Page 9 - ksynadas-psaltiki-thraki

χειρογράφων και την διδασκαλία, ενώ λείπουν οι νέες συνθέσεις. Οι
μεγάλες μουσικές φυσιογνωμίες σπανίζουν και τα έργα που κυριαρχούν
41
είναι αυτά της προηγούμενης περιόδου .
Η κατάσταση φαίνεται να αλλάζει σταδιακά από τα τέλη του 16ου και

τις αρχές του 17ου αιώνα. Τότε η αντιγραφή των χειρογράφων γίνεται
συστηματικότερη, επώνυμοι και ανώνυμοι μουσικοί ασχολούνται με την
αντιγραφή, την διδασκαλία και κυρίως τη σύνθεση. Έτσι από το σημείο
αυτό αρχίζει να προπαρασκευάζεται η νέα μεγάλη άνθηση της Ψαλτικής
Τέχνης η οποία θα συντελεστεί στους επόμενους αιώνες.
Από αυτό το γενικό πλαίσιο επηρεάζεται και η Θράκη. Και εκεί κατά
τον 16ο αιώνα η Ψαλτική φαίνεται να παρακμάζει και μόνο προς τα τέλη
του αιώνα αρχίζουν να εμφανίζονται δειλά – δειλά προσωπικότητες οι
οποίες ασχολούνται με την Ψαλτική Τέχνη.
Μια τέτοια προσωπικότητα είναι ο Ηρακλείας Διονύσιος ο οποίος
διετέλεσε Μητροπολίτης της συγκεκριμένης Μητρόπολης κατά τα έτη
1591-1600 .
42
Το έργο του Διονυσίου δεν είναι μεγάλο ποσοτικά. Το μοναδικό μέλος
που μας παρέδωσε είναι η σύντμηση μετά καλλωπισμού του Χερουβικού
43
του Μανουήλ Χρυσάφη σε ήχο Βαρύ . Άξια μνείας είναι η μεγάλη διάδοση
44
που γνώρισε στους μετέπειτα χρόνους η συγκεκριμένη καλλωπιστική
προσπάθεια του Διονυσίου.
Σύγχρονος του Διονυσίου είναι ο σπουδαίος μουσικός Κωνσταντίνος ο
εξ Αγχιάλου .
45
Μερικές φορές ο Κωνσταντίνος φέρεται σαν Πρωτοψάλτης. Την
πληροφορία αντλούμε από αυτόγραφο το οποίο είναι σταχωμένο στον
κώδικα του Υψηλού 48 του β΄ μισού του 16ου αιώνα .
46
Σε δυο περιπτώσεις ο Κωνσταντίνος χαρακτηρίζεται ζωγράφος, ενώ
στην μια από αυτές κατονομάζεται ως μουσικώτατος νέος Κουκουζέλης .
47
Άλλα στοιχεία για την ζωή του δεν διαθέτουμε. Αυτό όμως δεν
αποτελεί εμπόδιο στο να εκτιμήσουμε την αξία του μελουργού. Άλλωστε

αυτή έγκειται στο πλούσιο έργο μελοποιίας το οποίο μας έχει παραδώσει.

41 Μ. Χατζηγιακουμή, Χειρόγραφα Εκκλησιαστικής Μουσικής, ο.π., σ.26.
42 Σ. Ευστρατιάδη, «Θράκες Μελουργοί», ο.π., σ.63.
43 Για το Χερουβικό βλ. Κ. Καραγκούνη, Η παράδοση…ο.π., σ.295.
44 Κ. Καραγκούνη, Η παράδοση…ο.π., σ.295, Μ Χατζηγιακουμή, Χειρόγραφα
Εκκλησιαστικής Μουσικής, ο.π., σ.30, του ιδίου, Μουσικά Χειρόγραφα Τουρκοκρατίας, ο.π.,
σ.294 και Σ. Ευστρατιάδη, «Θράκες Μουσικοί», ο.π., σ.65.
45 Στοιχεία για τον Κωνσταντίνο βλ. Μ. Χατζηγιακουμή, Χειρόγραφα
Εκκλησιαστικής Μουσικής, ο.π., σ.σ.30-31, Κ. Καραγκούνη, Η Παράδοση…ο.π., σ.σ.300-301,
Σ. Ευστρατιάδη, «Θράκες Μουσικοί», ο.π., σ.σ.68-71 και Α. Σταμούλη, «Θράκες μουσικοί»,
ο
ο.π., σ.371 όπου εσφαλμένα τον τοποθετεί στον 18 αιώνα παρασυρόμενος από τους Pitra
και Thibaut.
46 Κ. Καραγκούνη, Η παράδοση…, ο.π., σ.300.
47 Κ. Καραγκούνη, ο.π., σ.σ.300-301.
9