Page 14 - ksynadas-psaltiki-thraki

Λειτουργικά των Προηγιασμένων και Αλληλουάριο.
Κορυφαία μορφή της περιόδου αυτής αποτελεί ο επόμενος Ραιδεστηνός
μελουργός ο Γεώργιος Ραιδεστηνός ο παλαιός , πρωτοψάλτης της
72
Μεγάλης Εκκλησίας, συμβάλλοντας στην μεγάλη Ψαλτική Παράδοση της
Θρακικής Ραιδεστού και αποδεικνύοντας την μεγάλη συμβολή αυτής
στην ευρύτερη διάδοση της Ψαλτικής Τέχνης.
Η ακμή του Γεωργίου του Ραιδεστηνού μπορεί να οριστεί στις αρχές
73
του 17ου αιώνα. Αυτός είναι και ο πρώτος σημαντικός εκπρόσωπος της
Ψαλτικής Τέχνης του Οικουμενικού Πατριαρχείου

Κωνσταντινουπόλεως .
74
Γεννήθηκε στην Ραιδεστό της Ανατολικής Θράκης. Εκεί φαίνεται να
75
μαθήτευσε στον επίσκοπο της πόλεως Μελχισδεκ ενώ αργότερα τον
βρίσκουμε να διακονεί τη Μ. Εκκλησία από τις θέσεις του Λαμπαδαρίου
αρχικά και του Πρωτοψάλτη αργότερα . Επίσης ο Γεώργιος είναι και ο
76
δάσκαλος του Χρυσάφη του Νέου, του κατοπινού πρωτοψάλτη της Μ.
Εκκλησίας, όπως δηλώνεται σε αυτόγραφο κώδικα του δευτέρου .
77
Πρόκειται για τον κώδικα 4 της Πατριαρχικής βιβλιοθήκης των
Ιεροσολύμων γραμμένο το 1655 .
78
Το τέλος του μελουργού μπορεί να προσδιοριστεί με βάσει άλλον
79
κώδικα, του Ιερέως Μπαλασίου, ο οποίος χρονολογείται στο δ΄ τέταρτο
του 17ου αιώνα. Πρόκειται για τον κώδικα Παντελεήμονος 1008. Στο φ.
91α του κώδικα ο Γεώργιος χαρακτηρίζεται μακαρίτης.

72 Φέρει το διευκρινιστικό παλαιός για να ξεχωρίζει από τον νέο του 19ου αι.
73 Για τον Γ. Ραιδεστηνό βλ. Κ. Καραγκούνη, Η παράδοση…, ο.π., σ.σ.316-318, Μ.
Χατζηγιακουμή, Χειρόγραφα Εκκλησιαστικής Μουσικής, ο.π., σ.σ.32-33, Γ.
Παπαδόπουλου, Συμβολαί…, ο.π., σ.303, όπου και τοποθετεί την ακμή του Γεωργίου περί
το 1680 κάτι το οποίο όμως δεν υφίσταται βάσει των στοιχείων που θα αναφερθούν στη
συνέχεια, Α. Χαλδαιάκη, «Ψαλτικές Οικογένειες. Α΄ Οι Ραιδεστηνοί», ο.π., σ.σ.166-168 και
Σ. Ευστρατιάδη, «Θράκες Μουσικοί», ο.π., σ.σ.52-53. Τον Γεώργιο φαίνεται να του είχαν
δώσει και το προσωνύμιο του Κουκουζέλη κατά την μαρτυρία του Σ. Ευστρατιάδη, βλ. Σ.
Ευστρατιάδη, ο.π.
74 Κ. Καραγκούνη, Η Παράδοση…, ο.π., σ.316.
75 Για την πληροφορία δεν υπάρχει διασταύρωση από τις πηγές. Αυτήν παρέχει ο Γ.
Παπαδόπουλος. Δεν φαίνεται να είναι αβάσιμη, χρονικά τουλάχιστον, αφού όπως
προαναφέραμε ο Μελχισεδέκ υπήρξε επίσκοπος της πόλεως Ραιδεστού μεταξύ των ετών
1615-1639 ενώ σίγουρα βρέθηκε και στην Κωνσταντινούπολη. Βλ. Γ. Παπαδόπουλου,
Συμβολαί…, ο.π. Την άποψη αυτή φαίνεται να υποστηρίζει και ο Α. Χαλδαιάκης. βλ. Α.
Χαλδαιάκη, ο.π., σ.σ.168-169.
76 Χ. Πατρινέλη, ο.π., σ.σ.72-73,83 και Μ. Χατζηγιακουμής, βλ. Μ. Χατζηγιακουμή,
Μουσικά Χειρόγραφα Τουρκοκρατίας, ο.π., σ.σ. 378-379.
77 Χ. Πατρινέλη, «Πρωτοψάλται…», ο.π., σ.73.
78 Για τον κώδικα βλ. Παπαδόπουλου – Κεραμέως, Ιεροσολυμιτική Βιβλιοθήκη , ο.π.,
Ε΄, σ. σ.325-326.
79 Ο Κ. Καραγκούνης τοποθετεί τον θάνατο του μελουργού το 1638 με
ερωτηματικό, βλ. Κ. Καραγκούνη, ο.π., σ.316.
14