Page 13 - bouba_metsovo

3
επαγγελματικής διαστρωμάτωσης εντός της κτηνοτροφικής ομάδας . Η υπόθεσή μου είναι ότι οι
παράμετροι αυτοί παίζουν καθοριστικό ρόλο στο πως βίωσαν στο παρελθόν και πώς
αντιλαμβάνονται κι ανακαλούν στο παρόν οι πληροφορητές/τριες το συγκεκριμένο θέμα.

«Το περιεχόμενο της μνήμης δεν είναι ομοιόμορφο ούτε συναινετικό για όλα τα κοινωνικά
υποκείμενα (άτομα ή ομάδες) και, επομένως, δε μιλάμε για μνήμη αλλά για μνήμες στο
πληθυντικό συμπεριλαμβάνοντας σε αυτές όχι μόνο τη διαφορετική πρόσληψη και
ερμηνεία του παρελθόντος αλλά και αυτά που αποσιωπώνται (Haas & Jodelet, 1999, Licata,
Klein, &Gely, 2007, Thadden, 1999). Το περιεχόμενο αυτό εξαρτάται από την ταυτότητα των
κοινωνικών υποκειμένων. Η έννοια της ταυτότητας αναφέρεται στην αναπαράσταση που
έχουμε για τον εαυτό (αυτό- εικόνα) και σε αυτή που έχουν οι άλλοι για εμάς (ετερο-

εικόνα)» (Μαντόγλου, 2011, σ. 199).

Η συνεισφορά της παρούσας έρευνας σε σχέση με άλλα συγγραφικά πονήματα περί του
ξεχειμωνιάσματος έγκειται στο ότι α) αφορά στην περιοχή του Μετσόβου, ενώ άλλες προσπάθειες
6
5
4
έχουν γίνει για την περιοχή των Τζουμέρκων , του Συρράκου , της Αετομηλίτσας . β) Έπειτα,
γίνεται στο πλαίσιο μιας επιστήμης, της λαογραφίας, κι ακολουθήθηκε συγκεκριμένη
μεθοδολογία. Δεν αποτελεί «ρομαντική» καταγραφή του ξεχειμωνιάσματος σε μια εποχή όπου το
ξεχειμώνιασμα με την «παραδοσιακή» του μορφή έχει εκλείψει. γ) Αφορά συγκεκριμένη χρονική
περίοδο και συγκεκριμένη κτηνοτροφική ομάδα, τους Βλάχους του Μετσόβου. δ) Λόγω του ότι δεν
αποτελεί βιβλιογραφική έρευνα, αλλά αφορά σε επιτόπια έρευνα που βασίζεται στις εμπειρίες
των ερευνητικών υποκειμένων, μετά από 50 χρόνια (για παράδειγμα) δεν θα μπορούσε να

πραγματοποιηθεί, γιατί κατά πάσα πιθανότητα θα έχουν «φύγει» οι άνθρωποι που βίωσαν το
ξεχειμώνιασμα με την «παραδοσιακή» του τη μορφή. ε) Η παρούσα έρευνα αποτελεί ένα
δημιουργικό «διάλογο» μεταξύ των λεγομένων των πληροφορητών/τριών (με αυτούσια
7
αποσπάσματα από τις συνεντεύξεις ), της ερευνήτριας κι όπου κρινόταν σκόπιμο και της
υπάρχουσας βιβλιογραφίας. Έχοντας κατά νου την τελική εικόνα της ερευνητικής αυτής
προσπάθειας μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι η μη συμμετοχή κάποιων εκ των τριών
«συνομιλητών» στο «διάλογο» θα καθιστούσε «φτωχή» την εργασία αυτή.

3
«Η κοινωνική τάξη, η ηλικία και η εντοπιότητα μαζί με το κοινωνικό φύλο και τη συγγένεια σε διαφορετικούς
συνδυασμούς συν-καθορίζουν τις διάφορες εκδοχές της ταυτότητας» (Παπαταξιάρχης, 1998, σ. 71).
4 Βλ. Ν. Καρατζένης, «Οι νομάδες κτηνοτρόφοι των Τζουμέρκων. Οι άνθρωποι των αετοκορφών, της αυγής, του ήλιου
και των καταιγίδων», 1991.
5 Βλ. Δ. Γάτσιος, «Κτηνοτρόφων άνοδος και κάθοδος», 2002.
6 Βλ. Ο Β. Νιτσιάκος στη διδιακτορική του διατριβή “A Vlach pastoral community in Greece: The effects of its
incorporation into the national economy and society” (Nitsiakos, 1985) αναφέρεται στο ξεχειμώνιασμα
επιγραμματικά.
7 «Ο ερευνητής επιδιώκει να υιοθετήσει ένα αφηγηματικό ύφος, να περιγράψει με πιο εκφραστικούς όρους (κάνοντας
χρήση εκτός του κυριολεκτικού λόγου και των ρητορικών, μεταφορικών του δυνατοτήτων του λόγου) την εμπειρία των
υποκειμένων για ένα φαινόμενο και όχι να παραμείνει στην απρόσωπη, αφαιρετική γλώσσα της στατιστικής και των
φορμαλιστικών μοντέλων.» (Ίσαρη & Πουρκός, 2015, σ. 40).

12