Page 5 - dimitrakopoulos-apostoloi
P. 5

Καισάρεια, τα Ιεροσόλυμα και τελικά καταλήγει στη βάση των εξορμήσεών του,
             την Αντιόχεια.

                                         3. Τρίτη ιεραποστολική περιοδεία

               Από την Αντιόχεια ξεκινάει και πάλι ο Παύλος για την τρίτη περιοδεία του γύρω
             στο 52 μ.Χ. αφού παρέμεινε μικρό χρονικό διάστημα στην πόλη αυτή. Διέρχεται
             τη Γαλατία και τη Φρυγία και επισκέπτεται και πάλι τις Εκκλησίες, που ίδρυσε στις
             επαρχίες αυτές στις δύο προηγούμενες περιοδείες του με σκοπό να ενισχύσει και
             στηρίξει  τις  ψυχές  των  πιστών.  Τελικά  φθάνει  στην  Έφεσο,  όπου  επί  τριετία
             περίπου  αναπτύσσει  θαυμαστή  ιεραποστολική  δράση.  Στην  αρχή  κηρύττει  και
             διαλέγεται  στη  Συναγωγή  των  Εβραίων,  επειδή  όμως  αυτοί  εσκληρύνοντο  και
             βλασφημούσαν τη χριστιανική πίστη, ο Παύλος απομα-κρύνεται από αυτούς και
             συνεχίζει  τη  διδασκαλία  του  στη  σχολή  κάποιου  Τυράννου.  Η  δράση  του  είχε
             τέτοια επιτυχία ώστε, όπως σημειώνει ο Λουκάς,  «πάντας τους κατοικούντας την
             Ασίαν  ακούσαι  τον  λόγον  του  Κυρίου  Ιησού  Ιουδαίους  τε  και  Έλληνας»
             (Πραξ.19,10). Έτσι μπορούμε να πούμε, ότι η Έφεσος εξελίχθηκε προοδευτικά σε
             ένα δεύτερο μεγάλο ιεραποστολικό κέντρο του Παύλου μετά την Αντιόχεια. Στο
             διάστημα της παραμονής του στην Έφεσο συνέβησαν και άλλα γεγονότα, που δεν
             αναφέρονται  στις  Πράξεις,  αλλά  τα  οποία  συμπεραίνουμε  από  τις  παύλειες
             επιστολές.  Από  την  προς  Γαλάτας,  την  οποία  έγραψε   από  την  Έφεσο,
             πληροφορούμαστε  για  τις  σχέσεις  του  με  τις  Εκκλησίες  της  Γαλατίας,  για  την
             δράση  των  ψευδαποστόλων  και  των  ιουδαϊζόντων  Χριστιανών,  οι  οποίοι
             προσπαθούσαν να κλονίσουν το αποστολικό του κύρος και να υπονομεύσουν το
             έργο  του. Από  την  προς Κολασσαείς πληροφορούμαστε για  την Εκκλησία των
             Κολοσσών  και  των  Λαοδικέων,  τίς   οποίες  ίδρυσε  μέσω  συνεργατών  του,
             πιθανότατα του Επαφρά, στο διάστημα της παραμονής του στην Έφεσο. Στην ίδια
             επιστολή γίνεται λόγος και για άλλη επιστολή του Παύλου προς Λαοδικείς, (Κολ.
             4,16),  η  οποία  όμως  δε  σώζεται.  Επίσης  στην  Α΄  Κορ.15,32  γίνεται  λόγος  για
             θηριομαχία  του  Παύλου  με  θηρία,  ενώ  στην  Β΄  Κορ.1,8,10  για  μεγάλο  βάρος
             δοκιμασιών, όπου αντιμετώπισε βέβαιο θάνατο και ίσως τον έσωσε η αυτοθυσία
             του Ακίλα και της Πρίσκιλλας, για την οποία ομιλεί στην προς Ρωμαίους, (16,3,4).
             Πιθανόν αυτά να σημαίνουν, ότι κατά την παραμονή του στην Έφεσο πέρασε ένα

             διάστημα στη φυλακή. Αν αυτό είναι γεγονός, τότε πολύ πιθανόν οι επιστολές της
             αιχμαλωσίας: Φιλιππισίους, Κολασσαείς, Φιλήμονα, να γράφτηκαν από την Έφεσο
             και όχι από τη Ρώμη. Από την Έφεσο έγραψε ο Παύλος επιστολή προς Κορινθίους,
             η οποία προηγήθηκε από τη γνωστή Α΄ πρός Κορινθίους, στην οποία ο Παύλος
             κάνει λόγο για τη χαλαρότητα των ηθών των Κορινθίων και την οποία μνημονεύει
             στην Α΄ Κορ.5,9, η οποία όμως δεν σώζεται. Από την Έφεσο επίσης έγραψε τη
             γνωστή  σε  μας  Α΄  πρός  Κορινθίους  επιστολή.  Αν  λάβουμε  υπόψη  μας  την
             πληροφορία που μας δίδει στη Β΄ πρός Κορινθίους «ιδού τρίτον ετοίμως έχω ελθείν
             προς υμάς» (12,14), για μία τρίτη επίσκεψή του  στην Κόρινθο, τότε πρέπει να
             συμπεράνουμε, ότι προηγήθηκε ενδιάμεσο ταξίδι του Παύλου από την Έφεσο στην

                                                                                                         5
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10