Page 15 - ioannou_geraimilianos

δεν αντέχει ορισμένα πράγματα- και επίσης διέπεται από κάποιον «ρυθμό».
Πιθανόν ο πατήρ Αιμιλιανός θέλει να πει εδώ ότι κάθε αδελφότητα

χαρακτηρίζεται από μια ιδιαίτερη πνευματική κατάσταση, όσον αφορά την

πορεία της προς την αγιότητα- γιατί το κοινόβιο πρέπει διαρκώς να γίνεται

ολοένα και περισσότερο «οικογένεια». Άλλη αδελφότητα πορεύεται για ένα

διάστημα εστιάζοντας στην απόσυρση και την σιωπή, άλλη στη θεολογία, άλλη
ζει τη χαρά της θείας λατρείας –πιθανόν να συμβαίνει ό,τι και με τους

μεμονωμένους μοναχούς, εφόσον, όπως γνωρίζουμε, ο άγιος Μωυσής ο

Αιθίοψ αγίασε πχ λόγω της μεγάλης φιλοξενίας του, ενώ ο Μέγας Αρσένιος

λόγω της τέλειας ησυχίας. Και ακόμη, είναι πιθανόν για την ίδια αδελφότητα

να υπάρχει καιρός κατάλληλος για εστίαση στη μόνωση, το πένθος και την

περισυλλογή, ή καιρός για εστίαση στην αναστάσιμη δόξα (αν πχ συμβαίνει να
την έχει επισκεφτεί ένας άγιος κλπ). Και υπάρχουν δυστυχώς περιστάσεις που

μια αδελφότητα θλίβεται τα μέγιστα και υπομένει, γιατί πχ μπορεί

ποικιλοτρόπως να βάλλεται και να περνά έναν σοβαρό πειρασμό, ενώ άλλες

φόρες κυριαρχεί η ευγνωμοσύνη της πνευματικής καρποφορίας. Ωστόσο,

αφού ο Γέροντας διαφωτίσει την αδελφότητα και συμβουλεύσει αναλόγως
τους πάντες, δεν θα παρέμβει την ώρα που όλα αυτά πρέπει να γίνουν πράξη.

Δίνει πχ μια εντολή, «να μην ξεπερνά η ακολουθία το τάδε χρονικό διάστημα»

(γιατί, όπως λέγει, μερικές φορές οι ακολουθίες καθυστερούν από

εγωκεντρικές αργόσυρτες ψαλμωδίες), ωστόσο «δεν θα έρθω στο Ψαλτήρι με

το ρολόι στο χέρι ή δεν θα σας πω να κάνετε πιο γρήγορα, γιατί δεν θέλω να
σας στενοχωρήσω». Αν μπλέκεται κανείς διαρκώς μέσα στα πόδια του άλλου,

ακόμη και αν είναι «Γέροντας», τότε απλά δεν τον αφήνει, όπως είπαμε, να

ανδρωθεί. Είναι αναξιοπρεπές, ακόμη και για ένα Μοναστήρι. Επιπροσθέτως,

ο Γέροντας σέβεται την προσπάθεια του κάθε αδελφού, που άκουσε τον λόγο,

και μπορεί στο τέλος να έκανε τα δικά του. Δεν σημαίνει ότι η αποτυχία είναι
κάθε φορά μια καταστροφή, ότι δεν προϋποθέτει κάποιον αγώνα, κάποια

προσπάθεια. Μήτε ενδιαφέρει απλά τον προϊστάμενο να εφαρμοστούν

οπωσδήποτε όσα λέγει, αλλά να εφαρμοστούν επειδή πράγματι η αδελφότητα