Page 6 - ksynadas-psaltiki-thraki
P. 6

24
                   χρόνους.  Στοιχεία  για  την  χρονολόγησή  αλλά  και  τη  ζωή  του  Δαβίδ
                                                   25
                   αντλούμε  από  τους κώδικες   οι  οποίοι  μας  έχουν παραδοθεί  στο  όνομα
                   του αλλά και από άλλους κώδικες Ψαλτικής Τέχνης.
                      Σύμφωνα  με  το  σημείωμα  του  κώδικα  Παντοκράτορος  214  του  1433 ο
                   Δαβίδ ήταν δομέστικος στην Μονή Παντοκράτορος του Αγίου όρους. Εκεί
                   γράφει και τον συγκεκριμένο κώδικα Παπαδικής .
                                                                         26



























                      Παντοκράτορος 214 (Αδημοσίευτη)

                      Τέλος  ο  Δαβίδ  μας  παρέδωσε  έναν  ακόμη  κώδικα  Παπαδικής  τον
                   Λαύρας  Ε  173  χρονολογούμενο  στα  1436 .  Το  έργο  αυτό  του  Δαβίδ
                                                                    27
                   χαρακτηρίζεται  σημαντικότατο  γιατί  μέσα  στα  550  φύλλα  του  κώδικα
                   παραδίδεται  ολόκληρη  η  Ψαλτική  Παράδοση  μέχρι  τους  χρόνους  της
                   Αλώσεως .
                              28
                      Το  έργο  μελοποιίας  του  Δαβίδ  περιορίζεται  μόνο  στα  μέλη  των

                      24   Πρόβλημα  παρουσιάζεται  με  την  ταύτιση  Δαβίδ  του  Ραιδεστηνού  και  Δαβίδ
                   μοναχού  που  κάνει  ο  Σ.  Ευστρατιάδης.  Για  την  πιθανή  ταύτιση  βλ.  Σ.  Ευστρατιάδη,
                   «Θράκες  Μουσικοί»,  ο.π.,  σ.55.,    Α.  Χαλδαιάκη,«Ψαλτικές  Οικογένειες.  Α΄  Οι
                   Ραιδεστηνοί»,  Proceedings  of  the  1   International  Conference  of  the  ASBMH”,  Αθήνα,  2007,
                                                  st
                   σ.σ.187-  188  υπ.270,  και  Ι.  Λιάκου,  «Οι  Θεσσαλονικείς  Μεταβυζαντινοί  Μελουργοί»,
                   Θεοδρομία Ι, (2008), σ.σ.16-19.
                      25   Στο  όνομά  του  έχουν  διασωθεί  πέντε  αυτόγραφοι  κώδικες  εκ  των  οποίων  οι
                   τέσσερις είναι Ψαλτικής Τέχνης και ο ένας Ευαγγελιστάριο. Πρόκειται για τους κώδικες
                   PAIK  154,  Ιβήρων  1006,  Παντοκράτορος  214,  Λαύρας  Ε173,  και  του  Παρισινού  96.  Οι
                   κώδικες  αυτοί  χρονολογούνται  το  1430,  1431,  1433,  1436  και  1432  αντίστοιχα.  Βλ.  Μ.
                   Χατζηγιακουμή,  Μουσικά  Χειρόγραφα  Τουρκοκρατίας,  ο.π.,  σ.380,  Σ  Ευστρατιάδη,
                   «Θράκες  Μουσικοί»,  ο.π.,  σ.54  και  Α.  Χαλδαιάκη,  «Ψαλτικές  Οικογένειες.  Α΄  Οι
                   Ραιδεστηνοί», ο.π., σ.183.
                      26   Σ. Ευστρατιάδη, «Θράκες Μουσικοί», ο.π., σ. 54.
                      27   Σ. Ευστρατιάδη, Κατάλογος των κωδίκων της Μεγίστης Λαύρας, Paris, 1925, σ.97.
                   Κατάλογο  των  μαθημάτων  και  των  μεταλλουργών  που  περιέχονται  στον  κώδικα  μας
                   παρουσιάζει ο Σ. Ευστρατιάδης στο «Θράκες Μουσικοί», ο.π., σ.σ. 56-62.
                      28   Σ. Ευστρατιάδη, «Θράκες Μουσικοί», ο.π., σ.56.
                                                                                                     6
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11