Page 8 - Μακάριοι ενάρετοι γέροντες

Tεύχος 02 / Μακάριοι ενάρετοι Γέροντες / 15 Ιανουαρίου 2012 www.pemptousia.gr

Η χειροτονία του σε διάκονο έγινε στις 18 Δεκεμβρί-
ου του 1952 στό εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας στη
Χαλκίδα και σε ιερέα την επομένη 19 Δεκεμβρίου στο
παρεκκλήσι του Επισκοπείου. Ο μητροπολίτης είπε στον
π. Ιάκωβο μετά τη χειροτονία του ένα λόγο προφητικό:
«Και συ παιδί μου, θά αγιάσεις. Να συνεχίσεις με τη
δύναμη του Θεού και θα σε ανακηρύξει σ΄άγιο η Εκ-
κλησία».

Πνευματικά γεγονότα της ζωής του

Ο π. Ιάκωβος μέσα στο ναό κατά τη διάρκεια
της θείας Λατρείας ζούσε ως ιερεύς πολλά πνευματικά
γεγονότα. Γινόταν επίγειος άγγελος «συλλειτουργών»,
όπως ο ίδιος έλεγε σε ορισμένα πρόσωπα, με Χερου- Από τα πενήντα πέντε χρόνια του και μετά πα-
βείμ και Σεραφείμ και με Αγίους. Στην αγία προσκομι- ρεχώρησε ο θεός κι ο πατήρ Ιάκωβος πέρασε εκτός των
δή είδε και άγγιξε το ίδιο το πανάγιο Αίμα του Κυρίου, άλλων δοκιμασιών και πολλές και επώδυνες ασθένειες.
την ώρα που ετοιμαζόταν να καλύψει τα Τίμια Δώρα. Έλεγε χαρακτηριστικά ο μακαριστός Γέροντας «πήρε ο
Εκεί, άλλοτε, είδε Αγγέλους Κυρίου να παραλαμβάνουν εωσφόρος την άδεια να πειράξει το σώμα μου». Αυτό
τις μερίδες των μνημονευομένων και να πηγαίνουν να είπε αποκαλυπτικά και το δαιμόνιο μέσω μιας δαιμονι-
τις εναποθέτουν σαν προσευχές στο θρόνο του Δεσπό- σμένης φανερώνοντας και τις παθήσεις που είχε ο Γέρο-
του Χριστού. Άλλοτε είδε «πνευματικώ τω τρόπω», ντας, τις όποιες μόνο ο ίδιος ήξερε. Κι ο Γέροντας συ-
όπως ο ίδιος έλεγε, κεκοιμημένους να του εμφανίζονται νέχιζε λέγοντας: Έμένα που ποτέ άνθρωπος δεν με είδε
κατά κάποιο τρόπο με τη χούφτα ανοιχτή και να του γυμνό, εκτός από τη μητέρα μου όταν ήμουν παιδάκι,
ζητούν να βγάλει μερίδα υπέρ αυτών, υπέρ αναπαύσε- παραχώρησε ο Θεός να με δουν οι γιατροί και οι νοσο-
ως των ψυχών τους, κι όταν το έκανε τους έβλεπε να κόμοι και να με χειρουργήσουν επανειλημμένως. Έγινα
πηγαίνουν στον τόπο τους αναπαυμένοι. Ένα φωτοειδή θέατρο αγγέλοις και ανθρώποις».
αστέρα είδε άλλοτε να στέκεται επάνω από το κεφάλι
ευλαβούς ιερέως που είχε επισκεφθεί τη Μονή και λει- Δεν ήταν λίγες οι φορές βέβαια που οι Άγιοι,
τουργούσε, τήν ώρα που έθετε τον αστερίσκο επάνω όπως ο όσιος Δαυΐδ, ο όσιος Ιωάννης ο Ρώσος, οι άγιοι
του Αμνού κατά την κάλυψη των Τιμίων Δώρων. Πνευ- Ανάργυροι, η αγία Παρασκευή, επενέβησαν μετά από
ματικά γεγονότα τέτοια ανάλογα υπάρχουν πολλά, όλα παρακλήσεις του και τον βοήθησαν στις ασθένειες του
αυτά, μεγάλες δωρεές του Θεού προς τον εκλεκτό του χαρίζοντας του την ίαση και την υγεία.
δούλο Ιάκωβο.
Η τελευταία δοκιμασία με την υγεία του που
Ως πνευματικός πατέρας διέπρεψε. Κανένας τελικά οδήγησε το Γέροντα στην άλλη ζωή ήταν η πά-
δεν έφευγε από το πετραχήλι του χωρίς να είναι ανα- θηση της καρδιάς του, η όποια προέκυψε εξ αίτιας κά-
παυμένος και ευχαριστημένος Με την πολλή του αγάπη ποιου πειρασμού που πέρασε.
θυσιαζόταν για όλους και παρόλο που, ιδίως τα τελευ-
ταία χρόνια, υπέφερε από πολλές αρρώστιες σε κανέναν
δεν είπε: «δέν μπορώ να σε δω, να ακούσω το πρόβλη- Τα πνευματικά χαρίσματα του Γέροντα
μά σου». Ο κόσμος», έλεγε στη συνοδία του, «ούτε να
φάει ζητάει, ούτε να πιει, ζητάει την αγάπη μας. Αν Ο μακαριστός Γέροντας Ιάκωβος έζησε οσίως
μπορούμε αυτό να το κάνουμε θα επιτύχουμε στη ζωή σαράντα περίπου χρόνια στη Μονή του Οσίου Δαυΐδ,
μας ως μοναχοί». έχοντας προηγουμένως ζήσει «ευαγγελικώς» στον κό-
σμο τριάντα δύο χρόνια Δούλεψε στον Κύριο τηρώντας
Από το 1975, οπότε με θεοφώτιστη απόφαση από τη νεότητα έως το γήρας ίση την προθυμία της
του σεβασμιωτάτου μητροπολίτου Χαλκίδος κ. Χρυσο- ασκήσεως. Μιμήθηκε τον όσιο Δαυΐδ, και βάδισε στα
στόμου ανέλαβε την ηγουμενία και «ο λύχνος ετέθη επί ίχνη του. Οι ασκητικοί του αγώνες ήταν εφάμιλλοι των
την λυχνίαν», αποκαλύφθηκαν εξ ανάγκης τα πολλά του παλαιών οσίων που αναφέρονται στα Γεροντικά, αλλά
χαρίσματα που αγωνιζόταν επιμελώς να κρύβει. Η φήμη και οι εναντίον του επιθέσεις, πνευματικές και αισθη-
της Μονής για τα θαύματα του οσίου Δαυΐδ, τον αγια- τές, του Σατανά, οι ποικίλοι πειρασμοί, δοκιμασίες και
σμένο ηγούμενο της π. Ιάκωβο, τον ανύστακτο κόπο και κακοπάθειές του ήταν ανάλογες με αυτές που αντιμε-
την αβραμιαία φιλοξενία των πατέρων της διαδόθηκε τώπισαν πολλοί θεοφόροι Πατέρες.
σιγά-σιγά παντού και πλήθη πιστών από την Ελλάδα
και το εξωτερικό κατέφθαναν στη Μονή, η οποία έτσι Όσο όμως μεγάλωναν οι δοκιμασίες, οι ασθέ-
αναδείχθηκε, όπως γράφτηκε, «κυψέλη πνευματικής νειες και τα βάσανα του, τόσο ο Θεός τον χαρίτωνε με
ζωής και φάρος Ορθοδοξίας, πανελλήνιο προσκύνημα, σπάνια πνευματικά χαρίσματα, όπως της διοράσεως και
πανορθόδοξη αναφορά του αιώνα μας». προοράσεως, της διακρίσεως και της παραμυθίας, και
τόσο περισσότερες ήταν οι θεοπτείες που είχε και οι
Σελίδα 8 Αρχιμ. Κύριλλος, Καθηγούμενος Οσίου Δαυΐδ Γέροντος