Page 10 - dimitrakopoulos-apostoloi
P. 10

αδελφού  του  Ιακώβου  πιθανόν  για  ένα  διάστημα  να  έφυγε  με  το  ευαγγελιστή
             Μάρκο  στην  Αίγυπτο.  Μετά  το  μαρτυρικό  θάνατο  του  Πέτρου  ανέλαβε  την
             πρωτοβουλία και τη μέριμνα όλης της Εκκλησίας. Επισκέφθηκε τη Μικρά Ασία,
             όπου ανέπτυξε θαυμαστή ιεραποστολική δράση με κέντρο την Έφεσο μέχρι το
             θάνατό  του.  Καταπολέμησε  τις  αιρέσεις  και  μάλιστα  το  Γνωστικισμό  και  το
             Νικολαϊτισμό και στερέωσε τις Εκκλησίες στην Ορθόδοξη πίστη. Γίνεται ο «υιός
             της βροντής», (Μαρκ.3,17) κατά την προφητική ρήση του Κυρίου, ο κεραυνός που
             συντρίβει τους αιρετικούς. Στον διωγμό του Δομετιανού εξορίσθηκε στην Πάτμο,
             όπου  έγραψε  την  Αποκάλυψη.  Μετά  τον  θάνατο  του  Δομετιανού,  το  96  μ.Χ.,
             επέστρεψε στην Έφεσο, όπου σύμφωνα με τη μαρτυρία του Ειρηναίου, έγραψε το
             Ευαγγέλιό του στα χρόνια του Τραϊανού, (98-117μ.Χ.). Την συγγραφή των τριών
             Καθολικών  Επιστολών  θα  πρέπει  να  τοποθετήσουμε  μετά  την  συγγραφή  της
             Αποκαλύψεως και προ της συγγραφής του Ευαγγελίου του.
               Ο Ιερώνυμος αναφέρει ότι όταν έφθασε σε μεγάλη ηλικία, δεν μπορούσε πια να
             περιοδεύει  και  να  κηρύττει  στους  Χριστιανούς.  Γι’  αυτό  οι  μαθητές  του  τον
             μετέφεραν σε φορείο στις συνάξεις των πιστών. Και επειδή δεν μπορούσε να κάνει
             μεγάλα κηρύγματα, κήρυττε πάντοτε με τρεις λέξεις: «τεκνία αγαπάτε αλλήλους».
             Ο Κλήμης ο Αλεξανδρέας μας πληροφορεί, ότι ο Ιωάννης κάποτε πήρε τα βουνά,
             για να σώσει έναν πιστό, που εγκατέλειψε την χριστιανική ζωή και συνδέθηκε με
             ληστρική συμμορία.  Ο Ειρηναίος μνημονεύει ακόμη, ότι ο Ιωάννης αποστρεφόταν
             με πάθος τους αιρετικούς. Όταν κάποτε βρέθηκε σε δημόσιο λουτρό και έμαθε, ότι
             ήταν μέσα ο αιρεσιάρχης Κήρινθος, βιάστηκε να φύγει λέγοντας: «Ας φύγουμε μην
             πέσει  και  το  λουτρό,  αφού  είναι  μέσα  ο  Κήρινθος,  ο  εχθρός  της  αλήθειας».Η
             παράδοση μας διασώζει μία απειρία θαυμάτων του αγίου, που μπορεί κανείς να
             βρει στα συναξάρια της Εκκλησίας, (26 Σεπτεμβρίου και 8 Μαΐου). Ένα από αυτά
             αναφέρεται στο παράδοξο θαύμα, που συμβαίνει κάθε χρόνο στις 8 Μαΐου στον
             τάφο του αγίου. Εκεί, την ημέρα εκείνη, αναβρύζει μια σκόνη, που οι ντόπιοι την
             ονομάζουν «Μάνα». Από αυτό το «Μάνα» παίρνουν οι πάσχοντες και με πολλή
             πίστη «μεταχειρίζονται εις απολύτρωσιν κάθε πάθους, εις ιατρείαν ψυχών και εις
             υγείαν σωμάτων». Ο Ιωάννης εκοιμήθη στην Έφεσο, σύμφωνα με την μαρτυρία
             του Ευσεβίου κατά το έβδομο έτος της βασιλείας του αυτοκράτορα Τραϊανού γύρω
             στο 104 μ.Χ. σε ηλικία πάνω από 100 ετών. Ορισμένοι χριστιανοί από την Έφεσο
             ήρθαν μετά τον θάνατό του στον τάφο του, και αφού ανέσκαψαν, δε βρήκαν το

             σκήμωμά του. Το γεγονός αυτό αποτέλεσε την απαρχή της παράδοσης περί της
             μεταστάσεώς του.

                                              δ. Ο απόστολος Ανδρέας.

               Ο Ανδρέας, αδελφός του Πέτρου, καταγόταν από την πόλη Βηθσαϊδά και ήταν
             ψαράς στο επάγγελμα, όπως και ο αδελφός του. Όταν ο Πρόδρομος εμφανίστηκε
             στο δημόσιο κήρυγμά του, ο Ανδρέας προσκολλήθηκε σ’ αυτόν και έγινε μαθητής
             του μαζί με τον Πέτρο. Αυτός πρώτος, (εξ’ ου και πρωτόκλητος), με τον Ιωάννη
             αξιώνεται να έχει την πρώτη γνωριμία και συνομιλία με τον Ιησού, προτού ακόμη

                                                                                                        10
   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15