Page 2 - aslanidis-naos

Ο Ναός της Ιερουσαλήμ

Ο Ναός της Ιερουσαλήμ δεν ήταν απλά το κέντρο της κοινωνίας των Ιουδαίων,
1
αλλά και το κέντρο της πίστης τους . Όταν ο Δαυίδ αποφάσισε να μεταφέρει εκεί την
κιβωτό, πάνω στον ιερό βράχο της Ιερουσαλήμ δεν πείρε απλά μια απόφαση που θα
εδραίωνε την βασιλεία στην Ιουδαία, αλλά επειδή η κιβωτός βεβαίωνε την παρουσία

του Θεού μεταξύ των ανθρώπων, η Ιερουσαλήμ μετατράπηκε στην ιερή πόλη που
2
κατοικεί ο Θεός . Όταν πάλι έπειτα ο Σολομών κατασκεύασε τον πρώτο Ναό για να
στεγάσει την κιβωτό, για μια ακόμη φορά προσδιοριζόταν ο ιερός χαρακτήρας που

3
έλαβε το όρος Σιών, η ακρόπολη της Ιερουσαλήμ .
Ο Ναός και η κιβωτός, ήταν η ιερή καθέδρα του Θεού, όπου από εκεί άπλωνε

την ευλογία του σε όλον τον κόσμο. Με την σειρά της η Ιερουσαλήμ έγινε η αγία πόλη
και οι προσκυνητές συγκεντρώνοντας για να εορτάσουν τις μεγάλες εορτές που

λάμβαναν χώρα. Πρίν όμως περάσουμε στην ανάλυση του εορταστικού έτους των

Ιουδαίων, είναι απαραίτητο να μιλήσουμε για τον κύριο κέντρο της λατρείας που ήταν
ο Ναός.

Ο πρώτος Ναός που χτίστηκε ήταν αυτός του Σολομώντα κατά την διάρκεια της
βασιλείας του (966-926 π.Χ.). Ήδη ο Δαυίδ τα προηγούμενα χρόνια είχε κάνει αρκετές

προετοιμασίες για να κατασκευάσει έναν μεγάλο οίκο για την κιβωτό και τον Θεό. Το

χτίσιμο του διήρκησε πάνω από επτά χρόνια. Η είσοδος του βρισκόταν στην ανατολική
4
πλευρά, είχε δύο αυλές την εσωτερική και την εξωτερική . Η εσωτερική ήταν η
σημαντικότερη και εκεί βρισκόταν το θυσιαστήριο των ολοκαυτωμάτων, το οποίο ήταν
κατασκευασμένο από χαλκό και σε κάθε γωνία του είχε ένα κυρτό κέρατο.

Ο ίδιος ο Ναός ήταν πάνω σε ψηλό κρηπίδωμα και χωριζόταν σε τρία μέρη. Ο

ιερέας για να μπορέσει να εισέρθει στον ναό περνούσε ανάμεσα από δύο μεγάλες

1 Περισσότερα για την Ιερουσαλήμ και την ιστορία των χρόνων της Καινής Διαθήκης μεταξύ

άλλων βλ.: Ασλανίδης, Απόστολος Πέτρος: Η αναζήτηση του στα Κανονικά Ευαγγέλια (τομ. 23;
Θεσσαλονίκη: Ostracon Publishing, 2020). Σελ. 27-33.
2 Φιλιππίδης, Ιστορία της εποχής της Καινής Διαθήκης : εξ απόψεως παγκοσμίου και

πανθρησκειακής (Αθήναι: [χ.ό.], 1958). Σελ. 474.
3 Για περεταίρω σχέση Σινά και Σιών βλ.: Kunin, God's place in the world : sacred space and

sacred place in Judaism (London ; New York: Cassell, 1998). Σελ. 37 κ.ε.
4 Ζάρρας, Ιστορία της εποχής της Καινής Διαθήκης (Αθήνα: Εννοια, 2005). Σελ. 242.

1