Page 18 - Οσιακές Μορφές του Καιρού μας
P. 18
ΑΝΑΛΕΚΤΑ Τεύχος 05 / Οσιακές μορφές του καιρού μας / 10 Δεκεμβρίου 2012 www.pemptousia.gr
βιβλιάριο καταθέσων σε επίγειες τράπεζες. Βοη- ρισματούχο Γέροντα, τον αφοσιωμένο Λειτουργό.
θούσε οικονομικά τους άπορους ασθενείς. Συνή-
θιζε να τοποθετεί διακριτικά κάτω από το προ- Εκτός από την Εξομολόγηση των ασθενών αφιέ-
σκέφαλο τους ένα φακελάκι με χρήματα. ρωνε πολλές ώρες της ημέρας στην Εξομολόγηση
των εξωτερικών πού καθημερινά πλήθαιναν. Εξο-
Ή μαρτυρία του κ. Μ. Καρβελά -προϊστάμενου μολογούντο κοντά του άνθρωποι κάθε ηλικίας και
τότε της οικονομικής υπηρεσίας του Ιπποκράτει- τάξεως. Επιστήμονες και άνθρωποι ολιγογράμ-
ου, και στη συνέχεια ματοι, φοιτητές και
διευθυντού στα νο- φοιτήτριες, εργα-
σοκομεία Συγγρού ζόμενοι νέοι, ηλικι-
και Γενικό Κρατι- ωμένοι και παιδιά,
κό- είναι αποκαλυ- όλοι αναπαύονταν
πτική: κοντά του. Κληρι-
κοί όλων των βαθ-
«Μπορείτε να φα- μών και μοναχοί
ντασθείτε έναν π. τον είχαν Πνευμα-
Ευσέβιο εντελώς τικό τους.
ανάργυρο; Μισθό
δεν πήρε ποτέ από Ο διακριτικός Γέ-
το ταμείο του νο- ροντας «έβλεπε»
σοκομείου, τουλάχι- βαθειά στην ψυχή
στον μέχρι το 1957 του εξομολογουμέ-
πού ήμουν εγώ εκεί. νου. “Εκανε τη σω-
Είχε συνεννοηθεί με στή διάγνωση και
τον ταμία, ο όποιος εφάρμοζε την κα-
πλήρωνε στους έχο- τάλληλη θεραπεία.
ντας ανάγκη ασθε- Ήταν επιεικής,
νείς διάφορα ποσά αλλά και αυστηρός
από το μισθό του π. Ευσεβίου με σημειώματα του εκεί πού έπρεπε.
ιδίου. “Ετσι, πολύ συχνά ο μισθός του είχε ήδη
εξαντληθεί πριν από την ήμερα της πληρωμής. Ή Ο π. Ευσέβιος δεν ήταν απλώς ο εξομολόγος και
κοινωνική υπηρεσία του νοσοκομείου είχε το Γέ- πνευματικός οδηγός των πιστών πού κατέφευ-
ροντα σαν σανίδα σωτηρίας για τα οικονομικά γαν κοντά του ήταν αληθινός Πατέρας. Ή αγάπη
προβλήματα των ασθενών. του για τα πνευματικά του παιδιά ξεπερνούσε
τα ανθρώπινα όρια. Όλοι τον εμπιστεύονταν και
»Τα χρήματα πού του έδιναν οι πιστοί για το τον έκαναν κοινωνό των προβλημάτων τους. Ο π.
έργο του δεν τα κρατούσε. Όριζε πρόσωπα, συ- Ευσέβιος τα ένιωθε και τα ανελάμβανε σαν δικά
νεργάτες, διαχειριστές. Έτσι, μου έλεγε, αισθάνο- του.
μαι ελεύθερος”. Όταν είχε χρήματα ήταν σαν να
τον ενοχλούσαν…» Μεγάλη ευλογία ερχόταν σε όλους με την προ-
σευχή του. Προβλήματα δυσεπίλυτα, προσωπικά
* * * η οικογενειακά, έπαιρναν καλή πορεία και τα-
κτοποιούνταν. Ή συμμετοχή του στα προβλήματα
Έπί τρεις και πλέον δεκαετίες το Ιπποκράτειο των πνευματικών του τέκνων δεν περιοριζόταν
υπήρξε καταφύγιο ψυχών και πολυσύχναστη μόνο στην προσευχή. Συμπαραστεκόταν άμεσα
πνευματική κυψέλη, χάρις στην αγιωσύνη του Γέ- και από κοντά.
ροντα.
Ώς γνήσιος Πατέρας στήριζε όχι μόνο ηθικά αλλά
Σύχναζαν εκεί οι φιλακόλουθοι, οι φιλομόναχοι και υλικά τους νέους πού σπούδαζαν. Έδινε συ-
και πολλές χριστιανικές οικογένειες… νέοι δε χνά χρήματα σε φοιτητές, ανεξαρτήτως αν ήταν
πάρα πολλοί, εργαζόμενοι και φοιτητές. η όχι πνευματικά του τέκνα. «Ευλογία, ευλογία,
έλεγε, και μην το πεις σε κανέναν… Όταν έχεις
Στο ναό του Αγίου Λουκά τελούνταν κανονικά ανάγκη παιδί μου, εδώ να έρχεσαι». Τους έδι-
όλες οι ιερές ακολουθίες, Θείες Λειτουργίες και νε ακόμη και το φαγητό του. Είχε νοικιάσει μαζί
συχνά αγρυπνίες. Το Ιπποκράτειο Νοσοκομείο με τον παλαιό συμμοναστή του αρχιμανδρίτη π.
έγινε μια όαση πνευματική στην έρημο της Αθή- Ηλία Τσακογιάννη, μετέπειτα Μητροπολίτη Δη-
νας, λιμάνι όχι μόνο για τους ασθενείς και τους μητριάδος, ένα σπίτι, κοντά στο Ιπποκράτειο νο-
οικείους τους, αλλά και για χιλιάδες ψυχές πού σοκομείο, για να στεγάζονται φοιτητές από την
έβρισκαν εκεί τον διακριτικό εξομολόγο, το χα- επαρχία.
Σελίδα 18
