Η Υμνογραφία και η Μουσική εκτός του ότι ευφραίνουν μουσικά τα ώτα των πιστών, εκφράζουν παράλληλα όλη την πίστη της Εκκλησίας για την Ενανθρώπηση του Θεού Λόγου.
Η μουσική επένδυση των λειτουργικών κειμένων υιοθετήθηκε νωρίς από την Εκκλησία για να γίνουν πιο ευχάριστα και πιο εύληπτα τα τροπάρια και οι ύμνοι. Έτσι μεγάλοι μελωδοί ποιητές συνέθεσαν ύμνους, όπως ο Ιωάννης Δαμασκηνός, ο Ρωμανός ο Μελωδός, ο Σωφρόνιος Πατριάρχης Ιεροσολύμων, που ψάλλονται μέχρι σήμερα στις ιερές ακολουθίες.
Η Ελληνική Βυζαντινή Χορωδία υπό την χοραρχία του αειμνήστου Λυκούργου Αγγελόπουλου ερμηνεύει το ιδιόμελο τροπάριο της Α’ Ώρας των Χριστουγέννων. Ποίημα Σωφρονίου Πατριάρχου Ιεροσολύμων (†638), μέλος Πέτρου Πελοποννησίου (†1778), ήχος πλ. δ΄.
«Βηθλεέμ ἑτοιμάζου· εὐτρεπιζέσθω ἡ φάτνη· τό Σπήλαιον δεχέσθω, ἡ ἀλήθεια ἦλθεν· ἡ σκιά παρέδραμε· καί Θεός ἀνθρώποις, ἐκ Παρθένου πεφανέρωται, μορφωθείς τό καθ’ ἡμᾶς, καί θεώσας τό πρόσλημμα. Διό Ἀδάμ ἀνανεοῦται σύν τῇ Εὔᾳ, κράζοντες· Ἐπί γῆς εὐδοκία ἐπεφάνη, σῶσαι τό γένος ἡμῶν.»
