Page 10 - ksynadas-psaltiki-thraki

Αυτό απαρτίζεται από συνθέσεις Ασματικών Τρισαγίων, Θεοτοκίων,
48
Κρατημάτων , Μαθημάτων Στιχηραρίου, Στίχων Καλοφωνικών,
50
49
Χερουβικών , Κοινωνικών, Πολυελαίων κ.α . Σημαντικότερο όλων όμως
είναι η οκτάηχη Τιμιωτέρα η οποία στα χειρόγραφα χαρακτηρίζεται ως
πάνυ έντεχνος.
Από την Αγχίαλο επίσης κατάγονται και άλλοι δύο μελουργοί οι
μοναχοί (ή ιερομόναχοι) Γαβριήλ και Γεννάδιος . Και οι δύο ακμάζουν
51
στις αρχές του 17ου αιώνα αποδεικνύοντας ότι η Αγχίαλος υπήρξε
σπουδαίο κέντρο παιδείας και πολιτισμού.

Στοιχεία για την ζωή των δύο μελουργών δεν διαθέτουμε ιδιαιτέρως
πολλά. Τα μοναδικά που γνωρίζουμε συνδέονται με τον Γαβριήλ και την
παραμονή του στην Μονή της Αγίας Αναστασίας στη Χαλκιδική. Την
πληροφορία αυτή μας παραδίδει ο ίδιος μέσα από σημείωμα στον
αυτόγραφο κώδικά του που σήμερα σώζεται στην Βιβλιοθήκη του
52
Παρισιού με αριθμό 112 Suppl .
Και οι δυο μελουργοί παρέδωσαν αξιόλογες συνθέσεις. Έτσι του μεν
Γαβριήλ έργα φέρονται Ασματικά Τρισάγια, Δοχές και Ειη το όνομα Κυρίου
ευλογημένον. Του δε Γενναδίου το έργο είναι πλουσιότερο και
περιλαμβάνει επίσης Ασματικά Τρισάγια, Δοχές και Ειη το όνομα Κυρίου
53
ευλογημένον, συμπληρώνεται όμως και από κάποια Κοινωνικά .
Σύγχρονος τους φαίνεται να είναι και ένας άλλος Μητροπολίτης ο
Ιάκωβος επίσκοπος Σίδης και μετέπειτα Αρχιερέας Γάνου και Χώρας .
54
Ο Ιάκωβος ήταν ιερομόναχος στη Μονή Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους.
Δεν φαίνεται ότι μένει όμως για πολύ στην μονή της μετανοίας του αφού
λίγο αργότερα βρίσκεται στην Ουγγροβλαχία, όπου συνδέεται με τον εκεί
Μητροπολίτη Λουκά και την περίφημη κωδικογραφική σχολή της. Ο
Ιάκωβος στους μετέπειτα χρόνους εκλέγεται επίσκοπος Σίδης ενώ κατά
τα έτη 1637 - 1639 εμφανίζεται ως Αρχιερεύς Γάνου και Χώρας. Λίγο

48 Γρηγορίου Αναστασίου, Τα κρατήματα στην Ψαλτική Τέχνη, Αθήνα, 2005, σ.239.
49 Για τα Χερουβικά βλ. Κ. Καραγκούνη, Η παράδοση…ο.π., σ.σ.301-304.
50 Μ. Χατζηγιακουμή, Χειρόγραφα Εκκλησιαστικής Μουσικής…, ο.π., σ.σ.30–31, του
ιδίου, Μουσικά Χειρόγραφα Τουρκοκρατίας, ο.π., σ.σ.330-331 και Σ. Ευστρατιάδη, «Θράκες
Μουσικοί», ο.π., σ.σ.68-69.
51 Μ. Χατζηγιακουμή, Χειρόγραφα Εκκλησιαστικής Μουσικής, ο.π., σ.31, του ιδίου,
Μουσικά Χειρόγραφα Τουρκοκρατίας, ο.π., σ.σ.270-272, Σ. Ευστρατιάδη, «Θράκες
Μουσικοί», ο.π., σ.σ.51-52. Ο Μ. Χατζηγιακουμής κάνει την υπόθεση ότι τα δύο πρόσωπα
μπορεί να ταυτίζονται. Κανείς από τους άλλους ερευνητές δεν αναφέρει κάτι αντίστοιχο.
Βλ. Μ. Χατζηγιακουμή, Χειρόγραφα Εκκλησιαστικής Μουσικής, ο.π., σ.31.
52 Πρόκειται για μη μουσικό κώδικα αλλά για Νομοκάνονα ο οποίος γράφεται στα
1626. Το σημείωμα περιέχεται στο φύλλο 179 του κώδικα. Για περαιτέρω βλ. Σ.
Ευστρατιάδη, «Θράκες Μουσικοί», ο.π.
53 Βλ. Μ. Χατζηγιακουμή, Χειρόγραφα Εκκλησιαστικής Μουσικής, ο.π. και Σ.
Ευστρατιάδη, «Θράκες Μουσικοί», ο.π.
54 Κ. Καραγκούνη, Η παράδοση…ο.π., σ.σ.327-328, Μ. Χατζηγιακουμή, Χειρόγραφα
Εκκλησιαστικής Μουσικής, ο.π., σ.32,
10