Η νομική αναγνώριση του φύλου υπό το φως της ορθόδοξης θεολογίας

18 Ιουλίου 2018

Στις προηγούμενες γραμμές έγινε μια προσπάθεια καταγραφής μερικών πτυχών του τεραστίου αυτού θέματος, το οποίο αποτελεί διεπιστημονικό αντικείμενο και σίγουρα θέμα διπλωματικής εργασίας. Θα μπορούσαμε να γράψουμε σελίδες επί σελίδων και το ζήτημα να μην εξαντλείται. Δυστυχώς ο περιορισμός του αριθμού των λέξεων μας αναγκάζει να περιοριστούμε μόνο στα απολύτως απαραίτητα κατά τη γνώμη μας.

Η αντίληψη του υποκειμενικού καθορισμού της φύσης βρίσκεται στη βάση του τεχνοκρατικού βιασμού της φύσης και συνάδει απολύτως με την εγωιστική αντίληψη για την κυριαρχία του ατόμου επ’ αυτής. Βρίσκεται ακριβώς στην πυρήνα της ακραίας καπιταλιστικής αντίληψης, που έχει οδηγήσει στην απόλυτη καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, στην εκμετάλλευση των χωρών του τρίτου κόσμου, του παράλογου πλουτισμού μιας παγκόσμιας ολιγαρχίας και είναι αντίθετη με το ορθόδοξο πνεύμα, σύμφωνα με το οποίο ο σκοπός του ανθρώπου και της φύσεως μέσω αυτού, είναι η ανύψωσή από την πτωτική κατάσταση και η μετοχή μας στη ζωή του Θεού. [29]

Σε ότι αφορά την ελευθερία και τα δικαιώματα του ανθρώπου (προσώπου για το νομοθέτη), πρέπει να τονιστεί ότι η ελευθερία βιώνεται μέσα από την έκφραση της αγάπης ως κενωτικής προσφοράς και μέσα από την κοινωνία του ανθρώπου με το Θεάνθρωπο Χριστό, κάτι που έκανε ο Απόστολος Παύλος, γενόμενος τα πάντα για όλους τους ανθρώπους της εποχής του όπως ο ίδιος γράφει. [30] Η κένωση του εαυτού μας αυτή εκφράζεται και βιώνεται μέσα στην Εκκλησία (Σώμα Χριστού), με τη συμμετοχή στη μυστηριακή και ευαγγελική ζωή, η οποία είναι πρόγευση της εσχατολογικής ζωής, όπου οι άνθρωποι θα ζουν ως άγγελοι του Θεού. [31]

Από την άλλη πλευρά η Εκκλησία πιστή στη διδασκαλία των Πατέρων δεν μπορεί να μη δείχνει την οδό της συγχώρεσης προς κάθε τραυματισμένο άνθρωπο, αλλά και να μην επισημαίνει ότι τέτοιες παρεκτροπές δεν μπορούν να γίνονται αποδεκτές. Βεβαίως, δεν θα πρέπει να λησμονούμε ότι υπάρχουν αμαρτίες όπως το μίσος και η κακία που δεν τις προσέχουμε, αλλά εντοπίζουμε την απέχθειά μας μόνο προς τα σαρκικά αμαρτήματα. Είναι όμως άλλο η αγάπη προς τον αμαρτωλό και άλλο η αποδοχή της αμαρτίας. Η αγάπη είναι υπέρτατη αρχή της χριστιανικής ηθικής, η οποία είναι φιλάνθρωπη και μέτρο της είναι η αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο που απέστειλε τον Υιό του ίνα σταυρωθεί, εν ελευθερία φυσικά.

Η εποχή μας, κατά την οποία ο πλουραλιστικός κόσμος αγωνιά και ταλαιπωρείται από φτώχια, πολέμους, αβεβαιότητα, αποτελεί ευκαιρία για την Ορθοδοξία. Σε μια τέτοια κοινωνία η Ορθόδοξη Εκκλησία πρέπει να αντιστοιχήσει τη χριστολογία της που καθορίζεται αποφασιστικά από την ενσάρκωση του Υιού του Θεού, με μια εκκλησιολογία η οποία να προσδιορίζεται εξίσου από αυτή. [32] Τότε μόνο θα καταφέρει να εμπνεύσει την ανθρωπότητα, να της δώσει ελπίδα και να διαδώσει το χαρμόσυνο και ελπιδοφόρο μήνυμα του Ευαγγελίου.

Με αυτόν τον τρόπο η Ορθόδοξη Εκκλησία θα δώσει ελπίδα στη νέα γενιά που έχει υποκύψει σ’ αυτόν τον μοντέρνο και συχνά μεταμοντέρνο τρόπο σκέψης και ζωής, λόγω που η σύγχρονη οικογένεια μένει αμέτοχη και ανήμπορη να αντιδράσει, δίνοντας τα πνευματικά αντίβαρα στα παιδιά για να αντιμετωπίζουν την επικρατούσα νοοτροπία, που δυστυχώς εκφράζεται και ενεργεί καθεστωτικά λόγω των ανίκανων πολιτικών ταγών. Εδώ έγκειται και η μεγάλη ευθύνη της Εκκλησίας, να κατηχήσει, να προβληματίσει, να ενισχύσει με επιχειρηματολογία σύγχρονη την αιώνια αλήθεια της διδασκαλίας της.

Διαβάστε ολόκληρη τη μελέτη εδώ

 

Παραπομπές:

29. Ν. Κόϊου, «Θεώρηση των Αρχών της Βιοηθικής υπό το Φώς της Ορθόδοξης Ηθικής Σκέψης», Γρηγόριος ο Παλαμάς 785 (2000) σελ. 849.
30. Δημ. Τρακατέλλη Αρχιεπισκόπου Αμερικής, «Οι Ορθόδοξες Εκκλησίες σ΄ Έναν Πλουραλιστικό Κόσμος» στο Εμμ. Κλάψη, επιμ. εκδ., Οι Ορθόδοξες Εκκλησίες σε Έναν Πλουραλιστικό Κόσμο, ελλ. μετ. Αρ. Αλαβάνου (Αθήνα: Εκδόσεις Καστανιώτη, 2006) 42.
31. Ιερ. Βλάχου, Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου «Το Πρόσωπο και η ‘‘ Διόρθωση του Φύλου ’’ », στο διαδικτυακό τόπο: http://www.imglyfadas.gr/portal gr / details.asp?cdPro = {8F631131-0026-43C9-9358-C6696F6AE3C7}. (ημερομηνία ανάκτησης: 05-3-2018).
32. Δημ. Τρακατέλλη Αρχιεπισκόπου Αμερικής, ό.π., σ. 41.