Page 24 - Lemontzis_Theosofia

από τη Θεότητα δημιουργούνται επτά διαστρωματώσεις , ως
105
ομόκεντροι κύκλοι . Κατά το στάδιο της «ενελίξεως» το Σύμπαν
106
επιστρέφει προς τη Θεότητα, είναι μια επάνοδος του κόσμου προς
την αρχική του πηγή, επανενσωμάτωση και επάνοδο των πολλών
στο Ένα, όπως ακριβώς τα κύματα εκπορεύονται από τον ωκεανό
και επιστρέφουν πάλι σε αυτόν . Όλη αυτή η διαδικασία είναι
107
κυκλική καθώς επαναλαμβάνεται ανά μεγάλα χρονικά
διαστήματα όπως πρεσβεύουν και οι ανατολικές θρησκείες, ο
108
Ινδουισμός και Βουδισμός και οι οποίες αρνούνται την
109
ευθύγραμμη πορεία του χρόνου και του κόσμου σε αντίθεση με την
ιουδαιοχριστιανική παράδοση.
Η παραπάνω θεώρηση της σχέσης Θεού και κόσμου της
θεοσοφικής εταιρείας επαναλαμβάνει από τη μια την αντίληψη της
Καμπαλά που κάνει λόγο για το «Ένα», τη θεϊκή δηλαδή Μονάδα
από την οποία ξετυλίγεται η συμπαντική πραγματικότητα ∙ και
110
από την άλλη την ινδουιστική αντίληψη, όπως εκφράζεται στα

105 Ε.Μπλαβάτσκυ, Μυστική Δοξασία,τ. Ι,158:«Καθετί στο µεταφυσικό όπως και στο
φυσικό Σύµπαν είναι επταδικό». Το Σύµπαν εξελίσσεται πάνω σε επτά επίπεδα και
µε επτά τρόπους σε όλους τους κόσµους. Και αυτή η επταπλή διαφοροποίηση κάνει
όλους τους κόσµους του Σύµπαντος και τα όντα που βρίσκονται σε αυτούς, να έχουν
µια επταδική σύσταση. Σύµφωνα µε τον νόµο της επταπλής νοηµοσύνης στη φύση και
στον άνθρωπο, η Ύλη και το Πνεύµα καθώς και όλα τα εκδηλωµένα αντικείµενα και
όντα υπόκεινται σε µια επταπλή διαφοροποίηση. Οι διαιρέσεις του επταπλού
Σύµπαντος µπορούν να ορισθούν ως: το Απόλυτο, το Πνεύµα, ο Νους, η Ύλη, η
Βούληση, το Ακάσα ή Αιθέρας και η Ζωή. Α. Παπαδομιχελάκη, Μια Σύνοψη του έργου
της Ε. Π. Μπλαβάτσκυ, ο.π.,σελ.15.
106 Βλ.An. Besant, Η Αρχαία Σοφία, Αθήνα 1925, σελ.62. Περισσότερα για τις
παραπάνω αντιλήψεις όπως διατυπώνονται από την θεοσοφική εταιρεία βλ. Αρχιμ.
Θεοφίλου Λεμοντζή, Θεοσοφία. Σύνοψη του αρχαίου αποκρυφισμού και έκφραση του
σύγχρονου. ο.π.,σελ.10.
107 Ε.Μπλαβάτσκυ, Το κλειδί της θεοσοφίας, ο.π.,σελ. 57:«Εμείς πιστεύουμε σε μία
Παγκόσμια Θεία Αρχή, ρίζα του παντός, από την οποία προέρχονται όλα και στην
οποία όλα θα επιστρέψουν στο τέλος του μεγάλου κύκλου της Ύπαρξης».
108 Ε.Μπλαβάτσκυ, Το κλειδί της θεοσοφίας, ο.π.,σελ. 72.
109 Γρ. Ζιάκα, Ιστορία των θρησκευμάτων, ο.π.,σελ. 269,275 και 307.
110 Ε.Μπλαβάτσκυ, Το κλειδί της θεοσοφίας, ο.π.,σελ. 58-59:«Διαβάστε το υπέροχο
Καμπαλιστικό έπος του Σόλομον Μπεν Γεχιούντα Γκαμπιρόλ (Solomon Ben Jehudah
Gabirol), στο Κεθέρ-Μαλκούτ (Kether-Malchut) και θα καταλάβετε: “Είσαι το Ένα, η
ρίζα όλων των αριθμών, αλλά, όχι σαν στοιχείο αρίθμησης, γιατί το ένα δεν ξέρει
πολλαπλασιασμό ούτε αλλαγή ούτε μορφή. Είσαι το Ένα και στο μυστήριο της
μονάδας σου χάνονται και οι πιο σοφοί από τους ανθρώπους, γιατί δεν την ξέρουν.
Είσαι το Ένα, η μονάδα Σου ποτέ δεν μικραίνει, ποτέ δεν αυξάνεται, ποτέ δεν αλλάζει.
Είσαι το Ένα και καμμιά μου σκέψη δεν μπορεί να σου βάλει όριο, να σε προσδιορίσει.
Υπάρχεις, όμως όχι σαν ένα ον που υπάρχει, γιατί η κατανόηση και η ενόραση των
θνητών δεν μπορεί να φτάσει στην ύπαρξη Σου κι ούτε μπορεί να καθορίσει για σένα
το πού, το πώς, το γιατί”».

23