Page 7 - ksynadas-psaltiki-thraki

Κοινωνικών και κυρίως σε αυτά των Κυριακών, του Πάσχα, Σώμα
29
Χριστού, και των Προηγιασμένων Γεύσασθε και Ιδετε . Επίσης ο Δαβίδ
έχει μελοποιήσει το Κοινωνικό της Τετάρτης Ποτήριον.
Μέσω του αυτόγραφου κώδικα, Λαύρας Ε 173, του Δαβίδ και άλλων
κωδίκων πληροφορούμαστε για την ύπαρξη και δράση του άλλου
30
Ραιδεστηνού μελουργού, Δημητρίου .
Στοιχεία για το βίο του σώζονται ελάχιστα όπως ο χαρακτηρισμός του
μαίστορα, ο οποίος συναντάται στα χειρόγραφα και συνοδεύει τις
συνθέσεις του .
31
32
Στα μέλη τα οποία συνέθεσε ο Δημήτριος περιλαμβάνονται
Χερουβικά, Κοινωνικά των Κυριακών και του ενιαυτού, καθώς και μέλη
του Μαθηματαρίου. Επίσης έχει συνθέσει και Καλωφωνικούς Ειρμούς .
33
Παράλληλα και σε άλλες περιοχές της Θράκης παρατηρείται άνθηση
της Ψαλτικής Τέχνης. Ως τέτοιες εμφανίζονται τα Γανόχωρα, η

Μαρώνεια, και η Καλικράτεια.
Σε αυτές τις περιοχές δραστηριοποιούνται οι μελουργοί Γεώργιος
πρωτοψάλτης Γάνου, Θεόδωρος Γλαβάς πρωτοψάλτης Μαρώνειας και
Θεόδωρος Δομέστικος Καλλικράτειας.
34
Για τον Γεώργιο Πρωτοψάλτη Γάνου δεν υπάρχουν βιογραφικά
στοιχεία. Το μόνο που είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε είναι ότι αυτός
ήκμασε στους προ της Αλώσεως χρόνους. Ο Γεώργιος φέρεται να
35
μελοποίησε Κοινωνικά των Κυριακών, Αινείτε .

29 Σ. Ευστρατιάδη, ο.π., σ.54 και Α. Χαλδαιάκη, «Ψαλτικές Οικογένειες. Α΄ Οι
Ραιδεστηνοί», ο.π., σ.σ.184-185.
30 Τον Δημήτριο συμπεριλαμβάνει και ο Α. Σταμούλης στον Β΄ συμπληρωματικό
κατάλογο του αντλώντας στοιχεία από τον Jean Baptiste Thibaut και το έργο του. Εκεί τον
παρουσιάζει ως «Πρεσβύτερο». Ο χαρακτηρισμός δεν αποδεικνύεται αληθής με βάση τα
χειρόγραφα αλλά δεν φαίνεται να τον υιοθετούν και οι λοιποί ερευνητές. Βλ. Α.
Σταμούλη, «Θράκες μουσικοί» Θρακικά, 4, Αθήναι, 1933, σ.371.
31 Αρχαιότερη μαρτυρία στον PAIK 154 του 1430, όπου ο Δημήτριος μνημονεύεται
ως ...μαίστωρ ο Ραιδεστηνός...βλ. Α. Χαλδαιάκη, «Ψαλτικές Οικογένειες. Α΄ Οι
Ραιδεστηνοί», ο.π., σ.180 υπ.244.
32 Γενικά για το έργο του Δημητρίου βλ. Α. Χαλδαιάκη, «Ψαλτικές Οικογένειες. Α΄
Οι Ραιδεστηνοί», ο.π., σ.σ.180-181.
33 Σ. Ευστρατιάδη, «Θράκες Μουσικοί», ο.π.62-63. Στο έργο του αναφέρεται και ο Μ.
Χατζηγιαουμής φαίνεται όμως ότι ταυτίζει τον Δαβίδ Ραιδεστηνό με τον Δημήτριο
Ραιδεστηνό. Για το πρόβλημα της ταύτισης ή μη των δύο μελουργών βλ. Α. Χαλδαιάκη,
«Ψαλτικές Οικογένειες. Α΄ Οι Ραιδεστηνοί», ο.π., σ.σ.183-192, όπου και καταλήγει στο
συμπέρασμα ότι πρόκειται για δυο ξεχωριστά πρόσωπα. βλ. και υπ.27.
34 Σ. Ευστρατιάδη, «Θράκες Μουσικοί», ο.π., σ.52. Επίσης αναφορά κάνουν οι Α.
Σταμούλης, «Θράκες μουσικοί», ο.π., σ.371 όπου και κατονομάζεται ως Γεώργιος
Πρωτοψάλτης Γάνου και Χώρας και Μ. Χατζηγιακουμής, Μουσικά Χειρόγραφα
Τουρκοκρατίας, ο.π., σ.279. Τέλος σημειώνουμε ότι ο Γ. Παπαδόπουλος φαίνεται να
αγνοεί την ύπαρξη και δράση του συγκεκριμένου μελουργού.
35 Το έργο του περιλαμβάνεται σε χειρόγραφους κώδικες Ψαλτικής Τέχνης.
Ενδεικτικά αναφέρουμε τους ΕΒΕ 2175, Λαύρας Ε 173, Θ 154, Ξηροποτάμου 307, Λειμώνος
8 και 459. Το Κοινωνικό Αινείτε σε ήχο α΄ τετράφωνο έχει μεταγραφεί από τον
7