Page 5 - aslanidis-naos

μεγαλύτερη κινητικότητα, διότι εκεί μπορούσε κάποιος να αγοράσει ζώα και πρόσφορα

για τις θυσίες, όπως και να ανταλλάξει τα νομίσματα του. Στην αυλή των ιερέων στα
βόρεια υπήρχε ένας μεγάλος βωμός για προσφορά θυσιών στην οποία οδηγούσε κλητή

οδός. Στα νότια επίσης βρισκόταν η «ορειχάλκινη θάλασσα» για την τέλεση των
τελετουργικών καθαρμών. Τέλος, μεγάλη σκάλα εδραζόταν στα ανατολικά της αυλής

14
των ιερέων οδηγούσε στην είσοδο του πρώτου εσωτερικού χώρου του Ναού .
Ο πρόναος (Αιλάμ), είχε δέκα πήχεις βάθος, είκοσι πλάτος και τριάντα ύψος

(όπου κάθε βασιλική πήχη ισοδυναμεί με 52,25 εκατοστά). Στην είσοδο του

υψώνονταν, όπως και παλαιότερα, δύο μεγάλοι ορειχάλκινοι ανάγλυφοι κίονες, οι
οποίοι έφεραν μεγάλη κομψοτεχνία και λεπτομέρεια.

Το κεντρικό μέρος του Ναού ονομαζόταν ιερό (Χεκάλ) και κάλυπτε σε έκταση

το μεγαλύτερο μέρος του κτηρίου. Σε αυτό είχαν πρόσβαση μόνο οι ιερείς και σε αυτόν
τον χώρο γίνονταν οι περισσότερες δραστηριότητες εντός του Ναού. Το ιερό είχε

είκοσι πήχεις πλάτος, τριάντα ύψος και σαράντα μήκος. Εδώ υπήρχε η χρυσή τράπεζα
του «άρτους της Προθέσεως ή Παρουσίας», ο μικρός βωμός, όπου καιγόταν το θυμίαμα

15
και πέντε λυχνίες κοσμούσαν την κάθε πλευρά του .
Το Άγιο των Αγίων (Δαβίρ) ήταν το εσωτερικό δώμα όπου βρισκόταν το άδυτο.

Διαχωριζόταν από τον υπόλοιπο Ναό, από δύο μεγάλα παραπετάσματα σαν κουρτίνες

που κάλυπταν τελείως την είσοδο στο άδυτο. Το άδυτο ήταν ένας τέλειος κύβος με
16
διαστάσεις είκοσι πήχεις η κάθε πλευρά . Μέσα επικρατούσε απόλυτο σκοτάδι, διότι
η Θεότητα ήθελε να κατοικεί σε πυκνό ζόφος «καὶ ἐγένετο ὡς ἐξῆλθον οἱ ἱερεῖς ἐκ τοῦ
ἁγίου καὶ ἡ νεφέλη ἔπλησεν τὸν οἶκον καὶ οὐκ ἠδύναντο οἱ ἱερεῖς στῆναι λειτουργεῖν ἀπὸ

προσώπου τῆς νεφέλης ὅτι ἔπλησεν δόξα κυρίου τὸν οἶκον» (Α΄ Βασ. 8:10-11).
Κανονικά μέσα στο Άγιο των Αγίων θα έπρεπε να υπήρχε η κιβωτός με τα χερουβίμ,

όμως, όπως μας πληροφορεί και ο Ιώσηπος ο χώρος ήταν άδειος, επειδή η κιβωτός είχε

17
χαθεί από την εποχή της Βαβυλώνιας αιχμαλωσίας . Στο άβατο έμπαινε μόνο ο
αρχιερέας μόνο μια φορά τον χρόνο κατά την εορτή του εξιλασμού (γιομ κιππούρ). Το

14 Φιλιππίδης, Ιστορία της εποχής της Καινής Διαθήκης : εξ απόψεως παγκοσμίου και
πανθρησκειακής. Σελ. 475.

15 Kunin, God's place in the world : sacred space and sacred place in Judaism. Σελ. 11 κ.ε.
16 Schürer, et al., The history of the Jewish people in the age of Jesus Christ (175 B.C.-A.D.

135). Σελ. 299.
17 Ιώσηπος, Ιουδαϊκός πόλεμος 5:219.

4