Page 4 - koios_amartia

Ανατολική και Μεσοποτάμια παράδοση που πιο πάνω αναφέραμε.
Στρέφει σχεδόν αποκλειστικά την προσοχή της στην θρησκευτική
σημασία της αρρώστιας και της θεραπείας, στο πλαίσιο του θεϊκού σχεδίου

της σωτηρίας. Στην αρρώστια εξάλλου εκδηλώνεται η εξουσία του
Θανάτου πάνω στον άνθρωπο (Α Κορ. 11,28-32).

Στην Παλαιά Διαθήκη η υγεία και εν γένει η ζωή σε όλες τις εκφάνσεις της
προϋποθέτουν την ζωτική δύναμη. Σπάνια αναζητούνται φυσικές αιτίες
των ασθενειών, οι δε ιατρικές παρατηρήσεις είναι εξαιρετικά
περιορισμένες. Τα πάντα εξαρτώνται από τον Θεό και η ασθένεια δεν

αποτελεί εξαίρεση. Έτσι είναι πλείστες οι αναφορές, όπου ο Θεός
επιτρέπει τις ασθένειες, τις οποίες συνήθως επιφέρει η παρουσία
μεσαζόντων πνευματικών δυνάμεων όπως ο ολοθρευτής άγγελος ή ο
διάβολος στην περίπτωση του Ιώβ.

Η σύνδεση αμαρτίας και ασθένειας υπάρχει ενδελεχώς, σχεδόν αυτόματα
μέσα στην βιβλική διήγηση. Η ασθένεια δεν βρίσκεται μέσα στην πρόθεση

της δημιουργικής δυνάμεως μέσα στην οποία ο Θεός δημιουργεί τον
κόσμο και τον άνθρωπο. Εμφανίζεται ως συνέπεια της αμαρτίας. Συνάμα
αποτελεί δε ένα από τα σημεία της οργής του Θεού που θα πλήξουν τον
αμαρτωλό άνθρωπο, τον αμαρτωλό Ισραήλ, αλλά και τον αμαρτωλό
κόσμο. Υπάρχει όμως και παιδαγωγικό περιεχόμενο στην εμπειρία της
ασθένειας έχει ως στόχο να οξύνει στον άνθρωπο την συνείδηση της

αμαρτίας. Είναι πολύ χαρακτηριστικό στους Ψαλμούς ότι το αίτημα για
θεραπεία συνοδεύεται πάντα από την ομολογία των αμαρτημάτων ενώπιον
του Θεού: «ουκ έστιν ίασις εν τη σαρκί μου…Ότι αι ανομίαι μου υπερήραν
την κεφαλήν μου… ότι επί σοι Κύριε ήλπισα (Ψαλμ. ΛΖ) Υπάρχει και
ασθένεια η οποία πλήττει συλλογικά τον λαό του Θεού χωρίς πάντοτε να

είναι ένοχοι οι αποδέκτες της. Εδώ τίθεται το μέγα και δυσεπίλυτο ζήτημα
της θεοδικίας: Unde mallum? Διατί το κακόν;! Ποιος φταίει; Κρατήστε
σας παρακαλώ πολύ αυτόν τον προβληματισμό για αργότερα. Το αδιέξοδο
που δημιουργεί στη σημερινή λογοκρατούμενη εποχή είναι πιο μεγάλο από
εκείνο στα χρόνια του αρχαίου Ισραήλ. Και η ποιμαντική του διαχείριση
μία εξίσου μεγάλη πρόκληση.

Μία άλλη περίπτωση έχουμε όταν ασθενούν και υποφέρουν ανενόχως οι
δίκαιοι, όπως ο Ιώβ ή ο Τωβίας. Στις περιπτώσεις εκείνες την απάντηση
δίνει η ίδια η Γραφή: σκοπός είναι να φανεί η πιστότητα του δικαίου και
3
να δοξασθεί το όνομα του Θεού : Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον .

3

[4]