Page 5 - Περί Νήψεως
P. 5
www.pemptousia.gr Τεύχος 20 / Περί Νήψεως / 09 Απριλίου 2014 ΑΝΑΛΕΚΤΑ
ταν εγώ ήλθα στο Άγιον Όρος, εζήτησα απ’ Το δε πώς γίνεται, πώς ενεργείται η αγάπη, εί-
Όευθείας τους ερημίτας, οπού εργάζονται την ναι να φυλάξης τας εντολάς. “Όταν εσύ εγεί-
προσευχήν. Τότε υπήρχαν πολλοί – πριν σαρά- ρεσαι την νύκτα και προσεύχεσαι· όταν βλέπης
ντα χρόνια - οπού είχαν ζωή μέσα τους. “Άν- τον ασθενή και τον συμπαθής· την χήραν και τα
θρωποι αρετής. Γεροντάκια παλαιά. Από αυτούς ορφανά, τους γέροντας και τους ελεής, τότε σε
εκάναμε Γέροντα και τους είχαμεν οδηγούς. αγαπά ο Θεός. Και τότε και συ τον αγαπάς.
Εκείνος πρώτον αγαπά και εκχέει την χάριν Του.
Λοιπόν η πράξις της νοεράς προσευχής είναι να Και ημείς τα ίδια εκ των ιδίων, ”τα σα εκ των
βιάσης τον εαυτόν σου να λέγης συνεχώς την ευ- σων” αποδίδομεν.
χήν με το στόμα, αδιαλείπτως. Εις την αρχήν
γρήγορα· να μην προφθάνη ο νους να σχηματίζη Εάν λοιπόν ζητής να τον εύρης μόνον δια της ”ευ-
λογισμόν μετεωρισμού. Να προσέχης μονον στα χής”, μη βγάλης πνοήν χωρίς την ευχήν. Πρόσεχε
λόγια: “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”. “Όταν μόνον να μη δέχεσαι φαντασίες. Διότι το Θείον
αυτό πολυχρονίση, το συνηθίζει ο νους και το είναι ανείδεον, αφάνταστον, αχρωμάτιστον είναι
λεγει. Και γλυκαίνεσαι ωσάν να έχης μέλι στο υπερτέλειον. Δεν δέχεται συλλογισμούς. Ενεργεί
στόμα σου. Και θέλεις όλο να το λέγης. “Αν το ως αύρα λεπτή εν ταις διανοίαις ημών.
αφήνης, στενοχωρείσαι πολύ.
Η κατάνυξις έρχεται, όταν σκέπτεσαι πόσον
Όταν το συνηθίση ο νους και χορτάση -το μάθη ελύπησες τον Θεόν. “Όπου Εκείνος είναι τόσον
καλά – τότε το στέλνει εις την καρδίαν. Επειδή καλός, τόσον γλυκύς, τόσον ελεήμων, αγαθός,
ο νους είναι ο τροφοδότης της ψυχής και ό,τι κα- όλος γεμάτος αγάπη. “Όπου εσταυρώθη και όλα
λόν ή πονηρόν ίδη ή ακούση η δουλειά του είναι τα έπαθεν δι’ ημάς. Αυτά και άλλα όπου έπαθεν
να το κατεβάση εις την καρδιαν, οπού είναι το ο Κύριος, όταν μελετάς, σου φέρνουν κατάνυξιν.
κέντρον της πνευματικης και σωματικής δυνά-
μεως του ανθρώπου, ο θρόνος του νου· λοιπόν, Λοιπόν, εάν ημπορέσης να λέγης την ευχήν εκ-
όταν ο ευχόμενος κρατάη τον νουν του να μην φώνως και αδιαλείπτως, σε δυο-τρεις μήνες την
φαντάζεται τίποτε, αλλά προσέχει μόνον στα συνηθίζεις. Και επισκιάζει η χάρις και σε δρο-
λόγια της ευχής, τότε αναπνέοντας ελαφρά με σίζει. Μόνον να την λέγης εκφώνως, χωρίς δια-
κάποιαν βίαν και θέλησιν εδικήν του τον κατε- κοπήν. Και όταν την παραλάβη ο νους, τότε θα
βάζει εις την καρδίαν και τον κρατεί μέσα δίκην ξεκουρασθής με την γλώσσαν να την λέγης. Και
κλεισούρας, και λέγει με ρυθμόν την ευχήν: πάλιν, όταν την αφήνη ο νους, αρχίζει η γλώσ-
σα. “Όλη η βία χρειάζεται εις την γλώσσαν, έως
- Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με! ότου να συνηθίσης εις την αρχήν κατόπιν, όλα
της ζωής σου τα έτη, θα την λέγη ο νους χωρίς
Εις την αρχήν λέγει μερικές φορές την ευχήν και κόπων.
παίρνει μιαν αναπνοήν. Κατόπιν, όταν συνηθίση
να στέκη ο νους εις την καρδίαν, λέγει εις κάθε Όταν έλθης, ως λέγεις, εις το “Άγιον” Όρος, να
αναπνοήν μιαν ευχήν. έλθης να μας ιδής. ‘Αλλά τότε θα ομιλήσωμεν
άλλα πράγματα. Δεν θα σου μείνη καιρός δια
“Κύριε Ιησού Χριστέ”: εμβαίνει η αναπνοή, “ελέ- την ευχήν. Την ευχήν αυτού θα την βρεις, όπου
ησόν με”: εβγαίνει. θα είναι ήσυχον το μυαλό σου. Εδώ όπου θα
γυρίζης στα Μοναστήρια αλλού θα περισπάται
Αυτό γίνεται μέχρις ότου επισκιάση και αρχίση ο νους σου, εις εκείνα οπού θα ακούς και θα
να ενεργή η χάρις μέσα εις την ψυχήν μετά πλέ- βλέπης.
ον είναι θεωρία.
Εγώ είμαι βέβαιος ότι θα την ‘βρης την “ευχή”.
Λοιπόν παντού λέγεται η ευχή· και καθήμενος Μην αμφιβάλλης. Μόνον κτύπα ευθέως εις την
και στο κρεβάτι και περιπατώντας και όρθιος. θύραν του θείου ελέους και πάντως ο Χριστός
”Αδιαλείπτως προσεύχεσθε, εν παντί ευχαρι- θα σου ανοίξη· είναι αδύνατον. Αγάπησε τον
στείτε”, λέγει ο Απόστολος. Δεν πρόκειται όμως πολύ, δια να λάβης πολύ. Εις την αγάπην Του,
μόνον όταν πλαγιάζης να προσεύχεσαι. Θέλει πολλήν ή ολίγην, έγκειται η δόσις, πολύ ή ολίγον.
αγώνα “όρθιος-καθήμενος. ” Όταν κουράζεσαι,
κάθεσαι. .
Και πάλιν όρθιος. Να μη σε πιάνη ο ύπνος. Αυτά .
λέγονται “πράξις”. Δεικνύεις την προαίρεσίν σου
εις τον Θεόν το δε παν έγκειται εις Αυτόν, εάν σου .
δώση. Ο Θεός είναι η αρχή και το τέλος. Η χάρις
Του ενεργεί όλα. Αυτή είναι η κινητήριος δύναμις. .
Σελίδα 5
