Άνδρας και γυναίκα: διαφορές που ενώνουν

(Προηγούμενη δημοσίευση: http://www.pemptousia.gr/?p=357993)

1. Τα χρωμοσώματα του άνδρα και της γυναίκας

  Οι γιατροί και επιστήμονες γνώριζαν εδώ και πολλά χρόνια ότι οι γυναίκες είναι βιολογικά πιο πολύπλοκες από τους άντρες και ότι στις ασθένειες υπάρχουν πολλές διαφορές μεταξύ των δύο φύλων.

Τα χρωμοσώματα περιέχουν το σύνολο των οδηγιών που είναι απαραίτητες για τη δημιουργία του ανθρώπου. Τα χρωμοσώματα Χ και Υ είναι αυτά που καθορίζουν το φύλο. Κάθε γυναίκα έχει δύο χρωμοσώματα Χ. Κάθε άνδρας έχει ένα χρωμόσωμα Χ και ένα χρωμόσωμα Υ. Το χρωμόσωμα Χ είναι πολύ μεγαλύτερο και περιέχει πολύ περισσότερα γονίδια από το χρωμόσωμα Υ. Στις γυναίκες το ένα χρωμόσωμα Χ είναι αδρανοποιημένο στο μεγαλύτερό του μέρος. Στους άνδρες το χρωμόσωμα Υ καθορίζει το ανδρικό φύλο. Έχει γονίδια που δεν υπάρχουν στο χρωμόσωμα Χ. Επειδή στις γυναίκες μόνο το ένα από τα δύο χρωμοσώματα Χ είναι ενεργό στην ολότητα του, στην ουσία άνδρες και γυναίκες έχουν μόνο από ένα πλήρως ενεργό χρωμόσωμα Χ. Οι επιστήμονες που ανακάλυψαν το γενετικό κώδικα του χρωμοσώματος Χ, διαπίστωσαν ότι τα γονίδια που φέρει το εν λόγω χρωμόσωμα, σχετίζεται με περισσότερες από 300 ασθένειες. Το χρωμόσωμα Χ περιέχει 1.100 γονίδια που αντιπροσωπεύουν περίπου το 5% του συνόλου των γονιδίων που υπάρχουν στον άνθρωπο. Αντίθετα στο χρωμόσωμα Υ υπάρχουν μόνο λίγα γονίδια, γύρω στα 100.

Το γεγονός ότι οι γυναίκες έχουν δύο χρωμοσώματα Χ εξηγεί σε μεγάλο βαθμό, γιατί οι γυναίκες είναι βιολογικά τόσο διαφορετικές από τους άνδρες και γιατί ορισμένες ασθένειες που σχετίζονται με το φύλο, υπάρχουν ή είναι σοβαρότερες στους άνδρες και όχι στις γυναίκες. Οι γυναίκες δεν είναι στον ίδιο βαθμό ευάλωτες, όπως οι άνδρες στις ασθένειες αυτές. Έχουν δύο χρωμοσώματα Χ και ως εκ τούτου δύο αντίγραφα του γονιδίου που εμπλέκεται. Εάν το ένα παρουσιάσει πρόβλημα, το άλλο μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί και να μην επιτρέπει την έκφραση της ασθένειας σε σοβαρό βαθμό . Αντίθετα οι άνδρες, λόγω του ότι έχουν μόνο ένα χρωμόσωμα Χ και μόνο ένα αντίγραφο του γονιδίου που εμπλέκεται, εάν αυτό πάθει βλάβη ή απουσιάζει, τότε η ασθένεια που προκύπτει εκφράζεται σε όλη της τη σοβαρότητα.

2. Διαφορές στην σύσταση του εγκεφάλου του άνδρα και της γυναίκας

Δεν θα αναφερθώ στην διαφορετική σωματική διάπλαση και τη δύναμη αλλά στην ψυχική και την πνευματική διάσταση, η οποία έχει την αφετηρία της στον εγκέφαλο. Η διαφορά εγκεφάλου ανάμεσα σε άνδρα και γυναίκα είναι πολύ εμφανής στους ειδικούς επιστήμονες. Ένας από αυτούς είναι ο εξαίρετος ομότιμος καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ο κ. Σταύρος Μπαλογιάννης. Σε διαλέξεις που πραγματοποίησε σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, κυρίως σε Σχολές Γονέων, αναφέρθηκε διεξοδικά και εμπεριστατωμένα στις διαφορές στην φυσιολογία, λειτουργία και συμπεριφορά του ανθρώπινου εγκεφάλου και ειπώθηκαν πολλές και μεγάλες αλήθειες. Το θέμα του ήταν: «Ο καθορισμός υπό του εγκεφάλου των ψυχικών και σωματικών χαρακτήρων του φύλου».

Ας αναφέρουμε μερικές:

«Ο εγκέφαλος είναι εκείνος, ο οποίος,  πριν ακόμα διαμορφωθούν   τα πρωτογενή, δευτερογενή ή τριτογενή χαρακτηριστικά, τα έχει όλα αυτά εγχαραγμένα   στις δομές του. Υπάρχουν πολλές διαφορές  στους εγκεφάλους των δύο φύλων.  Ποιες είναι αυτές οι διαφορές:

Διαφέρει το πάχος του φλοιού των εγκεφαλικών ημισφαιρίων. Γιατί διαφέρει; Γιατί η διαφορά αυτή συμβάλλει στην ανάπτυξη διαφορετικών λειτουργικών κέντρων τα οποία   θα δώσουν διαφορετικές δυνατότητες και προεκτάσεις στην έκφραση αυτής της προσωπικότητας.

Υπάρχουν μεγάλες διαφορές στην κυτταρική σύνθεση, στα νευρωνικά δίκτυα, πάρχουν διαφορές πολύ σημαντικές επάνω στους νευροδιαβιβαστές και τους υποδοχείς, υπάρχουν διαφορές στην επικοινωνία των νευρωνικών δικτύων μεταξύ τους και τέλος υπάρχουν διαφορές σε πυρήνες, οι οποίοι καθορίζουν τα βιολογικά ωρολόγια.

Η πιο σημαντική διαφορά  αρχίζει απ’ την ενδομήτριο ήδη ζωή,   όπου στον  αμυγδαλοειδή πυρήνα  εγχαράσσεται ο χαρακτήρας του ανδρός και της γυναικός.  Αυτές οι διαφορές παραμένουν σταθερές καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής. Δεν αλλάζουν.

Η περιοχή αυτή μπορεί να χαρακτηριστεί ως κοινωνικός εγκέφαλος, διότι μέσα απ’ αυτές τις δομές εξωτερικεύεται η ανθρώπινη ψυχή. Ο κοινωνικός εγκέφαλος  διαφέρει στα δύο φύλα.  Είναι διαφορετικός πολύ στο αγόρι, διαφορετικός στο κορίτσι, από της γεννήσεώς του, και παραμένει αυτή η διαφορά καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου.

Ανάλογη είναι και η συνδεσμολογία του εγκεφάλου.  Υπάρχουν διαφορές  στα δύο φύλα στην συνεργασία των δύο ημισφαιρίων του εγκεφάλου. Το μεσολόβιο μπορεί να συνδέσει πολύ καλά τους δύο βρεγματικούς λοβούς στους άρρενες και να είναι δεινοί μαθηματικοί, μπορεί να συνδέσει πολύ καλά τους κροταφικούς λοβούς στα κορίτσια και να μαθαίνουν καλύτερα ξένες γλώσσες απ’ ότι τ’ αγόρια.

Διαφοροποίηση υπάρχει και στα κέντρα του λόγου. Ο άνθρωπος μαθαίνει την μητρική του γλώσσα  από την ενδομήτριο ζωή. Ένα παιδάκι, όταν γεννιέται, ξέρει πάρα πολύ καλά τα Ελληνικά, αν είναι Ελληνόπουλο, ή τα Αγγλικά, αν είναι Αγγλόπουλο. Δεν μπορεί να τα μιλήσει βέβαια, διότι πρέπει να αναπτυχθούν όλα τα νευρωνικά δίκτυα της εκφράσεως του λόγου, αλλά τη γλώσσα τη γνωρίζει.  Υπάρχει διαφοροποίηση αποδοχής της γλώσσας από το αγόρι και απ’ το κορίτσι.   Πιο συναισθηματικά αντιλαμβάνονται τα κορίτσια τα λόγια,   το κλάμα, την αγωνία της μητέρας απ’ ότι τ’ αγόρια, και πιο θετικά αντιλαμβάνονται τα αγόρια την ενδοοικογενειακή επικοινωνία σε σχέση με τα κορίτσια.   Τα μεν κορίτσια έχουν τη δυνατότητα πιο γρήγορα να μιλήσουν ή πιο γρήγορα να απαγγέλλουν ποιήματα ή πιο γρήγορα να διαβάζουν, αλλά, όταν χρειαστεί ένας άνθρωπος να μάθει πολλές γλώσσες,   οι επιδόσεις των αγοριών στις γλώσσες είναι καλύτερες, διότι στα αγόρια υπάρχει μια πλαστικότητα σ’ αυτό το κέντρο.

Επίσης υπάρχει διαφορά στο ψυχολογικό στρες.  Διαφορά υπάρχει επί του ανδρός και επί της γυναικός ως προς την μέθεξη, τη συμμετοχή αυτών των περιοχών στις αντιδράσεις του ψυχολογικού στρες. Και ο φόβος και η ανασφάλεια,  όπως και αντιδράσεις πανικού  είναι μεγαλύτεροι επί των γυναικών, διότι ακριβώς σ’ ένα τμήμα του αμυγδαλοειδούς πυρήνα υπάρχουν διαφορετικοί υποδοχείς σε νευροδιαβιβαστές και διαφορετικές δικλείδες,   

Στον ιππόκαμπο, που έχει σχέση πολύ με τη μνήμη, υπάρχει μια βασική διαφορά μεταξύ των δύο φύλων.  Η μνήμη του ανδρός και η μνήμη της γυναικός είναι δύο διαφορετικοί κόσμοι.  Για μεν τη γυναίκα πρωτεύει η συναισθηματική εγχάραξη, ενώ για τον άνδρα  η λογική εγχάραξη, αυτά που τα έμαθε μετά από λογική ανάλυση χωρίς να χρειάζεται τον ιδιαίτερο συναισθηματικό μανδύα.

Υπάρχει διαφορά μεταξύ δυναμισμού και σκεπτικισμού, μεταξύ των δύο, γιατί ο μετωπιαίος λοβός, ο οποίος είναι ο λοβός του σκεπτικισμού που τα βλέπει κάτω από τις λογικές παραμέτρους. Για τις γυναίκες οι αποφάσεις είναι πιο αιφνίδιες  για τους άνδρες πιο σταθερές.

          Αυτές  όμως οι διαφορές δεν στέκονται εμπόδιο στην αρμονική ένωση δύο  διαφορετικών ανθρώπων, οι οποίοι παραιτούνται μεν από κάποιες προσωπικές επιθυμίες αλλά γεύονται την χαρά της ολοκλήρωσης και της τελείωσής τους.

Άρα ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι διαφορετικός για τον άνδρα  και διαφορετικός για την  γυναίκα από την γέννηση  μέχρι τον θάνατο, δεν  είναι όμως διαφορετικός   με την έννοια ότι ο ένας είναι ανώτερος και ο άλλος κατώτερος.  Μέσα ακριβώς σ’ αυτήν την θαυμάσια δημιουργία του Θεού, το να υπάρχει ο ανδρικός εγκέφαλος και ο γυναικείος, να συμπληρώνονται αυτά τα δύο φύλα με τη στοργή, με την αγάπη, με την αναγνώριση της αξίας του άλλου, αυτά τα υπέροχα συναισθήματα αποτελούν το ουσιαστικό περιεχόμενο της συζυγίας.

(Συνεχίζεται)