Όσιος Σάββας της Καλύμνου: Λυπάμαι πολύ που διχάζεται ο κόσμος…

Όσιος Σάββας ο εν Καλύμνω (1862-1947). (Φωτογραφία Αγιορειτική Φωτοθήκη)

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Διά το ημερολόγιον [την έριδα για το παλαιό και νέο ημερολόγιο] μου είπε μια μέρα [ο όσιος Σάββας της Καλύμνου]:

«Μαρία, λυπάμαι πολύ που διχάζεται εδώ ο κόσμος. Έπρεπε να ακούσουμε την εκκλησία. Με το νέο πάμε. Να ακούσουμε την εκκλησία. Με το νέο να πάμε. Με την εκκλησία. Άλλωστε δεν είναι και σπουδαία, δεν είναι και δογματικά στην μέση.

Ε, 13 ημέρες. Να υπακούσωμε. Ο διχασμός είναι το χειρότερο απ’ όλα. Ο διχασμός. Η ηγουμένη πίσω είναι με το παλαιό (σ. σ. εννοεί στην Ιεράν Μονήν της αγίας Αικατερίνης). Θέλεις Μαρία να πάμε, να με ακολουθήσης;»

Λέω: «Γέροντα εγώ είμαι μια κοσμική, δεν είναι εμένα η δουλειά μου».

Όσιος: «Ε, ναι και τρεις, και τρεις, θαρθή και η γερόντισσα».

Λέω: «Άκουσέ με γέροντα. Μην πας θα πικρανθής».

Όσιος: «Όχι, λέει, να πάω να της μιλήσω με το καλό. Δεν θα της επιβληθώ. Να της μιλήσω ότι να μη γίνη ο διχασμός αυτός. Η συμφωνία, η συμφωνία. Όλοι μαζί».

Λέω: «Δεν έρχομαι, γέροντά μου. Είναι η πρώτη φορά που θα σε παρακούσω».

Όσιος: «Ε, καλά. Ε, καλά, να μην έλθης».

Πήγαν με την γερόντισσα. Την Θέκλα. Πήγαν και ήρθαν.

Θλιμμένος, πολύ θλιμμένος. Φαίνεται πως τον εστεναχώρησε πολύ.
Είχε δακρύσει.

Λέω: «Γέροντα, πήγες, γέροντα;»

Όσιος: «Ναι, ναι πήγα λίγο. Ε, δεν με συμπεριφέρθησαν καλά».

Απόσπασμα από το βιβλίο του Βασιλείου Παπανικολάου, ο «Άγιος Σάββας ο Νέος ο εν Καλύμνω», έκδοση Ιεράς Μονής Αγίων Πάντων Καλύμνου.