Page 9 - Περί Νήψεως
P. 9
www.pemptousia.gr Τεύχος 20 / Περί Νήψεως / 09 Απριλίου 2014 ΑΝΑΛΕΚΤΑ
Αν «πάσα κεφαλή εις πόνον και πάσα καρδία εις Όμως οι καρποί της προσευχής, από αυτό το ξεκί-
λύπην», τότε δεν υπάρχει κάνεις χωρίς περιπέτεια νημά της και σε όλη την έκτασι της ενεργείας της,
και ανάγκη. Πέραν των όσων η σωτηρία μας επιβάλ- είναι τόσο γλυκείς, τόσο πλούσιοι, τόσον επωφελείς,
λει, άλλος τρόπος σωτηρίας από την προσευχή δεν που συμπληρώνουν κάθε κενό, κάθε απορία και κάθε
ευρίσκεται. «Επικάλεσαί με εν ημέρα θλίψεώς σου ανάγκην όπου ευρίσκει ο καθένας.
και εξελούμαί σε και δοξάσεις με», λέγει ο Κύριος.
Ο δε Δαυίδ επιβεβαιώνει την εκ τούτου σωτηρία λέ- Στην αρχή να λέγεται με επιμονή και, αν είναι τρό-
γων «προς Κύριον εν τω θλίβεσθαί με εκέκραξα και πος και επιτρέπει το περιβάλλον, λίγο ψιθυριστά,
εισήκουσέ μου» (Ψλ. 119,1) και «ήκουσε Κύριος της γιατί ο ήχος των λόγων της ευχής βοηθάει τον νου
δεήσεώς μου· Κύριος την προσευχήν μου προσεδέξα- να συγκρατήται ευκολώτερα. Μετά, η βία της επι-
το» (Ψλ. 6, 10). μονής, είτε μένει ο νους είτε φεύγει, προκαλεί την
έξι και συνήθεια και αυτό συν τω χρόνω μειώνει την
Ο άσπονδος εχθρός της φύσεώς μας, η αμαρτία, που έντασι της προσπαθείας. Έπειτα, και ο Κύριός μας
είναι το κέντρον του θανάτου και πάσης συμφοράς Ιησούς, αφού τον επικαλούμεθα τόσον επίμονα, δεν
παραίτιος, πως θα προληφθή και παραμερισθή από θ’ αργήση να δείξη την παρουσία του με μια κα-
τον δρόμο της ζωής μας χωρίς την προσευχή; «Εξε- τάλληλη ενέργεια της χάριτός του και αυτό γίνεται
γέρθητι, Κύριε, και πρόσχες τη κρίσει μου, ο Θεός πλέον «πείρα θείας αντιλήψεως», η οποία πείθει τον
μου εις την δίκην μου» (Ψλ. 34, 23). Πως θα επιτύ- νου να παραμένη στην ευχή με βεβαία πλέον ελπίδα.
χωμε την επίγνωσι του θείου θελήματος, που είναι
ο πρώτος και ο κύριος στόχος του καθολικού μας Ο τεχνητός τρόπος της καταβάσεως και συγκρατή-
σκοπού, αλλά και αυτού ακόμη του απλού μας συμ- σεως του νου στην καρδιά διά της εισπνοής και εκ-
φέροντος στον καθημερινό πρακτικό βίο μας; Εξ αρ- πνοής δεν συνιστάται στον καθένα, και ιδίως στους
χής ο Θεός επικαλούμενος και παρακαλούμενος διά εισαγωγικούς, και ας αποφεύγεται μάλλον, έως ότου
προσευχής παρέχει, χαρίζει και μεταδίδει τα πάντα η καλή έξι της ευχής επικρατήση και δείξη η χάρις
στα ποιήματά του. Έτσι, η προσευχή μένει να είναι την παρουσία της, οπότε η πρόοδος της χάριτος θα
το στοιχείο της ζωής και παρατάσεως των λογικών διδάξη μόνη της τους άξιους αυτής της καταστά-
όντων διαπαντός. σεως. «Το γάρ τι προσευξόμεθα καθ’ ο δει ουκ οί-
δαμεν, αλλ’ αυτό το Πνεύμα υπερεντυγχάνει υπέρ
Ο αείμνηστος Γέρων Ιωσήφ ωνόμασε την προσευχή ημών στεναγμοίς αλαλήτοις» (Ρωμ. 8, 26).
«γλώσσα του μέλλοντος αιώνος» επί τη βάσει της
εμπειρίας και της διδασκαλίας των Πατέρων, ότι το Εκείνο που μετ’ επιμονής συνιστούμε εις πάντας
πλήρωμα της χάριτος σε κάθε θεωθείσα ψυχή είναι η τους πιστούς είναι η επίμονη προσπάθεια της ευχής
αδιάκοπη προσευχή. Άλλωστε και το έργο των Αγγέ- και, αν τούτο έχη συνδρομή και την κατά Θεόν μετά-
λων στους απεράντους αιώνας της προς τον Θεό λα- νοια, δεν έχω πως να περιγράψω την ακολουθούσαν
τρείας των τι άλλο είναι παρά αίνος και δοξολογία, ωφέλεια και μάλιστα σήμερα, που η ζωή μας είναι
δηλαδή προσευχή; σοβαρά προβληματική. Το γλυκύ όνομα του Κυρί-
ου μας Ιησού Χριστού συχνότατα περιστρεφόμενον
Το συμπέρασμα, λοιπόν, της μικρής αυτής πραγμα- εντός μας μαστίζει τις αντικείμενες δυνάμεις, που
τείας μας είναι ότι η ευχή είναι απαραίτητη όχι μόνο μέσω των μελών του παλαιού ανθρώπου μας βιάζουν
σε κάθε άνθρωπο αλλά και σε κάθε χρόνο, χώρο ή προς την αμαρτία. Έπειτα, το θείον αυτό όνομα με-
τρόπο, όπου η πολυκύμαντος ζωή μας αναγκάζει να ταδίδει εις όλο τον ψυχικό μας κόσμο εκ της χάριτος
ευρισκόμεθα. «Εν παντί τη προσευχή και τη δεή- και δυνάμεως του Σωτήρος ημών, ίνα και ημείς —
σει μετά ευχαριστίας τα αιτήματα υμών γνωριζέσθω κατά τον Παύλο— πάντα ισχύωμεν υπ’ Αυτού κρα-
προς τον Θεόν» (Φιλ. 4, 6), λέγει ο Παύλος, και ο τούμενοι. Αυτός γάρ εστίν η ειρήνη ημών και Αυτώ
Κύριος «και πάντα όσα εάν αιτήσητε εν τη προσευχή μέλει περί ημών, νύν και εις τους αιώνας, αμήν.
πιστεύοντες λήψεσθε» (Μθ. 21, 22).
Κρούετε, αιτείτε και ζητείτε διά παντός, διά της μο-
νολογίστου και μικρής αυτής ευχούλας, το θείον έλε- Πηγή: Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού, «Λόγοι
ος εν παντί καιρώ και τόπω και πράγματι και δεν θα Παρακλήσεως», σσ. 35-42.
λείψη αφορμή σκέπης και σωτηρίας από μέρους της
πανσωστικής του Θεού ημών προνοίας να σας παρη- .
γορή. Αυτό μας παραδίδουν οι παλαιοί και οι σύγ-
χρονοι Πατέρες μας και ας μη μετράη κανείς το τέρ- .
μα της υψηλοτάτης θεωρίας, που είναι το υπέρτατον
αξίωμα, όπου οδηγεί η τελειότης της προσευχής. Η .
κατόρθωσι του τελείου είναι σπάνια και μόνον από
τους ειδικούς και λίγους αγωνιστάς και ησυχαστάς .
είναι δυνατόν με την χάρι του Θεού να επιτευχθή.
Σελίδα 9
