Page 5 - ksynadas-psaltiki-thraki

προτάσσεται στην αυτόγραφη Ανθολογία της Παπαδικής, Ιβήρων 1120,
20
του έτους 1458 . Το έργο του περιλαμβάνεται σε πλήθος κωδίκων
Ψαλτικής Τέχνης .
21

Ιβήρων 1120 (Αδημοσίευτη)

Για το τέλος του δεν υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία. Αυτό μπορεί να
τοποθετηθεί κατά το γ΄ τέταρτο του 15ου αι .
22
Την ίδια εποχή στην γειτονική Ραιδεστό ζουν και ασχολούνται με την
μελοποιία άλλοι δύο σημαντικοί Θρακιώτες μελουργοί. Πρόκειται για
23
τους Δαβίδ και Δημήτριο Ραιδεστηνούς .
Τόσο ο Δαβίδ όσο και ο Δημήτριος έζησαν στους προ της Αλώσεως

Vremennik, 8, 1901, σ.σ. 534-545 υπό Α. Παπαδόπουλου Κεραμέως. Για την θεωρητική
πραγματεία του Χρυσάφη βλ. επίσης και Α. Αλυγιζάκη, Θέματα Εκκλησιαστικής
Μουσικής, Θεσσαλονίκη, 1978, σ.σ. 61-68, Α. Παπαδόπουλου Κεραμέως, «Μανουήλ
Χρυσάφης…», ο.π. σ. 533 και Γ. Στάθη, «Μανουήλ ο Χρυσάφης», ο.π., σ.38.
20 Γρηγορίου Στάθη, Οι αναγραμματισμοί..., ο.π., σ.σ.101-110 και Μ. Χατζηγιακουμή,
Μουσικά Χειρόγραφα Τουρκοκρατίας, ο.π., σ.392.
21 Κώδικες Ψαλτικής Τέχνης που περιέχουν έργα του Μανουήλ Χρυσάφη βλ. Α.
Παπαδόπουλου Κεράμεως, «Μανουήλ Χρυσάφης…», ο.π. σ. 528 και Γ. Στάθη, «Μανουήλ
ο Χρυσάφης», ο.π., σ.35.
22 Κ. Καραγκούνη, ο.π., σ.246, Μ. Χατζηγιακουμή, Μουσικά Χειρόγραφα
Τουρκοκρατίας, ο.π., σ. 392, Χ. Πατρινέλη, ο.π., σ.82 και Γ. Στάθη, «Μανουήλ ο
Χρυσάφης», ο.π., σ.34.
23 Αναφορά στους μελουργούς κάνει και ο Μ Χατζηγιακουμής, βλ. Μ.
Χατζηγιακουμή, Μουσικά Χειρόγραφα Τουρκοκρατίας, ο.π., σ. 380, όπου πιθανολογεί ότι
ο Δαβίδ ταυτίζεται με τον Δημήτριο. Κάτι τέτοιο όμως από την έρευνα δεν
αποδεικνύεται. Διακρίνονται δύο ξεχωριστές μορφές με ξεχωριστό έργο. Συνάμα
αναφέρουμε ότι ο Γ. Παπαδόπουλος αγνοεί τις δύο προσωπικότητες.
5