Page 8 - Kouroutaki_Xristougenna
P. 8

μια  “τέχνη”,  είναι  ιερή  τέχνη.  Δεν  είναι  απλή  “ζωγραφική”,  είναι  θεολογία  και
                   προσδοκία σωτηρίας. Δεν είναι “στολίδι”, είναι συνάντηση με το θείο, υπέρβαση,
                   παρηγοριά και ανάπαυση της ψυχής». Για τον λόγο αυτό, ο χαρακτήρας της είναι
                   σεμνός και κατανυκτικός, με πνευματικό κάλλος. Τα άγια πρόσωπα εικονίζονται “εν
                   αφθαρσία”. Η εικόνα διατηρεί τα ιστορικά στοιχεία και πλαίσια αλλά δε δεσμεύεται
                   από  αυτά,  ενώ  καταργείται  η  προοπτική  και  οι  σκιές.  Όλα  είναι  φωτεινά  και
                   ευδιάκριτα,  επειδή  φωτίζονται  πνευματικά.   Ο  σημαντικότερος  αγιογράφος  της
                   εποχής, ο Φώτης Κόντογλου φιλοτέχνησε ωραίες εικόνες της Γέννησης. Όπως λέει
                   και ο ίδιος: «Το αμαρτωλό χέρι μου αξιώθηκε να ζωγραφίσει κάμποσες Γεννήσεις σε
                   σανίδι,  και  δύο  σε  τοιχογραφία,  τη  μια  στο  οικογενειακό  παρεκκλήσι  του  Γ.
                   Πεσμαζόγλου  στην  Κηφισιά,  την  άλλη,  σε  πολύ  μεγάλο  σχήμα,  στην εκκλησία  της
                   Ζωοδόχου Πηγής στο Λιόπεσι». Στις τοιχογραφίες αυτές είναι φανερή η επίδραση
                   που δέχθηκε ο Κόντογλου από τις τοιχογραφίες των μονών ή των ναών του Μυστρά,
                   που χρονολογούνται από τον 14ο αιώνα.

                             Ο Κόντογλου ακολούθησε στις τοιχογραφίες του τον τύπο της Γεννήσεως
                   όπως στους βυζαντινούς: Ο ίδιος την περιγράφει ως ακολούθως:


                             «Στη  μέση  στέκεται  ένα  σπήλαιο  σαν  από  κρουστάλινα  βράχια
                   περισκεπασμένο. Μέσα στο μαύρο άνοιγμά του είναι μια φάτνη και μέσα βρίσκεται
                   ένα μωρό φασκιωμένο, ο Χριστός, κι από πάνω του τον αχνίζουνε με το χνώτο τους
                   ένα βόδι κ’ ένα γαϊδούρι είτε άλογο. Η Παναγία είναι ξαπλωμένη πλάγι στο τέκνο της
                   απάνω σ’ ένα στρωσίδι, όπως συνηθίζουνε στην Ανατολή. Στο απάνω μέρος, είναι
                   χορός  Αγγέλων  σε  στάση  δεήσεως,  ενώ  από  τ’  αριστερά  ένας  άλλος  άγγελος  με
                   φτερά  ανοιχτά,  μιλά  με  τους  τσομπάνηδες  σαν  να  τους  λέγει  τη  χαροποιά  την
                   είδηση.



















                             Στο κάτω μέρος από τα δεξιά παριστάνεται ο γέρο Ιωσήφ καθισμένος σ’
                   ένα  κοτρόνι και  συλλογίζεται  με  το  κεφάλι  ακουμπισμένο  στο  χέρι του.  Μπροστά
                   του  στέκεται  ένας  γέρος  τσομπάνης  ακουμπισμένος  στο  ραβδί  του,  ντυμένος  με
                   προβιά, και του μιλά σα να θέλει να τον παρηγορήσει. Στα αριστερά είναι καθισμένη
                   μία γρηά που βαστά στην αγκαλιά της το νεογέννητο γυμνό, και δοκιμάζει με το χέρι
                   της  το  ζεστό  νερό  μέσα  σε  μια  κολυμπήθρα,  ενώ  μία  μικρή  χωριατοπούλα  ρίχνει
                   νερό για να κολυμπήσουνε το μωρό. Γύρω τους κι’ απάνω στις ραχούλες βοσκάνε



                                                            7
   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13