100 χρόνια από την ενσωμάτωση του Αγίου Όρους με την Ελλάδα

3 Οκτωβρίου 2013

“100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ”

ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΩΝ

Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία τιμούν την επέτειο των 100 χρόνων από την Ενσωμάτωση του Αγίου Όρους με την Ελλάδα, με την έκδοση της ομώνυμης Αναμνηστικής Σειράς Γραμματοσήμων που κυκλοφορεί στις 3 Οκτωβρίου 2013.

Το Γραμματόσημο των ΕΛΤΑ που μόλις κυκλοφόρησε

Το Γραμματόσημο των ΕΛΤΑ που μόλις κυκλοφόρησε

Στις 2 Νοεμβρίου 1912 αγήματα Πεζοναυτών, τα οποία αποβιβάστηκαν σε διάφορες περιοχές του Αγίου Όρους, εξασφάλισαν την περιοχή και ύψωσαν την ελληνική σημαία στο χωριό Καρυές, καθιστώντας τη χερσόνησο του Άθω ελεύθερη.

Η απελευθέρωση όμως της περιοχής από τον Ελληνικό Στρατό δεν έλυσε όλα τα ουσιαστικά ζητήματα της χερσονήσου. Στις 3 Οκτωβρίου του 1913 οι αγιορείτες μοναχοί, ως αντίσταση στο υποβόσκον φαινόμενο της διεθνοποίησης του Αγίου Όρους, συνέταξαν ψήφισμα περί «της αιωνίου και αδιασπάστου ενώσεως μετά της Μητρός Ελλάδος», το οποίο κοινοποίησαν παντού.

Στο βιβλίο του Αρχιμανδρίτου Ευδοκίμου Καρακουλάκη, (2007), Διοίκηση και Οργάνωση του Αγίου Όρους, Έκδοση της Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου, (σελ. 148-151), υπάρχει εκτενής αναφορά σ’ αυτό το ψήφισμα, το οποίο, όπως σημειώνει ο συγγραφέας, εστάλη στον τότε Βασιλιά Κωνσταντίνο ΙΒ΄, τον Οικουμενικό Πατριάρχη Γερμανό, τις κυβερνήσεις των Ορθοδόξων κρατών καθώς και τον Πρόεδρο και τους πρεσβευτές της Πρεσβευτικής Συνδιάσκεψης του Λονδίνου.

Με το ψήφισμα αυτό, οι Αγιορείτες “α) αποφάσισαν να υψώσουν την ελληνική σημαία, β) θεώρησαν αναλλοίωτες τις βάσεις του αγιορειτικού πολιτεύματος υπό την πνευματική δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, γ) διακήρυξαν ότι κάθε δικαίωμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μεταβιβάστηκε στην Ελλάδα και δ) απέκρουσαν τη διεθνοποίηση, ουδετερότητα, συγκυριαρχία ή συμπροστασία, διότι το έδαφος του Άθω είναι “αναποσπάστως ηνωμένον μετά του εδάφους του Ελληνικού Βασιλείου” .

Το έγγραφο αυτό ουσιαστικά αποτελεί την de facto αποδοχή της ενώσεως του Αγίου Όρους με την Ελλάδα, ενώ με τις επόμενες συνθήκες, του Νεϊγύ το 1919, των Σεβρών ένα χρόνο αργότερα, όπως επίσης και της Λωζάνης, μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας τον Ιούλιο του 1923, αναγνωρίζεται de jure η κυριαρχία του ελληνικού κράτους επί του Αγίου Όρους.

Κατερίνα Χουζούρη