Page 17 - Οσιακές Μορφές του Καιρού μας
P. 17
www.pemptousia.gr Τεύχος 05 / Οσιακές μορφές του καιρού μας / 10 Δεκεμβρίου 2012 ΑΝΑΛΕΚΤΑ
κάθε κλίνη. Τα Θεοφάνεια άγιαζε προσωπικά τον φοιτητές πού σύχναζαν εκεί, να εκκλησιασθούν.
κάθε άρρωστο και όλο το νοσο-κομείο, και την Κατέβαινε από τις τέσσερις για την προσκομι-
Μεγάλη Τετάρτη έχριε όλους τους ασθενείς με το δή. Μνημόνευε αμέτρητα ονόματα. Όταν τελείωνε
Άγιο έλαιο. Και όλα αυτά, για να παρηγορούνται η θεία Λειτουργία ανέβαινε με το Άγιο Ποτήριο
και να χαίρονται οι ασθενείς…. στους θαλάμους να κοινωνήσει στην κλίνη τους
όλους εκείνους πού είχε εξομολογήσει και προε-
Την παραμονή κάθε θείας Λειτουργίας ο π. Ευ- τοιμάσει κατάλληλα.
σέβιος ετοίμαζε το ναό με τη βοήθεια ευλαβών
αδελφών και διοικητικών υπαλλήλων του νοσοκο- Αδελφές του νοσοκομείου και ιατροί ομολογούν
μείου. Με περισσή επιμέλεια ευπρέπιζε το Τερό. ότι πολλάκις συνέβη, όταν μετέβαινε ο π. Ευσέ-
“Ενα καινούργιο τραπέζι χρησίμευε ώς Λγία Τρά- βιος να κοινωνήσει κάποιον άρρωστο, εκείνος να
πεζα και ένα άλλο μικρότερο ώς αγία Πρόθεση. έχει πέσει σε κώμα. Τον βεβαίωναν ότι δεν έχει
Λειτουργούσε με Αντιμήνσιο. πλέον καμιά επικοινωνία. Ο π. Ευσέβιος αμίλητος
πλησίαζε τον ασθενή, τον σταύρωνε με το Άγιο
Ο ταπεινός διάδρομος χάρη στην αγιωσύνη του Ποτήριο, τον προσφωνούσε με το όνομά του και
Αγιολαυριώτη Ιερομονάχου μετατρεπόταν σε επί- τον καλούσε να πάρει το Χριστό, «τό Μεγάλο Για-
γειο ουρανό. Ασθενείς πολλοί κατέβαιναν εκεί να τρό». Εκείνος άνοιγε τα μάτια του, προς έκπληξη
εκκλησιασθούν, ιατροί, νοσηλευτικό και διοικητι- των παρευρισκομένων, έκανε το σταυρό του και
κό προσωπικό, εργαζόμενοι νέοι και φοιτητές πού κοινωνούσε με πόθο τα Άχραντα Μυστήρια. Ανε-
έψαλλαν. λάμβανε από την ασθένεια του παρ’ ελπίδα και
μετά από λίγες μέρες αναχωρούσε για το σπίτι
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καλαβρύτων του. «Νά, η δύναμις των Μυστηρίων, η δύναμις
και Αιγιαλείας κ.κ. Αμβρόσιος γράφει σχετικά: της Εκκλησίας μας», έλεγε χαρακτηριστικά ο π.
Ευσέβιος δίνοντας δόξα στο Θεό….
«Κατά την διάρκεια της φοιτητικής μου ζωής
(1956-1960), ώς φοιτητής της Θεολογικής Σχο- Διακονούσε στο Μυστήριο της σωτηρίας των αν-
λής του Πανεπιστημίου Αθηνών, είχα την ευκαι- θρώπων με όλη του την ύπαρξη. Γι’ αυτό το σκο-
ρία να εκκλησιάζομαι συχνά σ’ ένα ιδιότυπο Ναό. πό υποβαλλόταν σε κάθε θυσία. Κοιμόταν δύο,
Στο υπόγειο του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου, και τρεις η το πολύ τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο.
ακόμη πιο συγκεκριμένα, στο διάδρομο του Ακτι- Μερικές φορές και καθόλου.
νολογικού τμήματος, ο πολυσέβαστος π. Ευσέβιος
Γιαννακάκης, Εφημέριος του Νοσηλευτικού εκεί- Συνέβη, επιστρέφοντας στις 3.30 μετά τα μεσά-
νου Ιδρύματος, κάθε Κυριακή πρωΐ τελούσε την νυκτα, από αγρυπνία πού είχε τελέσει στο Μονα-
θεία Λειτουργία… Νεαρός φοιτητής έτρεχα εκεί, στήρι του στον Ωρωπό, να εξομολογήσει κάποιον
διά να εκκλησιασθώ. Δεν ήτο η λαμπρότης του άρρωστο, πού μόλις τότε το είχε αποφασίσει, και
Ναού το ερέθισμα. Κίνητρο και ερέθισμα ήσαν η πού το πρωί θα έμπαινε στο χειρουργείο. Δύο
ταπεινή ψυχή του λειτουργού ιερέως! Ο π. Ευσέ- ώρες κράτησε η Εξομολόγηση. Ήταν ήδη έξι το
βιος ήτο δι’ εμέ ένας πνευματικός μαγνήτης! Ή πρωί, όταν ο Γέροντας έμπαινε στο κελλί του. Σε
αγία μορφή του και η εν γένει σεμνή λειτουργική λίγο θα άρχιζε μια καινούργια ήμερα με το δικό
του παράστασις απετέλουν δι’ εμέ ένα πρότυπο της φόρτο εργασίας. Ε κείνος όμως δόξαζε το Θεό
ζωής». για τη μετάνοια και τη σωτηρία αυτής της ψυχής.
Δεν υπολόγιζε τον κόπο. Άλλωστε, όπως συνήθιζε
Χάρη στις προσευχές του και στις ακάματες προ- να λέει, «ή κούρασις ξεκουράζει»!
σπάθειες του, παρά τις αντιδράσεις, θεμελιώθηκε
ο Ιερός Ναός του νοσοκομείου το Φεβρουάριο του Επί είκοσι περίπου χρόνια (1967-1986) εξομολο-
1958, σε καίρια γωνιακή θέση επί της Βασιλίσσης γούσε τα κωφάλαλα παιδιά της Σχολής Κωφών
Σοφίας…. «Ή μεγάλη χαρά για το ναό εξουδετέ- και Βαρυκόων στους Αμπελοκήπους, και λειτουρ-
ρωνε το κρύο», όπως έλεγε ο π. Ευσέβιος. Ο Ναός γούσε κατά διαστήματα στον Άγιο Λουκά, από
εγκαινιάσθηκε το 1965. το 1960 έως το 1986 για να κοινωνήσουν. Έπί
δώδεκα περίπου έτη εξομολογούσε τις σπουδά-
Αργότερα, ο ίδιος και με εισφορές πνευματι- στριες στη Σχολή Επισκεπτριών Αδελφών στους
κών του τέκνων φρόντισε να κοσμηθεί ο Ναός με Αμπελοκήπους και λειτουργούσε σε μια αίθουσα
ωραίο σκαλιστό μαρμάρινο τέμπλο και θαυμάσι- της Σχολής για να κοινωνήσουν. Την ϊδια επίσης
ες αγιογραφίες. πνευματική διακονία έκανε και στη Σχολή Μαιών
κοντά στο νοσοκομείο Αλεξάνδρα.
Λειτουργούσε τρεις με τέσσερις φορές την εβδο-
μάδα το πρωί 4.30-7.30 π.μ., για να κοινωνήσουν Ακτήμων σε όλη του τη ζωή και αφιλοχρήματος ο
εγκαίρως οι ασθενείς, και να προλάβει το προσω- π. Ευσέβιος ουδέποτε απέκτησε κάποιο περιου-
πικό του νοσοκομείου και άλλοι εργαζόμενοι και σιακό στοιχείο στο όνομα του και ούτε είχε ποτέ
Σελίδα 17
