χ.  ότι  ο  Θεός  είναι  «απλός»,  και  όμως

                   διακρίνουμε σε Αυτόν Ουσία και Ενέργειες, συμφώνως προς τον  άγιο
                   Γρηγόριο Παλαμά (αυτό οι καθολικοί δεν το δέχονται, γιατί τάχα είναι
                   αντιφατικό).Παρομοίως, ο Θεός είναι παντελώς απαθής, και όμως πονά








                                                            4
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10