Page 11 - mylonas-ekklisiastikes-prosopikotites
P. 11

1. 2. Παλαιών Πατρών Γερμανός


                                                                         40
                          Ο  Μητροπολίτης  Παλαιών  Πατρών  Γερμανός   υπήρξε  ο  εκκλησιαστικός
                   άντρας, που είχε παράλληλα τη στόφα του πολιτικού. Χρησιμοποίησε το κύρος και τη
                   θέση του και κατόρθωσε να γίνει πραγματικότητα η ειρήνη κι η συμφιλίωση μεταξύ

                   των προεστών της Πελοποννήσου. Αυτή ήταν μια σημαντική κίνηση προς το κοινό

                   καλό, που δεν ήταν άλλο από την κοινή πορεία προς την απελευθέρωση του Έθνους.
                   Με την ενέργεια αυτή λαμβάνει σάρκα και οστά το πρώτο πολιτικό κόμμα στη νέα

                   πλέον Ελλάδα, που αποσκοπούσε στην καλυτέρευση της ζωής και της πορείας του
                                                                                  41
                   Έθνους, έχοντας στο πηδάλιο τον ίδιο τον Μητροπολίτη Γερμανό .
                          Η κήρυξη απ’ αυτόν γενικής στρατολογίας, η καθ’ όλα συνετή διεύθυνση του

                   Επαναστατικού Γραφείου, με τη χρήση της περίφημης Σφραγίδας της Ελευθερίας, η
                   θέσπιση της διάκρισης των εξουσιών μεταξύ Βουλευτικού και Εκτελεστικού από τη

                   μια, και του Οργανισμού της 1ης Ιανουαρίου 1822 από την άλλη, και άλλα ανάλογα
                   μέτρα  αποτελούν  μερικές  από  τις  ουσιαστικότερες  συμβολές  του  στην  Ελληνική

                                 42
                   Επανάσταση .
                          Επίσης, διενεργώντας όσο το δυνατόν πιο σοβαρές εισφορές, τακτοποιώντας

                   ταυτόχρονα  τις  αταξίες  κάποιων  εταίρων,  προβαίνει  σε  μια  δύσκολη  διπλωματική

                   αντιπαράθεση  με  τον  Αλή  Πασά  και  με  τον  Αρμοστή  των  Ιονίων  Νήσων,  Θωμά
                   Μέιτλανδ.

                          Επιπροσθέτως, η πολιτική του μαεστρία τον βοηθάει να επιτύχει με τη βοήθεια
                   του  Ρώσου  πρόξενου  Ι.  Βλασσόπουλου  και  του  ευφυούς  διερμηνέα  του,  Ι.

                   Παπαρρηγόπουλου, το σχέδιό του, που δεν ήταν άλλο από το να μετατρέψει τον μέχρι

                   τότε ήσυχο και φιλικά προσκείμενο προς την Υψηλή Πύλη Σατράπη των Ιωαννίνων σε
                   επαναστάτη, με ό τι αυτό σήμαινε αρχικά για εκείνον, αλλά που πρόσφερε σημαντικές

                                                                              43
                   υπηρεσίες στην αρχή του ελληνικού αγώνα για την ελευθερία .
                           Ιδιαίτερα  τον  στεναχωρούσαν  οι  συνεχιζόμενες  έντονές  αντιθέσεις  των

                   αρχηγών  στην  Ελλάδα,  για  αυτό  και  προσπαθούσε  να  διατηρήσει  την  αναγκαία

                   ισορροπία διαμορφώνοντας την κατάλληλη στάση  απέναντι στους αντιμαχομένους.
                   Στις  22  Φεβρουάριου  1824  έγραφε  σχετικά  στον  Δ.  Ρώμα:  «Η  ψυχή  μου  είναι



                   40  Δ. Καμπούρογλους, Μελέτη περί του βίου και της δράσεως του Παλ. Πατρών Γερμανού, σ.89-94.
                   41  Α. Σταυρόπουλος, Πορτραίτα ηρώων, Ιστορία και θρύλος, σ. 9.
                   42  Τ. Γριτσόπουλος, Μονή Φιλοσόφου, σ. 458-69.
                   43  Α. Σταυρόπουλος, (όπως σημ. 40), σ. 14.


                                                           12
   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16