Τα μέλη της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, λόγω του χαρακτήρος της περιόδου, λαμβάνουν άλλη εκδοχή και έκφραση. Οι αγιορείτες ψάλτες με ιδιαίτερη κατανυκτική διάθεση αποδίδουν τα τροπάρια και τους ύμνους του Τριωδίου, συμβάλλοντας με την ψαλμωδία τους στην εντονότερη πνευματική ζωή και βίωση του χαρακτηριστικότερου ορθόδοξου λειτουργικού βίωματος, της χαρμολύπης.
Ο μακαριστός Ιερομόναχος Γέρ. Θωμάς Μικραγιαννανίτης (†2016) ψάλει το Κοντάκιον του Μεγάλου Κανόνος «Ψυχή μου ψυχή μου», σε μέλος Νικολάου Πρωτοψάλτου Σμύρνης. Πρόκειται για τον αντιπροσωπευτικότερο ύμνο της Μ. Τεσσαρακοστής, με ιδιαίτερο δογματικό και παιδαγωγικό περιεχόμενο, ποιητική καλλιέπεια και εύρυθμο κατανυκτικό μέλος.
«Ψυχή μου ψυχή μου, ανάστα, τί καθεύδεις;
τό τέλος εγγίζει, καί μέλλεις θορυβείσθαι,
ανάνηψον ούν, ίνα φείσηταί σου
Χριστός ο Θεός, ο πανταχού παρών, καί τά πάντα πληρών».
