Page 4 - aslanidis-naos
P. 4

εμψυχωτική  διάθεση  των  δύο  προφητών  Αγγαίος  και  Ζαχαρίας  με  αποτέλεσμα  ο

                   τελευταίος λίθος να μπει το 515 π.Χ.
                         Όμως,  ο  Ναός  που  μας  ενδιαφέρει  περισσότερο  και  κυριαρχεί  στην  Καινή

                   Διαθήκη, είναι ο τρίτος Ναός που έχτισε ο Ηρώδης ο Μέγας (37-4 π.Χ.). Ο Ηρώδης
                   έκανε  εκτεταμένες  εργασίες  συντήρησης,  επισκευής  και  επέκτασης,  οι  οποίες

                                        9
                   ξεκίνησαν το 20 π.Χ. . Ο Ναός, όταν ολοκληρώθηκε, αποτέλεσε ένα αριστούργημα
                   τέχνης και μεγαλοπρέπειας. Οι σύγχρονοι του Ηρώδη θαύμαζαν το μεγάλο αυτό έργο,

                   ενώ  το  Ταλμούδ  αργότερα,  αν  και  δεν  τον  χαρακτηρίζει  με  τους  καλύτερους

                   χαρακτηρισμούς  τον  επαινεί  για  το  έργο  του  Ναού  (bBaba  Bathra  4a).  Το  έργο
                   συνεχίστηκε και μετά τον θάνατο του Ηρώδη μέχρι το 64 μ.Χ. Ήταν πολύ επιβλητικό

                   και κυριαρχούσε σε ένα μεγάλο μέρος της πόλης (Μκ. 13:1 και Λκ. 21:5).

                         Ο Ιώσηπος είναι αυτός που μας παραδίδει την περιγραφή του Ναού στα έργα του
                                                                10
                   Ιουδαϊκή Αρχαιολογία και Ιουδαϊκός πόλεμος . Όπως και στους δύο προηγούμενους
                   ο άξονας του Ναού είχε κατεύθυνση Ανατολή προς Δύση, με την είσοδο αυτού να
                                            11
                   βρίσκεται στα ανατολικά .  Εξωτερικά, ο Ναός στοιχιζόταν στις τρείς πλευρές του
                   κατά σειρά με βοηθητικές αίθουσες, οι οποίοι χρησιμοποιούνταν ως αποθηκευτικοί
                   χώροι.  Όλη  η  περιοχή  του  Ναού,  με  την  σειρά  της  περιβαλλόταν  με  τείχος,

                   σχηματίζοντας αυλή, όπου σε αυτήν συγκεντρώνονταν οι ιερείς. Η αυλή των ιερέων

                                                                                                 12
                   και  αυτή  χωριζόταν  με  μικρότερου  ύψους  τείχος,  από  το  αίθριο  των  λαϊκών .  Ο
                   Αλέξανδρος  Ιανναίος  (103-76  π.Χ.)  ήταν  αυτός  που  κατασκεύασε  το  τείχος,  όταν

                   λοιδορήθηκε από τους λαϊκούς. Στα ανατολικά εκτείνονταν το αίθριο των γυναικών,
                   το οποίο χωριζόταν από το αίθριο των λαϊκών από την πύλη του Νικάνορα, ενώ πέρα

                   από αυτήν ήταν η αυλή των εθνικών, όπως και τα σημεία τα οποία απέτρεπαν κάποιον
                                                                      13
                   αλλόθρησκο να εισέλθει περαιτέρω μέσα στον Ναό . Σε αυτήν την αυλή υπήρχε η




                   9  Gowan, Bridge between the Testaments : a reappraisal of Judaism from the Exile to the birth
                   of Christianity (14; Allison Park, Pa.: Pickwick Publications, 1986). Σελ. 251 κ.ε.

                   10  Ιώσηπος, Ιουδαϊκή Αρχαιολογία 15:11,3-5 και Ιουδαϊκός πόλεμος 5:184-226.
                   11  Για σχέδια του Ναού και των διάφορων περιόδων βλ.: VanderKam, An introduction to early
                   Judaism (Grand Rapids, Mich.: William B. Eerdmans, 2001). Σελ. 196-199.

                   12  Schürer, et al., The history of the Jewish people in the age of Jesus Christ (175 B.C.-A.D.
                   135) (τομ. 2; Edinburgh: Clark, 1973). Σελ. 296.

                   13  Gowan, Bridge between the Testaments : a reappraisal of Judaism from the Exile to the birth
                   of Christianity (14; Allison Park, Pa.: Pickwick Publications, 1986). Σελ. 73 κ.ε.


                                                            3
   1   2   3   4   5   6   7   8   9