Page 8 - koios_amartia

οδηγεί στην θέωση. Έτσι η ασθένεια θεωρείται μέσα από την προοπτική
της οικονομίας της σωτηρίας.

Ακόμη και αν θεωρήσουμε ότι έστω ατελώς σκιαγραφήσαμε την σχέση
αμαρτίας και ασθένειας μέσα από ένα θεολογικό πρίσμα έως εδώ

παραμένουν φλέγοντα ερωτηματικά για εμάς τους ίδιους, αλλά και για
εκείνους που αναπόφευκτα θα τα απευθύνουν σε εμάς:

1. Πώς βιώνεται η σχέση ασθένειας και αμαρτίας πρακτικά από τον
καθέναν μας;

2. Πώς μπορούμε να κωδικοποιήσουμε, να εξηγήσουμε και να

προσλάβουμε αυτό το δίδυμο στους άλλους ανθρώπους, τους κοντινούς
και τους μακρινούς. Ή ακόμη σε δύσκολες περιπτώσεις όπως η βαρειά
ασθένεια νέων ανθρώπων, ο αιφνίδιος θάνατος αγαπημένων προσώπων
και άλλα πολλά;

3. Με ποιόν τρόπο μπορούμε να μιλήσουμε για όλα αυτά στους άλλους;
Είναι σε θέση όλοι να ακούσουν και να προσλάβουν τα ίδια;

Δεν υπάρχει ίσως πιο κατάλληλο πρίσμα διερεύνησης των ερωτημάτων
αυτών από την ασκητική γραμματεία της νηπτικής μας παραδόσεως. Η
νηπτική παράδοση μέσα από την ανατομία της προσωπικότητας του
ανθρώπου μπορεί και διεισδύει στο μυστήριο της ψυχοσωματικής του
οντότητας μέσα σε πνεύμα φιλάνθρωπης διακρίσεως και με στόχο τον

αγιασμό και την καθολική του θεραπεία. Υπάρχουν πολλές αναφορές στα
κείμενα των αρχαίων ασκητικών πατέρων. Προτίμησα ωστόσο να με
συνδράμουν στην προσπάθειά μου αυτή οι γραφές των πιο σύγχρονων σε
εμάς Αγίων και διακριτικών Γερόντων, όπως του Αγίου Παϊσίου, του
Γέροντος Σωφρονίου του Έσσεξ και του Γέροντος Αιμιλιανού του
Σιμωνοπετρίτου.

Ο συγχρωτισμός με τους φοιτητές, σχεδόν δέκα χρόνια τώρα, στην
Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Θεσσαλονίκης έδειξε ότι σε
ευαίσθητα ζητήματα που άπτονται της προσωπικότητας και εξαρτώνται
άμεσα με τον τρόπο ζωής που επιβάλλει η σύγχρονη εποχή μας με τις
ιδιαιτερότητές της, ο λόγος των διακριτικών Γερόντων που αντιμετώπισαν
την δική μας γενιά προσλαμβάνεται πιο εύκολα. Ας μην ξεχνούμε ότι οι
Γέροντες αυτοί ακόμη και όταν απευθύνονται σε μοναχούς και όχι σε

λαϊκούς γνωρίζουν πολύ καλά ότι πρόκειται για πρόσωπα τα οποία
γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σε αυτήν την εποχή της λογοκρατίας, της
αμφισβήτησης των πάντων, του καταναλωτισμού σε όλα τα επίπεδα, της
μηχανοποίησης ακόμη και του ανθρωπίνου σώματος και της αναζήτησης

[8]