Page 6 - Οσιακές Μορφές του Καιρού μας

ΑΝΑΛΕΚΤΑ Τεύχος 05 / Οσιακές μορφές του καιρού μας / 10 Δεκεμβρίου 2012 www.pemptousia.gr

λή των λογισμών και έπειτα να τους αποσπάσει και κόνα και το καθ’ομοίωση: είχε την άποψη ότι εκεί
σωματικώς. Έτσι άρχισε την εργασία της ιερής νήψε- κρύβεται όλη η θεολογία της εκκλησίας μας. Χρησι-
ως και δεν παρέλειπε τον εκκλησιασμό του. Παρέλει- μοποιούσε παραδείγματα από το ιερό ευαγγέλιο, τα
ψε να λειτουργηθεί μόνο δύο φορές, ως επίστρατος, οποία καταδεικνύουν την πρόνοια του Θεού. Έλεγε:
όταν λόγω της στρατιωτικής του υπηρεσίας δεν μπό- «Ο Θεός έχει καταμετρημένες και τις τρίχες της κε-
ρεσε να πραγματοποιήσει την αγαπημένη του εργα- φαλής μας και χωρίς την θέλησή του, δεν πέφτει κα-
σία. Μάλιστα, είχε κάνει τότε και έντονα παράπονα μία τρίχα μας στη γη. Ο Θεός ήθελε, γι’ αυτό γίνα-
προς τους ανωτέρους του, ζητώντας να μην τον απο- τε ιερείς του». Αφού, δηλαδή, δείχνει ενδιαφέρον για
σπούν από την ευλογημένη συνήθειά του, που είναι μια τέτοια μικρή υπόθεση, πώς θα αμελούσε τότε για
τόσο αρεστή στον Θεό, και τους προειδοποίησε πως ένα τόσο βαρυσήμαντο γεγονός, για το ποιος θα γίνει
την επόμενη φορά δεν θα ακολουθούσε στο καθορι- ποιμένας των λογικών προβάτων του, για το ποιος θα
σμένο πρόγραμμα. διδάσκει τον λόγο του και θα τελεί τα ιερά μυστήρια
της Εκκλησίας του, με τα οποία θα αγιάζεται και θα
Έως το 1970 διακόνησε στην εκκλησία ως νεωκόρος, αγιάζει τους ανθρώπους.
επίτροπος και ψάλτης, διατηρώντας την αίσθηση πως
δεν είχε προσφέρει στην εκκλησία απολύτως τίποτα. Επίσης, επισύναπτε σε αυτό πως η ιερωσύνη είναι
Είχε ταπείνωση στην καρδιά και όχι στα λόγια και ανώτερη και από την βασιλική εξουσία και έλεγε
αυτή η ταπείνωση ήταν συνοδοιπόρος του σε όλα τα στους κληρικούς πως είναι ασύγκριτη με κάθε άλλη
χρόνια της ζωής του. Έτσι με μια τέτοια ζωή, σιγά κοσμική θέση επί της γης, τονίζοντας πως δεν ανταλ-
σιγά ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για την Ιερωσύ- λάσσεται με τίποτα: «Αν μου έλεγε ο Θεός να επι-
νη του. λέξω να γίνω βασιλιάς η παπάς, παπάς θα έλεγα χί-
λιες φορές!».
Ιερεύς του Υψίστου
Δίδασκε ότι οι Λειτουργοί του Υψίστου θα πρέπει να
Αρχές του 1970, στις 3 Ιανουαρίου, είδε ένα περίερ- ζούνε με μεγάλη προσοχή, να είναι διά της προσευ-
γο όνειρο, όπως συνήθιζε συχνά να διηγείται, ιδίως σε χής σε διαρκή επικοινωνία με τον Κύριο, να δίνουν
κληρικούς, για να τονίσει ότι η ιεροσύνη είναι δωρεά αγώνα κατά τις αμαρτίας, να είναι καθαροί από αυ-
του Κυρίου: «Είδα στον ύπνο μου, τον σεβασμιότα- τήν, να αναπαύουν τους ανθρώπους, να ιερουργούν,
το Μητροπολίτη μας Ιωάννη να με καλεί στην Μη- να μελετούν τον λόγο του Θεού: «Να έχετε μια μικρή
τρόπολη και να μου δίνει το ευαγγέλιο, λέγοντάς μου Αγία Γραφή πάνω σας συνέχεια, για να την διαβάζε-
να διαβάσω τους στίχους “πορευθέντες μαθητεύσα- τε σε κάθε στιγμή και να είναι ο νους σας στον Θεό».
τε πάντα τα έθνη” (Ματθ. 28,19). Εγώ τους διάβα-
σα, μου λέει καλώς, μέχρι του αγίου Ιωάννου θα σε Νουθετούσε να κατηχούν οι ιερείς τον Λαό του Θεού,
κάνω ιερέα». να τον παροτρύνουν με πολύ αγάπη να ακολουθούν
τον Χριστό και να τηρούν τις εντολές του, για να
Το όνειρο αυτό επαληθεύτηκε μερικούς μήνες αργό- μη φανούν τελικά ανάξιοι της ιεροσύνης στα μάτια
τερα, όταν ο π. Γερβάσιος τον κάλεσε στην Μητρόπο- του Θεού. Δεν έπαυε να παραινεί για την ταπείνωση,
λη και τα υπόλοιπα εξελίχτηκαν όπως τα προείδε. Η πάνω στην οποία αναπαύεται ο Θεός και οι άνθρωποι
χειροτονία του έγινε στις 3 Ιουλίου από τον μακαρι- και για την μετά βδελυγμίας αποστροφή της υπερη-
στό Μητροπολίτη Σιδηροκάστρου κ.κ. Ιωάννη. Η χαρά φάνειας, που είναι η αρχή όλων τον κακών: «Η ταπεί-
του ήταν απερίγραπτη και διατηρήθηκε σε όλη την δι- νωση κάνει τους ανθρώπους αγγέλους και η υπερη-
άρκεια της υπόλοιπης ζωής του. φάνεια τους αγγέλους δαίμονες».

Ο λόγος του διανθιζόταν με διάφορα παραδείγμα- Για τις πρεσβυτέρες έλεγε πως πρέπει να είναι ειρη-
τα και συμβουλές ώστε να παρουσιάσει το μεγαλείο νικές και φιλόξενες, να φροντίζουν τον ιερέα τους με
της θεοσύστατης ιεροσύνης, αλλά και της ανεπανάλη- αγάπη. Σε μια συζήτηση στο σπίτι του Γέροντα κά-
πτης χάρης που προσφέρει ο Θεός στους κληρικούς ποιος ιερομόναχος μας είπε ότι η παπαδιά κάνει τον
του. Πίστευε ότι οι ιερείς πρέπει να δοξάζουν τον μισό παπά και τότε αναφώνησε ο π. Ιωάννης: «Όχι
Θεό μέρα και νύχτα, που τους αξίωσε μια τέτοια δω- τον μισό παπά, όλον τον παπά κάνει η πρεσβυτέρα!».
ρεά, γιατί δεν υπάρχει κανείς άξιος για να την ντυ- Όντως η αγάπη της πρεσβυτέρας για την εκκλησία δί-
θεί. Έλεγε ακόμα πως, αν ο Θεός δεν ήθελε, δεν θα γι- νει φτερά στον παπά που στέκεται δίπλα της.
νόταν κληρικός κάποιος που είχε την επιθυμία αυτή,
γιατί ο Κύριος καλεί, αυτός ο Κύριος είναι η θύρα. Ο π. Ιωάννης διακόνησε σε διάφορες ενορίες της
Γνώριζε πολύ καλά πόσο ο Θεός σέβεται την ελευ- επαρχίας της Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου και απ’
θερία στον άνθρωπο και δεν καταργεί το ανθρώπι- όπου πέρασε ο κόσμος τον αγάπησε. Όταν υπηρε-
νο αυτεξούσιο. τούσε στο Σιδηροχώρι, στον ναό της Αγίας Κυρια-
κής, απέκτησε το τέταρτό του παιδί. Εκεί ξεκίνησε
Η αγαπημένη του διήγηση, ήταν από το βιβλίο της μια απ’ τις πρώτες του δοκιμασίες, καθώς το μικρό-
Γένεσης, για τον Αδάμ και την Εύα, για το κατ’ ει- τερο και νεότερο μέλος της οικογένειας του νόσησε

Σελίδα 6