Page 19 - mylonas-ekklisiastikes-prosopikotites

Αρκετοί, όμως, είναι οι κληρικοί που συμμετείχαν ενεργά στον απελευθερωτικό

αγώνα και που έχουν να επιδείξουν πολιτική δράση.

1.10. Θεόφιλος Καΐρης

Ο Θεόφιλος Καΐρης (1784-1853) υπήρξε λόγιος, ιερωμένος, θεολόγος και

φιλόσοφος. Γεννήθηκε στη νήσο Άνδρο τη 19η Οκτωβρίου 1784, την εποχή κατά την
οποία η Ελλάδα βρισκόταν υπό τουρκική κατοχή και συμπλήρωσε τις σπουδές του στη

Σχολή της Πάτμου και της Χίου.

Κατόπιν, ολοκλήρωσε τις σπουδές του φοιτώντας στην Ανώτερη Φιλοσοφική
Ακαδημία των Κυδωνιών υπό τον διάσημο λόγιο Βενιαμίν τον Λέσβιο. Σε ηλικία 18

ετών, το 1801, χειροτονήθηκε ιερομόναχος, και ονομάστηκε Θεόφιλος και μετέπειτα
μετέβη στην Ιταλία, στο Πανεπιστήμιο της Πίζας, όπου σπούδασε Θεολογία,

Φιλοσοφία, Μαθηματικά και Φυσική. Στη συνέχεια, πήγε στο Παρίσι. Εκεί

γνωρίστηκαν με τον Αδαμάντιο Κοραή και για τέσσερα περίπου χρόνια έζησαν
συντροφικά τις περίπλοκες πολιτικές και πολιτισμικές αλλαγές της γαλλικής

επανάστασης, πράγμα που θα τον στιγματίσει.
Ο Καΐρης, μυείται από το 1919 στην Φιλική Εταιρεία από τον Αριστείδη Παππά

και για λίγο καιρό διαμένει και διδάσκει στην πόλη των Κυδωνιών. Όταν οι Τούρκοι
επιτίθενται στην ακμάζουσα πόλη των Κυδωνιών, αφού εγκαταλείπει κι αυτός τις

Κυδωνίες, περνά αρχικά από τα Ψαρά με εκατό μαθητές του, όπου εκφωνεί φλογερό

πατριωτικό λόγο στον ναό τού Αγίου Νικολάου και καταφεύγει στο Ναύπλιο, όπου και
επανιδρύει το τυπογραφείο.

Κατόπιν μεταβαίνει στην Άνδρο, όπου υψώνει την σημαία της ελευθερίας.
Μόλις μαθαίνει για την εκστρατεία στον Όλυμπο, την οποία σχεδιάζει ο Γρηγόριος

Σάλας, πρώτος υπασπιστής τού Δημητρίου Υψηλάντη, σπεύδει ενθουσιωδώς να

συμμετάσχει. Την 25η Νοεμβρίου 1821, αποπλέει ο Σάλας από την Πελοπόννησο,
αλλά δυστυχώς καθυστερεί πολύ να φθάσει στον προορισμό του, γιατί περιπλανάται

στα νησιά τού Αιγαίου επί τέσσερις μήνες. Αποτέλεσμα της αργοπορίας αυτής ήταν η
αποχώρηση των περισσοτέρων μαχητών· μόνο ο Θεόφιλος Καΐρης, ο Πολωνός

φιλέλληνας Λεζίνσκι και μερικοί άλλοι έμειναν. Τελικά, φθάνουν στην περιοχή τού

Ολύμπου περί τα τέλη Μαρτίου του 1822 και αρχίζουν να συνεννοούνται με τους
κατοίκους, προκειμένου να οργανωθεί επανάσταση. Όμως, η έλλειψη όπλων και

20