Το έργο της Παλαιάς Διαθήκης ήταν να δημιουργήσει τον άνθρωπο, ενώ της Καινής να κάμει τον άνθρωπο άγγελο!

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, «Περίληψη της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκη υπό την μορφή υπομνήματος»

Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=338252

Πραγματικά υπάρχουν δύο είδη προφητείας, να προλέγουν τα μελλοντικά και με έργα και με λόγια. Με λόγια, όπως όταν λέγουν, θέλοντας να πουν τη σταύρωσή του· «Σαν πρόβατο οδηγήθηκε για σφαγή και σαν αρνί άφωνο παρουσιάστηκε ενώπιον εκείνου που το κουρεύει».

Αυτό λοιπόν προτίμησαν να το προφητέψουν με λόγια. Και με έργα, όταν ο Αβραάμ φαίνεται να προφέρει τον υιό του και θυσιάζει το κριάρι. Με τα πράγματα λοιπόν προτυπώνει την εικόνα της σταύρωσης και τη σφαγή που θα γίνει για χάρη της οικουμένης.

Και θα μπορούσε κανείς να βρει πολλούς τέτοιους τύπους στην Παλαιά Διαθήκη και προφητείες με πράγματα. Και όχι μόνο τα μελλοντικά είναι δυνατό να τα πούμε προφητείες, αλλά και τα περασμένα, πράγμα που συμβαίνει περισσότερο στο Μωυσή. Γιατί όταν μιλάει για τον ουρανό και τη γη, λέγει περασμένα πράγματα και κρυμμένα από
το χρόνο, τα ονομάζει όμως αυτά προφητεία.

Όπως λοιπόν όσα δεν έγιναν ακόμη και είναι κρυφά, είναι δυνατό να τα πούμε προφητείες,
έτσι όσα έγιναν, αλλά είναι κρυμμένα από το χρόνο, είναι δυνατό να τα φανερώσει και να τα παρουσιάσει η ίδια χάρη.

Είναι δυνατό όμως και τα παρόντα να πούμε προφητείες, όταν γίνεται κάτι αλλά κρύβεται, όπως δηλαδή στην περίπτωση του Ανανία και της Σαπφείρας. Γιατί εκεί δεν ήταν ούτε παρελθόν, ούτε μέλλον, αλλά παρόν, που ήταν όμως σκοτεινό. Ο Πέτρος λοιπόν αφού τα αποκάλυψε αυτά με την προφητεία, τα φανερώνει. Και σχετικά με την Παλαιά Διαθήκη, όπως θα μπορούσε να πει κανείς σε γενικές γραμμές, είναι αρκετά αυτά.

Στην Καινή όμως Διαθήκη όσα ειπώθηκαν αινιγματικά στην Παλαιά, αυτά φανερώνονται, εννοώ δηλαδή τις προφητείες που με έργα βεβαιώνονται, την πολιτεία που εγγίζει τους
ουρανούς, τα απόρρητα μελλοντικά αγαθά, «Τα οποία μάτι δεν είδε και αυτί δεν άκουσε και νους ανθρώπου δε φαντάστηκε».

Γιατί παραλαμβάνοντας τον άνθρωπο με την Παλαιά Διαθήκη η Καινή, τον ανεβάζει στην πολιτεία των αγγέλων, αφού στον κατάλληλο χρόνο κατά κάποιον τρόπο και σιγά-σιγά απαλλαχθεί από την κακία.

Επομένως το έργο της Παλαιάς Διαθήκης ήταν να δημιουργήσει τον άνθρωπο, ενώ της Καινής να κάμει τον άνθρωπο άγγελο.

Επειδή λοιπόν η κακία έκαμε τους ανθρώπους να χάσουν και την ανθρώπινη ιδιότητά τους, αφού τους έφερε στην κατάσταση των ζώων και τους έκαμε πολύ άγριους, ο νόμος τους απομάκρυνε από την κακία αυτή, ενώ η χάρη προσθέτει και την αγγελική αυτήν αρετή.

Υπάρχουν όμως βιβλία και της Καινής Διαθήκης, οι δεκατέσσερις Επιστολές του Παύλου, τα τέσσερα Ευαγγέλια, δύο των μαθητών του Χριστού, δηλαδή του Ιωάννη και του Ματθαίου, και δύο του Λουκά και του Μάρκου, από τους οποίους ο πρώτος έγινε μαθητής του Πέτρου και ο δεύτερος του Παύλου. Γιατί οι πρώτοι είδαν με τα μάτια τους το Χριστό και συναναστράφηκαν μαζί του, ενώ οι άλλοι, αφού έλαβαν απ’ αυτούς τις διδασκαλίες τους, τις μετέφεραν σ’ άλλους. Ακόμη υπάρχει και το βιβλίο των Πράξεων, και αυτό του Λουκά, γιατί έγραφε τα γεγονότα, και τρεις Καθολικές Επιστολές.

Από τον τόμο «Ιωάννου Χρυσοστόμου, Άπαντα τα έργα», τόμος 1, της σειράς «Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας» των Πατερικών Εκδόσεων, «Γρηγόριος Παλαμάς», Θεσσαλονίκη 1984.