Page 4 - Kouroutaki_Xristougenna

ξερό, άνυδρο δέντρο, δηλώνει την υφέρπουσα φτώχεια στο πρόσωπο της σκοτεινής
μορφής, που μόλις φαίνεται πίσω από τον τοίχο».

Εκτός όμως από τη ζωγραφική, και η φωτογραφία εποχής έρχεται να
αποτυπώσει την ίδια σκηνή, με παιδιά που λένε τα κάλαντα, στις αυλές αγροτικών
σπιτιών. Οι ασπρόμαυρες αυτές φωτογραφίες από τις πρώτες δεκαετίες του
περασμένου αιώνα μας μεταφέρουν στο πνεύμα και στο κλίμα της εποχής:
Χριστούγεννα στην Ελλάδα του χθες. Σε αυτές τις φωτογραφίες διακρίνουμε τις
οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες της επαρχίας, σε εποχές ένδειας και στέρησης,
τότε που οι πολυμελείς οικογένειες προσπαθούσαν να επιβιώσουν με τα
στοιχειώδη, να θρέψουν και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους σ’ έναν κόσμο με
αμφίβολο αύριο. Παλιές φωτογραφίες, που συνοδεύονται όμως με την ευχή να
συνεχίσουν τα παιδιά μας να λένε τα κάλαντα, αυτήν την ευλογημένη
Χριστουγεννιάτικη παράδοση.

Ο επόμενος πίνακας με χριστουγεννιάτικο θέμα είναι έργο ενός μαθητή
του Λύτρα, του Σπυρίδωνα Βικάτου. Το έργο φέρει τον τίτλο “Χριστουγεννιάτικο
Δέντρο”, (λάδι σε καμβά), 1932, έχει ηθογραφικό ενδιαφέρον και απεικονίζει μία
σκηνή από τη ζωή της νεοελληνικής μεγαλοαστικής τάξης. Στο σαλόνι ενός σπιτιού,
μία οικογένεια κάθεται δίπλα στο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Σε αντίθεση με την
επαρχιακή εικόνα του πρώτου πίνακα, η ζωγραφική του Βικάτου καταγράφει
στιγμιότυπα των αστικών κοινωνικών στρωμάτων της νεοσύστατης Ελλάδας που
επιζητούσε την ταυτότητα της αλλά και την ιδεολογική της συγγένεια με την
Ευρώπη.

3