Page 6 - Μακάριοι ενάρετοι γέροντες

Tεύχος 02 / Μακάριοι ενάρετοι Γέροντες / 15 Ιανουαρίου 2012 www.pemptousia.gr

νε αντίδωρο και μετά έτρωγε λίγο προσφάϊ. Την Κυρια- Ο Γέροντας Ιάκωβος συνέχισε και στο Στρατό
κή έτρωγε κανονικά. Στην περίοδο της Κατοχής όμως την άσκησή του. Ουδέποτε κατά τη διάρκεια της θητείας
απ’ την άσκηση, αθέλητα, κινδύνεψε δύο-τρείς φορές η του έφαγε λαδερό φαγητό τις Τετάρτες και τις Παρα-
υγεία του, γιατί συνέβη μετά την εβδομάδα της αφαγί- σκευές, καθώς και τις Σαρακοστές των Χριστουγέννων
ας του να βρεθούν πεινασμένα παιδιά τη μια φορά και και του Πάσχα. Αυτό βέβαια γινόταν με μεγάλες θυσί-
ανήμποροι γέροι την άλλη, τους έδωσε ό,τι είχε να φάει ες…
για τρείς-τέσσερις ημέρες και ο ίδιος έμεινε χωρίς τίπο-
τα. Η ευχαρίστησή του ήταν μεγάλη που πήγαινε
και προσκυνούσε όλους τους μεγάλους ναούς και τα
Δεν έλειπαν βέβαια και οι ειρωνείες και τα πει- εκκλησάκια που υπήρχαν στη διαδρομή απ’ τον Πειραιά
ράγματα από ορισμένους συγχωριανούς. Αλλά ο νεαρός μέχρι την Αθήνα. Αυτό γινόταν με καθημερινή σχεδόν
Ιάκωβος ούτε απαντούσε, ούτε ανταπέδιδε. Η φράση πεζοπορία, η οποία βέβαια άφησε τα σημάδια της που
«ευχαριστώ μπάρμπα-Γιώργη» έμεινε παροιμιώδης φάνηκαν αργότερα.
στο χωριό Φαράκλα και στην ευρύτερη περιοχή. Ήταν
η απάντηση του νέου τότε Ιακώβου προς κάθε χυδαία Οι ευχές που του ζητήσανε επίμονα να διαβάσει
βρισιά του συγχωριανού του μπάρμπα-Γιώργη, ο οποίος στο σπίτι ενός εφέτη στην Αθήνα και οι προσευχές που
ενώ του είχε κλέψει τη σειρά στο πότισμα των χωρα- έκανε, όντας ακόμη στρατιώτης, ελευθέρωσαν την οικο-
φιών, τον έβριζε χυδαία, όταν ο νέος Ιάκωβος διεκδίκη- γένεια απ’ τον δαίμονα, τον οποίο η σύζυγος του εφέτη
σε τη σειρά του. είδε με τη μορφή μαύρου φοβερού σκύλου που έβγαινε
απ’ το σπίτι της, λέγοντάς της: «Μ’ έδιωξε εκείνος ο
Στις μαύρες μέρες του 1942, παλληκάρι τότε εί- κοκκαλιάρης». Τέτοιες ευεργεσίες έγιναν και χάριν άλ-
κοσι δύο ετών, ο Γέροντας Ιάκωβος πέρασε ένα μεγάλο λων.
πόνο και μια μεγάλη λύπη απ’ την κοίμηση της μητέρας
του Θεοδώρας, με την οποία είχε πολύ μεγάλο φυσικό Απολύθηκε απ’ τις τάξεις του Στρατού τριάντα
και πνευματικό σύνδεσμο και η οποία εκοιμήθη μ’ ένα και πλέον ετών κι αφού αποκατέστησε την αδελφή του,
θάνατο αληθινά οσιακό, προγνωρίζοντάς τον από ειδο- κατά την εντολή της μητέρας του, έχοντας ζήσει «ευαγ-
ποίηση του αγγέλου της τρεις μέρες πριν την κοίμησή γελικώς» στον κόσμο, ακολούθησε τη μοναχική ζωή, που
της. από μικρός ολόψυχα επόθησε.

Η μετά θάνατον όμως εμφάνισή της στον ύπνο Aρχική επιθυμία του π. Ιακώβου ήταν να πάει
του και οι νουθεσίες που του έδωσε ενδυνάμωσαν και στους Αγίους Τόπους κι εκεί να ζήσει στην Έρημο ως
παρηγόρησαν την ψυχή του. Συνέχισε έτσι την ίδια Ασκητής. Θεώρησε όμως καλό πριν ξεκινήσει για τους
ασκητική ζωή μέχρι την ηλικία των είκοσι επτά ετών, Άγιους Τόπους να επισκεφθεί το μοναστήρι του Όσιου
οπότε τον πήραν στρατιώτη, καθυστερημένα βέβαια, Δαυίδ, για να ζητήσει τη βοήθεια και τη μεσιτεία του
λόγω του ότι είχε κηρυχθεί ο πόλεμος, υπήρχαν ανώμα- οσίου.
λες καταστάσεις, Κατοχή, ανταρτοπόλεμος και δεν τους
είχανε καλέσει. Η ολοζώντανη όμως εμφάνιση ενώπιον του με
την άφιξή του εκεί του ιδίου του οσίου Δαυΐδ που τον
υποδέχθηκε και η ουράνια και παραδείσια πολιτεία των
Η στρατιωτική θητεία του ασκητών που είδε μπροστά του σε όραμα, αντί του πα-
λαιού και ερειπωμένου Μοναστηρίου που υπήρχε στην
Η εποχή πού πήγε στρατιώτης (1947) ήταν η πραγματικότητα, τον έκαναν να υποσχεθεί στον Άγιο,
περίοδος του εμφυλίου και αδελφοκτόνου πολέμου στην ότι θα παραμείνει στη Μονή, όπως και παρέμεινε. Την
πατρίδα μας. Με την πίστη του στον Θεό, τις προσευ- εποχή εκείνη ζούσαν στη Μονή τρία γεροντάκια με το
χές και τις δεήσεις του, έχοντας πάντοτε μαζί του το ιδιόρρυθμο σύστημα. Ηγούμενος ήταν ο μακαριστός αρ-
θαυματουργό εικονισματάκι του αγίου Χαραλάμπη, με χιμανδρίτης Νικόδημος Θωμάς, άνθρωπος ενάρετος, ηθι-
τον σεβασμό και την πειθαρχία προς τους ανωτέρους κός και πολύ ελεήμων, εργασθείς με πολύ ζήλο για την
του, την εργατικότητα και τη σεμνότητά του, ξεπέρασε αναστήλωση της Μονής.
τις ποικίλες δυσκολίες και δοκιμασίες που αντιμετώ-
πισε κατά τη διάρκεια της τριετούς στρατιωτικής του
θητείας, αρχικά στο Βόλο κι ύστερα στον Πειραιά. Δεν Η μοναχική ζωή του Γέροντα Ιακώβου
«συσχηματίσθηκε» ποτέ με άτοπες και απρεπείς επι-
θυμίες ορισμένων συστρατιωτών του και γι’ αυτό είχε, Ο πατήρ Ιάκωβος ξεκινώντας τη μοναχική ζωή
τουλάχιστον στην αρχή, να πολεμήσει με τα πειράγματα έβαλε αρχή απαράβατη την υπακοή και δεν έκανε τίπο-
και τη χλεύη τους. Με την ενάρετη όμως ζωή του εδίδα- τα χωρίς ευλογία του ηγουμένου, την οποία για να λάβει
ξε πολλούς και στο τέλος όλοι τον αγάπησαν, γιατί στις απαιτείτο πολλές φορές να κάνει κοπιαστικές πορείες
δυσκολίες και στις αρρώστιές τους ήταν πάντα δίπλα τεσσάρων και πέντε ωρών, αφού ο Γέροντάς του ασκώ-
τους. ντας και εφημεριακά καθήκοντα ευρίσκετο συχνά στην
κωμόπολη της Λίμνης.

Σελίδα 6 Αρχιμ. Κύριλλος, Καθηγούμενος Οσίου Δαυΐδ Γέροντος