Page 21 - karapanagiotis-sindoni
P. 21

et  al.  απέδειξαν  μετά  από  ψυχολογικά  πειράματα  ότι  αυτό  που  εκλαμβάνουν  οι  άνθρωποι  ως
            «πραγματικότητα»  διαφέρει  από  τη  ρεαλιστική  πραγματικότητα  που  πρέπει  να  καταγράφουν  οι
            αισθήσεις,  καθώς  η  αντίληψη  επηρεάζεται  δραματικά  από  τις  ανθρώπινες,  προκαταλήψεις,
                                    64
            πεποιθήσεις και εμμονές . Η παρουσία επιγραφών στη Σινδόνη είναι ένα σενάριο το οποίο δεν έχει
            τύχει ευρύτερης αποδοχής.
                    Τέλος, στη βιβλιογραφία υπάρχουν άρθρα που υποστηρίζουν ότι η ψηφιακή επεξεργασία
            φωτογραφιών  της  Σινδόνης  αποκαλύπτει  αποτυπώματα  νομισμάτων  που  είχαν  τοποθετηθεί  ως
            αφιερώματα επάνω στη Σινδόνη. Και αυτός όμως ο ισχυρισμός δεν έχει γίνει αποδεκτός από την
            ευρύτερη επιστημονική κοινότητα.



            5. Επίλογος

                    Συνήθως  το  τελευταίο  κεφάλαιο  ενός  άρθρου  Αρχαιομετρίας  φέρει  τον  τίτλο
            «Συμπεράσματα». Για την περίπτωση όμως της Σινδόνης του Τορίνο ένας τέτοιος τίτλος θα ήταν
            μάλλον ανάρμοστος, καθώς ερωτηματικά και αμφιβολίες επισκιάζουν τις απαντήσεις που έχει δώσει
            μέχρι σήμερα η επιστήμη στα δύο βασικά ζητούμενα με τα οποία ασχολείται το άρθρο: (α)  πώς
            αποτυπώθηκαν επάνω στη Σινδόνη η εικόνα του ανθρώπινου σώματος και τα σημάδια-κηλίδες που
            παραπέμπουν  στο  σταυρικό  μαρτύριο  του  Ιησού;  (β)  Ποια  είναι  η  ηλικία  της  Σινδόνης;  Η  πιο
            σημαντική  δυσκολία  στις  προσπάθειες  που  έγιναν  για  να  απαντηθούν  τα  ερωτήματα  ήταν  η
            περιστασιακή και περιορισμένη πρόσβαση που είχαν οι επιστήμονες στο αντικείμενο.
                    Όπως  προκύπτει  από  το  Κεφάλαιο  3,  ο  τρόπος  με  τον  οποίο  αποτυπώθηκε  η  ανθρώπινη
            φιγούρα επάνω στο λινό ύφασμα δεν έχει διαλευκανθεί. Τα αποτελέσματα της πολυπληθούς ομάδας
            STURP,  και  πιο  συγκεκριμένα  το  συμπέρασμά  της  ότι  η  ανθρώπινη  εικόνα  δημιουργήθηκε  ως
            αποτέλεσμα  κάποιας  διάβρωσης  (π.χ.  οξείδωσης-αφυδάτωσης)  της  κυτταρίνης,  θα  πρέπει  να
            αποτελέσουν  το  κύριο  σημείο  αναφοράς  μελλοντικών  ερευνών.  Δεν  θα  πρέπει  όμως  να
            παραβλεφθούν  οι  παρατηρήσεις  του  McCrone  και  των  άλλων  ερευνητών  που  κατέγραψαν  την
            παρουσία χρωστικών στο αντικείμενο.
                    Η  χρονολόγηση  της  Σινδόνης  του  Τορίνο  με  άνθρακα-14  έδειξε  ότι  πρόκειται  για  ένα
            μεσαιωνικό ύφασμα. Το αποτέλεσμα αυτό είναι δύσκολο να παρακαμφθεί. Ωστόσο, σύμφωνα με τα
            όσα  περιγράφονται  στο  Κεφάλαιο  4  η  προτεινόμενη  μεσαιωνική  ηλικία  της  Σινδόνης  έχει
            αμφισβητηθεί από αρκετούς επιστήμονες. Η πιο αξιόλογη ένσταση που έχει διατυπωθεί, και αξίζει
            περισσότερης  διερεύνησης,  έχει  να  κάνει  με  την  αυθεντικότητα  του  δείγματος-λωρίδα  που
            επιλέχθηκε για τη ραδιοχρονολόγηση. Οι καθαυτές ραδιομετρήσεις που πραγματοποιήθηκαν από
            τρία  ανεξάρτητα  και  έγκριτα  εργαστήρια  είναι  δύσκολο  να  αμφισβητηθούν,  παρά  τις  όποιες
            ενστάσεις που έχουν κατά καιρούς διατυπωθεί (επίδραση της φωτιάς, εσφαλμένη επεξεργασία των
            αποτελεσμάτων κ.λπ.). Σε κάθε περίπτωση, μέχρι να παρουσιαστεί ένα καθολικά αποδεκτό στοιχείο
            που να αποδεικνύει ότι η διαδικασία της ραδιοχρονολόγησης του 1989 ήταν εσφαλμένη σε κάποιο
            από τα στάδια εφαρμογής της, η επιστημονική απάντηση για την αυθεντικότητα της Σινδόνης θα
            είναι αρνητική: πρόκειται για ένα μεσαιωνικό ύφασμα το οποίο προφανώς δεν σχετίζεται με  την
            Ταφή του Ιησού. Η άποψη αυτή σε καμία περίπτωση δεν αναιρεί την ανάγκη που υπογραμμίζει η
            πλειοψηφία  των  ερευνητών  για  επανάληψη  της  χρονολόγησης  του  αντικειμένου  στο  μέλλον,
            αξιοποιώντας  πλέον  την  εμπειρία  της  πρώτης  προσπάθειας  και  ακολουθώντας  ένα  πιο  αυστηρό
            πρωτόκολλο ιδιαίτερα κατά το πρώτο, κρίσιμο στάδιο της δειγματοληψίας.


            64  Jordan et al. 2015.
                                                                                                          20
   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26