Page 2 - lazarou-poios-ginetai-na-sothei

Ο απόστολος Παύλος στην επιστολή του προς Τιμόθεο, αναφέρεται στον εαυτό του
χαρακτηρίζοντάς τον ως αρχιαμαρτωλό. Με εκπλήσσει πως ο Θεός εμπιστεύεται τον
εαυτό Του - γιατί το Ευαγγέλιο είναι ο ίδιος ο Ιησούς - στους αμαρτωλούς, πρώτος εκ
των οποίων εδώ σήμερα είμαι σίγουρα εγώ, μόνο και μόνο γιατί στέκομαι εδώ να σας
μιλήσω. Αλλά παίρνω θάρρος από το ότι η δικιά Του αγάπη είναι απείρως
μεγαλύτερη από την δικιά μου αμαρτία και ότι Αυτός θα αναπληρώσει τα κενά.

Λυπάμαι που δεν σας γνωρίζω προσωπικά. Αυτό είναι ένα σημαντικό κενό που θα
πρέπει να γεφυρώσει ο Θεός.

Δεν σας μιλώ ως ακαδημαϊκός θεολόγος αλλά ως ένας χριστιανός σε μια πορεία,
πορεία απορίας. Σήμερα θα μοιράσω μαζί σας τις ποιο πρόσφατες σκέψεις,
ανακαλύψεις, και εκπλήξεις μιλώντας για αυτό που απασχολεί σχεδόν όλους σήμερα
και για το οποίο οι Γραφές αναφέρονται περισσότερο από την ίδια την αγάπη - το
χρήμα!

Το χρήμα, ή οι σχέσεις μας με αυτό, είναι λίαν θεολογική υπόθεση γιατί η αγάπη του
είναι η πηγή όλου του κακού λέει ο Παύλος. Εάν δεν αγαπούσαμε το χρήμα δεν θα
υπήρχε.

Ο τίτλος της ομιλίας μου, ομιλίας που θα ήθελα να γίνει διάλογος, αναφέρεται σε
συμβάν στο οποίο οι τρεις Ευαγγελιστές αναφέρονται. Ένας νεαρός πλούσιος,
αγωνιά για την σωτήρια του. Πλησιάζει τον καλό δάσκαλο ο οποίος τον θέτει
ενώπιον διλήμματος: ή είναι Θεός γιατί μόνο ο Θεός είναι καλός, ή είναι
τσαρλατάνος. Αυτό έχει και μια σημασία και για μας – η θεολογούμε (μιλά ο Κύριος
μέσα από εμάς) ή στην καλύτερη περίπτωση και επιεικώς, χαζό/εμπαθο-λογούμε. Ο
νεαρός μάλλον το αγνοεί αυτό και ο Ιησούς τον προτρέπει στην υπακοή του
δεκαλόγου. Του νεαρού δεν του αρκεί αυτό. Δεν έχει αίσθηση του βάθους και πλάτους
του νόμου που ο Ιησούς δίνει στον νόμο, αλλά έχει αίσθηση ότι δεν αρκεί αυτό. Κάτι
τον αφήνει υπαρξιακά ακάλυπτο. Τότε ο Ιησούς τον πηγαίνει στην καρδιά του
θέματος. Πούλησε τα όλα, δώστα στους φτωχούς και ακολούθα με. Δηλαδή
αντικατέστησε τα φθαρτά πλούτη (στα οποία έχεις προσηλωθεί, έχεις ταυτίσει τον
εαυτό σου, έχεις γίνει αυτάρκης) με τα άφθαρτα και αιώνια πλούτη.

Επώδυνη συμβουλή. Ο νεαρός φεύγει απογοητευμένος γιατί είχε πολλά. Και τότε ο
Χριστός λέει το συγκλονιστικό, οποίος εμπιστεύεται στα πλούτη δύσκολα θα μπει στο
παράδεισο. Γιατί ο Θεός είπε ότι είναι ποιο εύκολο η καμήλα να περάσει από την
τρυπά της βελόνας παρα ένας πλούσιος να σωθεί και δεν είπε χίλια-δυό αλλά
αμαρτήματα που μας δημιουργούν περισσότερη απέχθεια όπως, ας πούμε η
παιδεραστία ή ο φόνος ή ο ομοφυλοφιλία ή η πορνεία. Γιατί εστίασε στον πλούσιο,

1