Page 5 - koutsos-exapsalmos

5

του με το Θεό. Γιατί πραγματικά οι ψαλμοί δεν είναι τίποτα άλλο παρά οι συνομιλίες
ενός αμαρτωλού ανθρώπου με το Θεό. Γιατί όμως ο Δαυίδ είναι αμαρτωλός άνθρωπος;
Ο Προφήτης Δαυίδ, ο μεγάλος αυτός άνδρας της Παλαιάς Διαθήκης, δεν
πρόσεξε και νικήθηκε από ένα πάθος. Έλαβε ως σύζυγό του τη Βηρσαβεέ, τη

γυναίκα του στρατηγού του Ούριου, αφού έστειλε τον στρατηγό του στον πόλεμο
κατά των Αμμωνηών σε επικίνδυνη θέση, για να φονευθεί. Έπεσε στο διπλό
έγκλημα φόνου και μοιχείας. Αλλά για το έγκλημά του αυτό τιμωρήθηκε από το
Θεό, με το θάνατο του πρώτου τέκνου από την Βηρσαβεέ, μολονότι μετάνιωσε

πικρά. Καρπός της μετανοίας του ήταν και ο Πεντηκοστός ψαλμός.
Στο τέλος της ζωής του ο Δαβίδ δοκιμάστηκε σκληρά με την επανάσταση του
υιού του Άβεσσαλώμ, ο όποιος σκότωσε τον αδελφό του Αμνών και ζητούσε να
βασιλεύσει. Το τέλος του Άβεσσαλώμ ήταν οικτρό και πικράθηκε φοβερά ο Δαυίδ γι

αυτό το γεγονός.
Ο Δαυίδ υπήρξε ο ενδοξότερος και αγαπητότερος μεταξύ όλων των επιφανών
φυσιογνωμιών της Π. Διαθήκης. Είναι ο αγωνιστής κατά της αμαρτίας και ο άνθρωπος
των πολλών δακρύων.

"Τά νοήματα τῶν ψαλμῶν ἀθόρυβα ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ τά ἀποτυπώνει στά πιό
βαθειά ἱερά βάθη τῆς καρδιᾶς. Ἔτσι ἡ καρδιά φωτίζεται καί μέ τή σειρά της θερμαίνει
πνευματικά τό συναίσθημα, τή λογική καί τή θέληση, ἐνῶ παράλληλα ἐπηρεάζει θετικά
τίς σχέσεις μέ τόν Θεό καί μέ τόν ἔξω κόσμο, γι' αὐτό και ἡ Ἐκκλησία μας, φιλάνθρωπα

σκεπτόμενη περιέλαβε τούς ψαλμούς στίς καθημερινές προσευχές. Στίς Ἱ. Μονές μέσα
1
στή ροή τῶν ἀκολουθιῶν σ' ὅλη τήν διάρκεια τοῦ ἡμερονυκτίου, διαβάζονται περίπου
ἑξήντα ψαλμοί.
Ἀνάλογα μέ τή θεολογική τους σύσταση καί τή θεολογική τους ἰδιομορφία

διακρίνονται γενικά σέ δοξολογικούς, εὐχαριστίας, πένθους, μετανοίας, διδακτικούς,
μεσσιακούς καί ἐσχατολικούς. Κέντρο τους εἶναι ὁ Ἅγιος Θεός, ἐνῶ στό φωτεινό
ὁρίζοντα τῆς περιφερείας τους "ὁ ἄνθρωπος εἶναι κατενώπιον τοῦ Θεοῦ".
«Σάν γλυκύς συνοδοιπόρος, γράφει ὁ ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης, τοῦ

ἀνθρωπίνου βίου ὁ προφήτης Δαβίδ βρίσκεται σέ ὅλους τούς δρόμους τῆς ζωῆς καί
ἀναστρέφεται πρόσφορα μέ ὅλες τίς πνευματικές ἡλικίες καί εἶναι κοντά σέ κάθε
παράταξη πού προκόβει. Παίζει μέ ὅσους νηπιάζουν, ὅπως θέλει ὁ Θεός,
συναγωνίζεται μέ τούς ἄνδρες, παιδαγωγεῖ τή νεότητα, ὑποστηρίζει τά γηρατειά,

γίνεται στούς πάντες τά πάντα. Γίνεται τό ὅπλο τῶν στρατιωτῶν, ὁ προπονητής τῶν
ἀθλητῶν, ἡ παλαίστρα ὅσων γυμνάζονται, τό στεφάνι τῶν νικητῶν, ἡ χαρά τοῦ

1 "...τῶν ἀκολουθιῶν, ἑσπερινοῦ, μεσονυκτικοῦ, ὄρθρου,ὠρῶν, θεία Λει-τουργίας.