Page 18 - ioannou-theologia

Θεότητας, ότι μάλιστα ο Πατήρ δεν κοινωνεί καν του ιδιώματος του

Υιού, ούτε ο Υιός του Πατρός κ.λπ.), «πού τα ξέρουν όλα αυτά εκείνοι
που τα ισχυρίζονται»; Στην πιθανή ερώτηση πού το ήξερε ο Μέγας
Αθανάσιος, ότι ο Υιός είναι ομοούσιος με τον Πατέρα και άρα τέλειος

Θεός, η απάντηση είναι ότι ο όρος «ομοούσιος» μεταφράζει απλώς στο
ιδίωμα της τότε διανόησης (με παράλληλη αναμόρφωση αυτής) το

«εγώ και ο Πατήρ μου εν εσμέν» , ή το «ος εν μορφή Θεού ύπαρχων…»
του Αποστόλου Παύλου κ.λπ. Περαιτέρω, ο άγιος Αθανάσιος είχε ζώσα

πείρα των ακτίστων θείων ενεργειών που εκπορεύονται από το άχραντο
Σώμα του Ιησού, ως λέγει ο π. Ρωμανίδης, είχε δηλαδή ζώσα πείρα της

θεοτικής ενέργειας που εκπορεύεται από το Σώμα του Κυρίου μας, το
οποίο μάλιστα αποτελεί πηγή και όχι απλώς φορέα της άκτιστης θείας
χάρης. Γι’ αυτό και μιλούσε έτσι. Περαιτέρω, στα γραπτά του δεν

υπάρχει ίχνος συλλογιστικής διαδικασίας αυτής της μορφής, γι’ αυτό

και η αγιογραφική τεκμηρίωση θεωρείται τελείως απαραίτητο κριτήριο
καθορισμού του δόγματος. Παρομοίως και με τον όρο της Χαλκηδόνας,
το όλο δόγμα είναι στην πραγματικότητα μια μετάφραση στο τότε

διανοητικό ιδίωμα της εποχής του εδαφίου «και Θεός ην ο Λόγος… και
ο Λογος σαρξ εγένετο» κ.λπ., ενώ οι θεοφόροι Πατέρες γνώριζαν από

βιωματική πείρα ότι ο Χριστός, ενώ είναι ο Ζων Θεός, ως θεοποιών
όσους μετέχουν σε αυτόν, ταυτόχρονα όμως είναι και τέλειος

άνθρωπος, καθώς έχει ανθρώπινο φυσικό θέλημα και ανθρώπινη, πλην
όμως εξαγιασθείσα, σάρκα, που «θεοί τους μετέχοντας» (και όταν

θεώνεται κανείς, δεν παύει η ανθρώπινη φυσική του ενέργεια, ως
δογμάτισε ο άγιος Μάξιμος). Για όλα τα δόγματα, ισχύουν τα παρόμοια
(ολοφάνερα για τους Ησυχαστές και τον Άγιο Γρηγόριο Παλαμά κ.λπ.).

Και τα αναφέρω όλα αυτά, για να γίνει εντελώς κατανοητή η μεγάλη
σημασία των λόγων του Γέροντα: «πού τα ξέρουν όλα αυτά τα

ενδοτριαδικά, ότι είναι έτσι;».

Ο πατήρ μου είπε πάλι, σχετικά με αυτό το θέμα, επίσης ότι: «τόσα
χρόνια ιερατικής διακονίας με δίδαξαν ότι το παν είναι η ταπείνωση».
Απαιτείται δηλαδή ταπείνωση και έναντι της Αποκαλύψεως: αν μεν ο

17