Page 9 - ioannou-theologia

Πατήρ θέλει να έχει ο Υιός μεγαλύτερη δόξα από τον Ίδιο, γιατί είναι

αληθινός Πατέρας (αυτό βέβαια δεν γίνεται, γιατί τα Τρία Άγια
Πρόσωπα είναι ομότιμα). «Ο Πατήρ την δόξαν πάσαν δέδωκεν τω Υιώ»,
διαβάζουμε κάπου στην αγία Γραφή, χωρίο που αφορά την Σταύρωση

και την Ανάσταση του Κυρίου. Και ο δοξασμός του Υιού Του διά της
αναστάσεως (γιατί ο Χριστός δεν αναστήθηκε μόνος Του, αλλά «ο

Πατήρ ήγειρεν Αυτόν εκ νεκρών»), είναι και πάλι, τρόπον τινά, όλος ο
θρίαμβος που «μπορεί» ο Πατήρ να δώσει.

Και ας τα προσέχουμε όλα αυτά, γιατί σήμερα, δυστυχώς, ακόμη και
στα βιβλία των Θρησκευτικών Γυμνασίου-Λυκείου, μερικοί συγγραφείς

μιλούν υποτιμητικά για την Παναγία (την ονομάζουν απλώς «Μαρία»,
και πουθενά «Θεοτόκο»), αλλά αποφεύγουν επίσης, κατά

προτεσταντίζοντα τρόπο, να αποκαλούν ρητώς τον Χριστό «Θεό».
Ασφαλώς και είναι σωστό αυτό που λένε, ότι ο Λόγος, δηλαδή ο

Χριστός, είναι «Γιος του Θεού», αλλά όπως επιχειρηματολόγησε και ο
Μέγας Αθανάσιος, αφού ο γιος του ανθρώπου είναι άνθρωπος, έτσι

και ο φυσικός Υιός του Θεού είναι Θεός.

Επιπρόσθετα, ο τρόπος που μιλά ο Γέροντας για τον Θεό Πατέρα,

αναλύοντας την σχετική παραβολή, που είναι και η αγαπημένη του,
κάνοντας λόγο για την φιλοστοργία, την ευσπλαχνία του Πατρός, την

αγωνία Του για το άσωτο παιδί Του, τον πόνο Του, την θλίψη Του, την
συγκίνησή Του, όταν εκείνο του λέγει «πάρε με ως ένα των μισθίων

σου», αποδίδει πολύ καλά αυτήν την άβυσσο, το άπειρο πέλαγος της
Αγάπης, που είναι ο Θεός-Πατήρ (και όλη βέβαια η Αγία Τριάδα).

Όσον αφορά τώρα το Άγιο Πνεύμα, που είναι βέβαια πρόσωπο, και
όχι δύναμη, όπως ισχυρίζονται αφρόνως οι Πεντηκοστιανοί, Αυτό είναι

ομοούσιο με τον Πατέρα και τον Υιό. Τελείως λανθασμένα, οι Παπικοί,
λόγω του «φιλιόκβε», Το υποτιμούν. Η κακοδοξία τους αυτή έχει ως

αποτέλεσμα, ως γνωστόν, να μην το επικαλούνται ακόμη και την ώρα
της Θείας λειτουργίας (λείπει η περίφημη «επίκληση»), και γενικότερα
στα Μυστήρια. Υπάρχει π.χ. σε αυτούς μια τάση να θεωρούν ότι οι

8